آدرس: تهران - شریعتی - پایین تر از پل صدر
همین امروز با ما تماس بگیرید 9024770808 (+98)

درد مچ دست

درد مچ دست معمولا در اثر سندرم تونل کارپال به وجود می آید. دیگر علل آن ممکن است شامل آرتروز، آسیب های(مثل شکستگی، در رفتگی و نیمه در رفتگی) و نقرس باشند.

به دلیل این که بسیاری از عوامل می توانند باعث به وجود آمدن درد مچ دست شوند، تشخیص علت دقیق آن ممکن است دشوار باشد. با این حال، تشخیص دقیق پیش نیاز یک درمان مناسب است.

علت ها و دلایل

سندرم تونل کارپال، یک عارضه ی شایع است ، به علت سندروم تونل کارپال درون مچ دست متورم شده و این تورم باعث فشار آمدن به عصب مدیان می شود و می تواند علت درد مچ دست باشد.ورم ممکن است در موارد زیر به وجود بیاید :

  • انجام دادن فعالیت های تکراری مانند تایپ کردن، طراحی یا خیاطی.
  • داشتن اضافه وزن، باردار بودن و یا یائسگی.
  • ابتلا به اختلالاتی مانند دیابت، آرتروز و یا تیروئید کم کار.

آسیب به مچ نیز می تواند باعث درد آن شود. آسیب های مچ عبارت اند از پیچ خوردگی، شکستن استخوان ها و یا تاندونیت. ورم کردن، کبود شدن و از شکل افتادن مفاصل همگی نشان دهنده ی آسیب به مچ دست می باشند.

نقرس، عارضه ای که طی آن بدن به تولید بیش از حد یا دفع کم تر از حد مورد نیاز اوریک اسید دچار می شود؛ این عارضه نیز می تواند باعث ایجاد درد مچ دست شود. با بالا بودن بیش از اندازه ی سطح اوریک اسید در خون، بلور های ریز آن درون مفاصل انباشته می شوند. نقرس معمولا در زانو ها، مچ پا و مچ دست به وجود می آید. نقرس کاذب نیز عارضه ای مشابه است که طی آن پیروفسفات کلسیم بدون آب (CPPD) در درون مفاصل انباشته شده و مفاصل را قرمز و متورم می کند.

علل ایجاد نقرس شامل موارد زیر می شوند :

  • نوشیدن زیاد الکل
  • خوردن بیش از اندازه
  • جراحی
  • آسیب
  • دارو های به خصوص

عارضه هایی مانند فشار خون، بارداری، دیابت و اضافه وزن می توانند نقرس را فعال کنند.

علائم نقرس شامل موارد زیر می باشند :

  • درد شدید و ناگهانی
  • تورم و یا قرمز شدن
  • احساس گرما در یک مفصل

علائم نقرس ممکن است از بین رفته و پس از ماه ها یا سال ها، دوباره باز گردند.

آرتروز عارضه ای است که طی آن مفاصل ملتهب می شوند. این عارضه ممکن است باعث تورم و گرفتگی نیز بشود. انواع زیادی آرتروز وجود دارند که رایج ترین آن ها عبارت اند از :

  • آرتریت روماتوئید – یک بیماری خود ایمنی شایع در بین زنان که معمولا هر دو مچ را تحت تاثیر قرار می دهد.
  • استئوآرتریت – یک بیماری مربوط به فرسایش مفاصل که در میان افراد مسن شایع است.
  • آرتروز پسوریاتیک – عارضه ای که شامل یک اختلال در پوست می باشد.

آرتروز ممکن است به دلایل زیادی به وجود آید که عبارت اند از بالا رفتن سن، فرسایش طبیعی مفاصل و کار کشیدن بیش از حد از دست ها.

علائم و نشانه ها

علائم مچ درد عبارت اند از :

  • مشکل در مشت کردن دست یا گرفتن اجسام
  • احساس به خواب رفتگی دست ها
  • انگشتان متورم
  • درد، بی حسی و یا خارش که ممکن است در طول شب بد تر شوند

بسیاری از علائم و نشانه های آرتروز مچ دست و سندرم تونل کارپ مشابه اند از جمله مشکل در گرفتن اجسام، تورم و درد. اگر مچ شما قرمز و گرم شده و یا تب بالای 38 درجه سانتی گراد دارید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. این عوامل می توانند نشان دهنده ی این باشد که آرتروز مچ دست شما عفونی باشد؛ یک بیماری بسیار خطرناک.

