چرا سر شما درد میگیرد؟

همه ما حداقل برای یک یا چندبار تیر کشیدن و درد دو طرف سر خود را تجربه کردیم. از آنجایی که سر شما آسایش و راحتی بدن شما را کنترل میکند هیچ درد دیگری به این شدت و اهمیت نمیتواند توجه شمارا جلب کند. پس اگر فقط یک علت برای سردردهایتان وجود داشته باشد، پس درمان ان باید خیلی ساده تر باشد. اگرچه سردردها به اشکال و شدت های مختلفی شروع میشوند و علل و دلایل آن کمی پیچیده است اما نشانه های درد همه آن ها ساده و یکی است.

از جمله عللی که معمولا مورد توجه قرار نمیگیرد عدم تطابق و تنظیم ستون فقرات در قسمت بالایی کمر و گردن است. وقتی که مهره های ستون فقرات موقعیت و حالت نرمال خود را از دست میدهند از سلسله اعصاب و شریان های خون اطراف خود را تحریک میکنند و باعث بروز سردرد میشوند.

چگونه کایروپرکتیک میتواند در درمان سردرد به شما کمک کند؟

یک پزشک کایروپرکتیک در پیدا کردن سردردهای شما فوق تخصص است و به خوبی دردهای آتی شما را درمان میکند. او میتواند تایین کند که شما درگیر مشکلات فیزیکی یا ساختاری هستید و اگر هستید چگونه آن را حل کنید.

معمولا یک سری تنظیمات ستون فقرات به منظوز برگرداندن(تصحیح) عدم تطابق مهره ها و بازگشت حالت و حرکت طبیعی به آنها، میتواند در کاهش و از بین بردن فشار به سلسله اعصاب ملتهب ستون فقرات موثر باشد. یک کایروپرکتر همچنین میتواند در شناخت معضلات سردرد، پیشنهاد تمرینات آرامش بخش ، درمان و تغییر سبک زندگی ، و جلوگیری از پیشرفت سردردها به شما کمک کند.

گرفتگی یا اسپاسم عضله که گاهی به آن کرمپ Muscle cramp هم میگویند در واقع انقباض شدید و غیر ارادی یک عضله است. این گرفتگی همراه با درد شدیدی است که در محل عضله احساس میشود.

انقباض دردناک عضله ممکن است چند ثانیه طول کشیده و مرتفع شود و یا ممکن است حتی 15 دقیقه هم طول بکشد. انقباض و حرکات غیر ارادی عضله در بسیاری اوقات در زیر پوست قابل مشاهده هستند. گرفتگی در هر عضله ای بخصوص عضلاتی که در طول مسیرشان از روی دو مفصل عبور میکنند میتواند اتفاق بیفتد. میتواند در قسمتی از یک عضله، در همه عضله یا در دسته ای از عضلات ایجاد شود. بیشترین محل های گرفتگی یا اسپاسم عضله در عضلات پشت ساق، عضلات پشت ران و عضلات جلوی ران است. اسپاسم عضله در کف پا، کف دست، بازو، شکم و حتی جدار قفسه سینه هم دیده میشود.

چه کسانی دچار گرفتگی عضله میشوند
تقریباٌ هر کسی در طول عمرش دچار گرفتگی عضله میشود. در هنگام تنیس یا شنا یا بسیاری ورزش های دیگر ممکن است است عضله شما دچار اسپاسم شود. این وضعیت در بعضی افراد بخصوص در حین ورزش بیشتر دیده میشود.

نوجوانان، افراد با با سن بالاتر از 65 سال، افراد بیمار، چاق، کسانی که فعالیت بدنی شدیدی داشته اند و کسانی که از بعضی داروهای خاص استفاده میکنند بیشتر در معرض گرفتگی عضله هستند.
کسانی که ورزش های استقامتی انجام میدهند مثلاٌ دو ماراتن بیشتر دچار این وضعیت میشوند.
گرفتگی عضله در ورزشکارانی که در فصل ورزش خود نیستند و بنابراین بدنشان آماده نیست و زودتر خسته میشود بیشتر دیده میشود. در انتهای یک فعالیت بدنی و ورزشی شدید و یا حتی بعد از 6-4 ساعت ممکن است اسپاسم ایجاد شود.
کسانی که عضلات بدنشان تحمل فشارشدیدی را که به آن میاید ندارد دچار گرفتگی عضله میشوند.

علت گرفتگی عضله
علت عمده گرفتگی و اسپاسم عضله خستگی آن است. وقتی کاری که از یک عضله کشیده میشود بیش از توانایی آن باشد بر اثر فعال شدن رفلکس های غیر ارادی که از نخاع سرچشمه میگیرند عضله بی اختیار منقبض میشود. اگر نرمش های کششی را قبل از شروع ورزش به اندازه کافی انجام نداده باشیم احتمال گرفتگی عضله در حین یا بعد از انجام ورزش بیشتر میشود

ورزش در هوای بسیار گرم، تعریق فراوان و در نتیجه از دست دادن املاح بدن هم میتوانند زمینه ساز گرفتگی عضله باشند. اسپاسم و گرفتگی عضله گرچه اکثراٌ خودبخود خوب میشوند ولی اگر شدید باشند یا بطور مکرر ایجاد شوند ممکن است نشانه ای از یک بیماری باشند. بیماری های زیادی مانند بیماری های نخاع، تحریک ریشه های عصبی در کمر، تصلب شرائین، تنگی کانال نخاعی، بیماری های تیروئید، عفونت های مزمن و یا بیماری های کبدی میتوانند زمینه ساز گرفتگی عضله باشند. پس هر گاه اسپاسم، شدید شد یا بطور مکرر اتفاق افتاد باید حتماٌ به پزشک مراجعه کنید.

درمان گرفتگی یا اسپاسم عضله
فعالیت بدنی که موجب اسپاسم شده را قطع کرده و اندام را در وضعیتی قرار دهید که عضله کشیده شود و این وضعیت را آنقدر نگه دارید تا انقباض عضله رفع شود. سرمای موضعی برای رفع درد کمک کننده است.

ام آر آی یا روش تصویربرداری با تشدید مغناطیس (Magnetic Resonance Imaging (MRI یکی از روش های پیشرفته تصویربرداری پزشکی است. با استفاده از این روش میتوان تصویر بافت های درونی بدن را دید و از آن طریق مشکلات و بیماری های اعضاء بدن را تشخیص داد.
همانطور که میدانیم در روش های تصویر برداری با اشعه ایکس مانند رادیوگرافی ساده و یا سی تی اسکن بدن تحت تابش مقدار معینی از اشعه یونیزه کننده قرار میگیرد که اگر از حد مشخصی بیشتر باشد میتواند موجب اشکالاتی در کارکرد سلول ها شود. ولی در ام آر آی از اشعه ایکس استفاده ای نمیشود و بنابراین نسبت به رادیوگرافی و سی تی اسکن بسیار کم ضررتر است.

طرز کار ام آر آی چیست
امواج مورد استفاده در ام آر آی از جنس امواج رادیویی و مغناطیسی هستند که ضرری برای بدن ندارند. ام آر آی از این واقعیت فیزیکی استفاده میکند که پروتون هایی که در هسته اتم ها قرار گرفته اند مانند کره زمین در حول محور ود با سرعت زیادی میچرخند و در نتیجه یک میدان معناطیسی در اطراف خود تشکیل میدهند.

در ام آر آی بیمار در یک میدان مغناطیسی بسیار قوی قرار میگیرد. این میدان موجب میشود محور چرخش پروتون های هسته اتم ها در تمام بافت های بدن (بخصوص پروتون هایی که در هسته مولکول آب قرار دارند) در امتداد خطوط میدان مغناطیسی ام آر آی قرار گیرند. سپس امواج رادیویی خاصی به سوی بدن بیمار تابانده میشود. این امواج که بصورت پالس فرستاده میشوند موجب میگردند تا محور چرخش پروتون ها کمی تغییر کند. با اتمام پالس ردیویی، محور چرخش پروتون مجددا در امتداد خطوط میدان مغناطیس برمیگردد. این برگشت موجب ایجاد یک موج رادیویی (الکترومغتاطیسی) جدید میشود.

سپس این امواج رادیویی ثانویه که از تک تک پروتون ها ساطع میشوند به توسط گیرنده های دستگاه ام آر آی دریافت شده و به کامپیوتر آن ارسال میگردند. کامپیوتر ام آر آی بسیار پرقدرت و با توان محاسباتی بالا است. در این کامپیوتر امواج دریافت شده بسرعت تحلیل شده و سپس تصاویری براساس این تحلیل ها ساخته میشود که پزشک آنها را بر روی مانیتور دستگاه میبیند و در صورت لزوم آنها را چاپ میکند.

در کامپیوتر ام ار آی مشخص میشود که چه جاهایی از بدن موج رادیویی بیشتری از خود ساطع کرده اند. هرچه شدت موج دریافتی از نقطه ای از بدن بیشتر باشد نشانه تراکم بیشتر پروتون در آن نقطه است و چون فراوان ترین اتم بدن که پروتون دارد اتم هیدروژنی است که در مولکول آب قرار دارد پس هرجایی که موج رادیویی بیشتری ارسال کرده است در واقع آب بیشتری داشته است.

در واقع کاری که ام آر آی انجام میدهد اینست که نشان دهد در چه نقاطی ار بدن آب بیشتری وجود دارد. چون غلظت مولکول آب در بافت های بدن متفاوت است و با بیمار شدن بافت ها این غلظت باز هم تغییر میکند میتوان با استفاده از اطلاعات دریافتی تصویر بسیار دقیقی از شکل بافت های گوناگون بدن ایجاد کرد.

ام آر آی یک روش تصویربرداری دقیق و پرقدرت برای تشخیص مشکلات و بیماری های بافت های بدن است. یکی از نقاط تمایز این روش با سی تی اسکن در این است که در ام آر آی تصاویر بافت های نرم مانند غضروف، تاندون، لیگامان، عصب و رگ ها بسیار واضح و دقیق دیده میشوند و این روش تصویربرداری بخصوص برای تشخیص بیماری های این بافت ها مفید است. پس از ام آر آی بیشتر در بررسی مشکلات بافت های نرم بدن استفاده شده در حالیکه سی تی اسکن بیشتر برای بررسی استخوان ها و ضایعات و آسیب های آن مفید است.

آیا ام ار آی روش خطرناک یا بی خطری است
در صورتی که اصول ایمنی رعایت شوند ام آر آی روش تصویربرداری بسیار ایمن و کم خطری است. سالانه حدود 10 میلیون نفر ام آر آی انجام میدهند. انجام ام آر آی کاملا بدون درد است و عارضه کوتاه مدت یا بلند مدت شناخته شده ای ندارد.

همانطور که ذکر شد ام آر آی از یک میدان مغناطیسی بسیار پرقدرت استفاده میکند. در صورتی که اشیاء فلزی در این میدان مغناطیسی قرار گیرند حرکت میکنند. حرکت این اشیاء میتواند موجب آسیب به بیمار شود. پس در اطاق ام آر آی نباید هیچ جسم فلزی باشد. اگر بیمار وسیله فلزی با خود دارد باید آن را خارج از اطاق ام آر آی از خود جدا کند. ساعت، جواهرات و بعضی از قسمت های لباس ها فلزی هستند.

اگر بیمار قبلا جراحی شده و از گیره های فلزی بر روی رگ های او استفاده کرده اند انجام ام آر آی برای وی خطرناک است چون گیره فلزی میتواند در میدان مغناطیسی ام آر آی حرکت کند. گلوله های فلزی یا ترکش در بدن بیمار هم میتواند همین مشکل را ایجاد کند. در کسانی که از سمعک استفاده میکنند و یا در کسانی که پیس میکر قلبی دارند امواج مغناطیس ام ار آی میتواند در کارکرد این دستگاه ها ایجاد اختلال کند.

فیبرومیالژی یک بیماری مزمن است که با ، درد غیر قابل توضیح در عضلات و مفاصل همراه است. این وضعیت اغلب در نقاط خاص محل هایی بر روی بدن با فشار دادن باعث درد می شود. علائم این بیماری عبارتند از خستگی، مشکلات خواب، افسردگی و اضطراب. علائم بیماری اغلب با استرس احساسی، ضربه های فیزیکی مانند تصادف ماشین و یا یک بیماری مانند عفونت های ویروسی یا باکتریایی همراه استفیبرومیالژیا اختلالی است که با درد گسترده اسکلتی عضلانی، خستگی، اختلال خواب و مشکلات مربوط به خلق و خوی همراه است. نشانه‌ها غالبا بعد از یک آسیب بدنی، جراحی، عفونت و یا استرس روانی شروع می‌شوند. در برخی مواقع این بیماری بدون هیچ گونه علامتی شروع می‌شود.

زنان نسبت به مردان، بیشتر دچار فیبرومیالژیا می‌شوند. زنان در محدوده سنی 20 تا 50 سال بیشترین افراد مبتلا می‌باشند.

بر طبق یک نظریه، افراد دچار فیبرومیالژیا، دارای آستانه درد پایینی هستند. این کاهش آستانه درد، به دلیل افزایش حساسیت مغز نسبت به علامت‌های درد می‌باشد. محققان بر اساس این نظریه، بر این باورند که تحریک عصبی باعث تغییراتی در مغز افراد مبتلا به فیبرومیالژیا می‌شود. این تغییرات شامل افزایش غیر طبیعی در مقدار مواد شیمیایی در مغز (یا تغییراتی در انتقال دهنده‌های عصبی ) می‌باشد. به علاوه، گیرنده‌های درد در مغز، درد را به یاد می‌آورند و بسیار حساس می‌شوند و این خود دلیلی برای نشان دادن بیش از حد درد می‌باشد.

فیبرومیالژیا باعث یک بیماری دیگر نمی‌شود. اما به خاطر وجود درد و نخوابیدن، بر عملکرد شما در خانه و در محل کار اثر می‌گذارد.

در سال 1990، موسسه روماتولوژی در آمریکا، دو معیار برای تشخیص فیبرومیالژیا ارائه داد:

1- درد منتشره که حداقل برای مدت سه ماه ادامه دارد. درد باید در این مناطق باشد: آرنج، باسن، سینه، زانو، پشت کمر، گردن، قفسه سینه، شانه و ران‌ها (تصویر بالا محل‌های درد را نشان می‌دهد).

2- عدم وجود بیماری دیگری در بدن که درد را ایجاد کند.

هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد. تنوع داروها می‌تواند علائم این بیماری را کنترل کند. ورزش کردن، شل کردن عضلات و مفاصل و کم کردن استرس، در این بیماری بسیار مهم و کمک دهنده است.

علائم فیبرومیالژیا

علائم فیبرومیالژیا، می‌روند و می‌آیند. این علائم عبارت است از:

1- درد مزمن عضلانی: این درد در تمام بدن انتشار می‌یابد. به طور کلی، درد در مفاصل، عضلات و تاندون ها و دیگر بافت‌های نرم به وجود می‌آید.

بیماران با درد بدن از خواب بیدار می‌شوند. برخی از بیماران در شب درد بیشتری را احساس می‌کنند. درد معمولا با فعالیت، هوای سرد و مرطوب، عصبانیت و استرس بدتر می‌شود.

2- خستگی : غالبا افراد دارای فیبرومیالژیا، خسته هستند، حتی اگر یک خواب طولانی هم کرده باشند. بسیاری از بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا دارای سایر اختلالات خواب مانند: سندرم پاهای بیقرار و آپنه خواب می‌باشند.

3- افسردگی

4- کم کاری تیروئید5- بیماری لایم (نوعی بیماری آرتریت که به وسیله باکتری ایجاد می‌شود)

6- سندروم روده تحریک پذیر

7- مشکلات تمرکز و حافظه

8- بی حسی و سوزن سوزن شدن دست‌ها و پاها

9- لرزش و تپش قلب

10- کاهش توانایی ورزش کردن

11- سردرد تنشی یا میگرنی

علل فیبرومیالژیا

پزشکان هنوز یک علت خاص را برای این بیماری نشناختند. به نظر می‌آید که به دلایل زیادی، می‌تواند این بیماری را باعث شود؛ از جمله: ژنتیک، عفونت (مانند ویروس)، پاسخ‌های غیر طبیعی درد و ضربه فیزیکی و یا روحی.

عوامل خطر فیبرومیالژیا

– جنسیت: در زنان بیشتر دیده شده است.

– تاریخچه فامیلی: اگر یکی از اقوام شما این بیماری را داشته باشد، شما نیز ممکن است این بیماری را بگیرید.

– روماتوئید: اگر شما بیماری آرتریت روماتوئید و یا لوپوس داشته باشید، ممکن است به فیبرومیالژیا نیز دچار شوید.

تشخیص فیبرومیالژیا

همانطور که گفته شد، هیچ آزمایشی برای تشخیص این بیماری وجود ندارد. اما پزشک با دیدن آزمایش خون، می‌تواند بفهمد که علائم بیماری شما از چه منشاء گرفته است.

آزمایش خون باید شامل موارد زیر باشد:

شمارش سلول‌های خونی

سرعت رسوب اریتروسیت

آزمایش عملکرد تیروئید

کیف پول شما یکی از لوازم جانبی بسیار مضر شماست. دلیلش این است که شما از زمانی که در مدرسه بوده اید، همیشه آن را در جیب عقب خود نگهداری کرده اید.حال این که شما در حال رانندگی، نشسته در اتوبوس یا قطار و یا نشسته در میز کار خود بودید فرق نمی کرد کیف همیشه در همان نقطه باقی می ماند.

از آنجایی که اکثر بچه ها از کیف پول مانند یک صندوق پر شده برای نگهداری همه چیز استفاده می کنند ممکن است این جیب حتی زیادی پر شود تا اینجا مشکلی وجود ندارد چون که شما یک بچه بوده اید. اما مشکل این است: این عدم نظارت کوچک می تواند به عدم تعادل عضلانی و تحریک اعصاب در باسن و پشت شما منجر شود.

عوارض قرار دادن کیف پول در جیب عقب
بیایید زنجیره را زمانی که شما روی کیف پول خود نشسته است باز کنیم. برآمدگی باعث می شود تا یک طرف بدن شما بالاتر باشد به طوری که لگن شما به آن سمت و ستون فقرات کمری و پایین خم خواهد شد. ستون فقرات شما و یا وسط پشت شما به سمت دیگر انحنا پیدا می کند زیرا چشم های شما می خواهند تصاویر را به صورت افقی ببینند. این طرف روی کمر خم می شود اگر چه حداقل و تمام عضلات در سمت دیگر خود را مورب و شکم عرضی قرار می دهند و برای کوتاه تر شدن تلاش می کنند تا تعادل را برقرار کنند، اما تلاش تمام این عضلات برای برقراری تعادل کافی نیست. در واقع، این تغییر کوچک توانایی عضلات را برای کاهش و افزایش فشار در مفصل ساکروایلیاک شما کاهش می دهد و عضلات نمی توانند این فشار را همان جا متوقف کنند.

در سمت چپ لگن، به طور عمده در بخش بال شکل به نام ایلیوم، در تضاد کامل است. عضلات مشابه برای ایجاد تعادل بیشتر کشیده می شوند و یک اثر مشابه در اواسط پشت شما وجود دارد. منحنی نشستن فرد، کوتاه و بلند شدن عضلات منجر به استفاده بیش از حد از آن ها شده و درد را به همراه خواهد داشت. تثبیت کننده های نخاعی سمت راست بیش از حد کشیده خواهند شد و سریع در وسط کمر خستگی به وجود می آید. این استقامت کمر شما را کاهش داده و منجر به درد در هنگام نشستن در پشت میز کار خواهد شد.

نه تنها لگن شما به خارج از جایگاه خود رانده میشود و منجر به عدم تعادل عضلانی و فشار مشترک می شود بلکه کیف پول شما احتمالا به ماهیچه گلابی شکل و یا عصب سیاتیک فشار وارد می کند. این موقعیت تیره و تار در نهایت ممکن است باعث تحریک عصب و درد از عصب شود و این درد به سمت پایین ساق پا سفر کند.

به عبارت دیگر، کیف پول شما می تواند منبع تغییر شکل اصلی بدن و شکل بد چمباتمه زدن، اجرای آهسته فعالیت، سفت شدن پشت ، سفت شدن همسترینگ و ضعف پشت زانوی شما شود.

بنابراین در اینجا چیزی وجود دارد که باید آن را انجام دهید: تخلیه کیف پول خود و بعد پرتاب کیف پول است. یک نگهدارنده باریک که تنها اجازه می دهد شما چند چیز کوچک را در یک زمان نگه دارید مانند کارت شناسایی و کارت اعتباری و البته مهم ترین بخش این است که چیزی های مورد نیاز خود را در جیب جلوی خود بگذارید و قسمت جیب عقب خود را معاف کنید.

سلسله عصب سیاتیک بلندترین و بزرگ ترین عصب در بدن شماست که قطری به اندازه انگشت شست شما دارد و از کمر تا پایین هردوپای شما امتداد دارد. وقتی این سلسله اعصاب تحریک شده و یا بر اثر التهاب، بافت های نرم اطراف آن تحریک میشود از نظر پزشکی به این اختلال سیاتیک گفته میشود.صرف وقت و انجام درمان های محافظتی کایروپراکتیک در از بین بردن علایم و علل سیاتیک و درد ناحیه کمر بسیار تاثیر گذار است.

یکی از علل اصلی درد سیاتیک انحنای ستون فقرات است. انحنای ستون فقرات میتواند ناشی از تورم و پف کردن دیسک های نرمی که بین مهره هاست باشد . 

کایروپرکتیک روشیست که با استفاده از فشار و با دقت و مستقیم کنترل شده که دردهای داخلی و ساختاری ستون فقرات شمارا از بین میبرد. این تنظیمات کایروپراکتیک در کاهش تحریکات و التهابات عصبی و دردهای ناشی از آن بسیار تاثیر گذار است. 

دیسک ها صفخات غضروفی هستند که مابین مهره های ستون فقرات قرار دارند که دارای ساختار ساختار ژله ای نرمی در مرکز خود هستند که از لایه ای نرم فیبری تشکیفل شده. دیسک سالم همانند یک اسفنج مرطوب انعطاف پذیر است در حالی که دیسک معیوب مانند یک اسفنج خشک بسیار سفت و ترد است و به راحتی میشکند و بدین صورت بسیاری مشکلات مربوط به دیسک های ستون فقرات شروع میشود. زیرا هر دیسک سطح مهره های بالا و پایین خود را لمس میکند. پس وقتی دیسک نتواند بلغزد مشکل شروع می شود.

برخی از مشکلات به وجود آمده برای دیسک ها عبارتند از:

پارگی دیسک: رایج ترین آسیب به وجود آمده بر روی دیسک ها ایجاد یک شکاف باریک در طول لایه خارجی و بر روی مواد غضروفی شکل آن که فیبرهای حلقوی نامیده میشوند. این عمل باعث خروج سیال داخل دیسک به بیرون شده و دیسک به مرور زمان باریک تر میشود.

دیسک متورم: مواد ژله ای داخل دیسک به یک طرف (جلو یا عقب) کشیده  میشود و باعث فشار و اختلالات درد آور میشود.

باد فتق دیسک: مواد ژله ای داخل دیسک از هسته مرکزی آن به سمت بیرون زده و دیسک دچار ترکیدگی در طول میشود.

افتادگی دیسک: یک تکه از مواد تشکیل دهدنده دیسک کنده شده و پاره های باقی مانئه به صورت آزاد حرکت میکند.

دیسک تخلیه شده: دیسک تمام مایع درون خود را از دست دمیدهد و رو به نابودی گذاشته و در سطح آن ناهمواری های زیادی ظاهر میشود که باعث میشود مهره های دوطرف به هم ساییده شوند.

امروزه برای درمان تمام مواردی که در پست زیر آورده شده  از انواع داروهای شیمیایی و عمل های پر هزینه و با عوارض جراحی استفاده میشود.

ما و همکاران ما در مراکز سلامت کایروپرکتیک با استفاده از علم روز دنیا و بدون استفاده از هیچگونه دارو، تزریق یا عمل جراحی و فقط با تنظیم ستون فقرات و بازیابی عضلات نسبت به درمان بیماری ها اقدام مینماییم.

در این مرکز با بهره گیری از علوم روز دنیا توانسته ایم رضایت 100 در صدی بیماران را از درمان به دست آوریم.

در این مرکز تمامی خدمات مستقیما زیر نظر دکتر بوده و از کارآموز و انترن استفاده نمیشود.

دیسک گردن

شانه درد

سردرد

دست درد

دیسک کمر

تنگی کانال نخاعی

درد سیاتیک

پادرد

دردهای مفصلی

دردهای عضلانی

تنظیم مفاصل و  ستون فقرات

پیچ خوردگی  مچ پا

اصول كايروپركتيك در 18 سپتامبر 1895 توسط دكتر دانيل پالمر كشف شد. يك روز دكتر پالمر در مطب خود مشغول صحبت با سرايدار تقريباً ناشنواي ساختمان Harvey Lillard بود. Lillard داشت با فرياد براي او توضيح مي داد كه حدود 17 سال قبل هنگاميكه در حال كار با فشار در يك وضعيت خم شده يود، يك شيء محكم روي كمرش مي افتد و بعد از آن واقعه شنوايي او رو به كاهش گذاشته و دائم بدتر شده است. دكتر پالمر كه يك مرد كنجكاو و باهوش بود كمر Lillard را معاينه كرد و در همان محل ضربه 17 سال قبل، يك مهره دردناك را كه از جاي طبيعي خود خارج شده بود پيدا نمود. او به ارتباط بين اين مهره كه از جاي خود خارج شده بود و معيوب شدن شنوايي Lillardمشكوك شد و نتيجه گرفت اگر اين مهره كه از محل طبيعي خود خارج شده باعث ناشنوايي اين مرد باشد تصحيح آن بايد شنوايي او را برگرداند.

دكتر پالمر با استفاده از دستانش و با فشار ملايم مهره را به جاي اصلي خود برگرداند و بلافاصله شنوايي Lillardبهبود پيدا كرد. در اين لحظه پالمر يكي از بهترين روشهاي درماني طب مكمل را ابداع نموده بود.

در طول چند روز بعد ، پالمر به درمان ستون فقرات Lillard با دست ادامه داد. بعد از يك هفته Lillard به خوبي سايرين قادر به شنيدن بود و موضوع درمان ستون فقراتش با دست توسط دكتر پالمر را براي همه بازگو مي كرد. آوازه دكتر پالمر به عنوان فردي كه ادعا مي كند درمان با دست براي همه نوع بيماري و اختلال موثر است، به سرعت در همه جا پيچيد. پالمر به يك متخصص مشهور و جهاني در درمان ستون فقرات و سيستم عصبي بدل شد. تحقيقات او در زمينه علت بيماريها ، وي را به اين نتيجه رساند كه نامنظم بودن ستون فقرات ، در عملكرد طبيعي اعصاب اختلال ايجاد مي كند و در نتيجه درماني با يك رويكرد و روش متفاوت را پايه گذاري نمود.