تشخیص

پزشک شما به منظور تشخیص علائم درد مچ دست ، یک معاینه ی فیزیکی به عمل خواهد آورد. او ممکن است به کمک موارد زیر تشخیص خود را انجام دهد :

  • او ممکن است مچ دست شما را به مدت 60 ثانیه رو به جلو خم کرده و ببیند که آیا احساس خارش و یا بی حسی به وجود می آید.
  • ضربه زدن به ناحیه ی بالای عصب مدیان برای بررسی ایجاد درد.
  • آزمایش نحوه ی گرفتن اجسام.
  • بررسی سوابق پزشکی.
  • تجویز آزمایشاتی مثل الکترومیوگرافی و یا تست سرعت انتقال عصبی.
  • عکس برداری از مچ دست به کمک اشعه ی ایکس

پزشک ممکن است برای تشخیص نقرس زیر به موارد زیر عمل کند :

  • تجویز عکس برداری از مفاصل به کمک اشعه ی ایکس.
  • تجویز آزمایش ادرار و خون.
  • بررسی یک نمونه مایع گرفته شده از مفاصل فرد برای پیدا کردن بلور ها و یا کلسیم.

راه ها و روش های درمان

بهترین روش های درمان درد مچ دست ممکن است شامل موارد زیر باشند :

  • استفاده از ارتز مچ و یا اسپلینت به منظور کاهش تورم و درد در مچ دست.
  •  کمپرس های سرد و گرم.
  • استفاده ی خوراکی یا تزریقی از دارو های ضد التهاب.
  • در موارد شدید، جراحی.

اگر شما دچار یک آسیب به مچ شده اید، می توانید به کمک موارد زیر به بهبودی خود کمک کنید :

  • استراحت دادن مچ و بالا نگه داشتن آن.
  • قرار دادن بسته های یخ روی منطقه ی آسیب دیده به منظور کاهش درد و التهاب.
  • مصرف مسکن های معمولی مانند ایبوپروفن یا استامینوفن.
  • استفاده از یک اسپلینت مچ.

اگر هر بخشی از دست شما از شکل طبیعی خود خارج شده است و یا نمی توانید مچ خود را حرکت دهید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید چرا که ممکن است دچار شکستگی استخوان شده باشید.

اگر به آرتروز مبتلا می باشید، مراجعه به فیزیوتراپیست را مد نظر قرار دهید. او می تواند به شما تمریناتی را برای تقویت و کشیدن مچ دست، آموزش دهد.

اگر مبتلا به نقرس هستید، پزشک شما ممکن است موارد زیر را توصیه کند :

  • مصرف یک دارو ی ضد التهاب مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن
  • نوشیدن مقادیر بالای مایعات به منظور جلوگیری از انباشته شدن اوریک اسید
  • کاهش مقدار مصرف چربی و الکل

پیشگیری

شما می توانید با کمک موارد زیر، به پیشگیری از درد مچ دست کمک کنید :

  • استفاده از یک صفحه کلید ارگونومیک و یا جلوگیری از خمیدگی مچ رو به بالا.
  • استراحت دادن به دست ها هنگامی که مشغول انجام یک فعالیت تکراری مانند تایپ کردن هستید.
  • مراجعه به یک متخصص کار درمانی و یا کشیدن و تقویت مچ دست ها.

به منظور پیشگیری از حمله ی نقرس و درد مچ دست در آینده، می توانید موارد زیر را در نظر بگیرید :

  • نوشیدن آب بیش تر و الکل کم تر
  • کاهش مصرف خوراکی هایی مثل جگر، ماهی کولی و یا هرگونه ماهی دودی یا نمک سود شده ی دیگر
  • مصرف مقادیر متعادلی از پروتئین
  • مصرف دارو های تجویز شده توسط پزشک

درد مچ پا

مچ پا دارای مفصل لولایی است و قسمتی است که پا و ساق پا به هم می رسند. این بخش از سه استخوان تشکیل شده است: درشت نی، نازک نی و تالوس. مچ پا توسط شبکه ای از رباط ها و تاندون ها احاطه شده است. معمولا فشار زیادی به مچ پا وارد می شود و به همین دلیل تا حد زیادی مستعد آسیب دیدگی و جراحت است. گاهی اوقات حتی جزیی ترین جراحات، می تواند منجر به درد مچ پا (مچ درد) یا منجر به درد ساق پا شود. در برخی موارد، درد مچ پا نیاز به رسیدگی سریع دارد، به همین دلیل به محض این که درد  مچ پا با سایر علایم مثل ورم، کبودی و عدم توانایی راه رفتن همراه بود، باید به پزشک مراجعه کنید اقدامات درمان درد مچ پا انجام شود.

درد مچ پا اغلب به دلیل بروز شکستگی یا پیچ خوردگی مچ پا ایجاد می شود و اغلب با تورم و کبودی همراه است. در صورت بروز هر آسیب مانند پیچ خوردن پا که ایجاد درد کند، (حتی درد جزئی)، باید به پزشک متخصص مراجعه کنید. درد مچ پا ممکن است بسیار شدید و یا خفیف باشد و یا ممکن است هنگام بلند کردن جسمی سنگین راه رفتن و یا هنگام دویدن احساس درد کنید. درد مچ پا همچنین می تواند نشانه ای از عفونت و یا یک بیماری خاص باشد و یا ممکن است فرد در اثر ورزش و فعالیت نامناسب دچار پارگی تاندون مچ پا شود.که در ادامه به بررسی علائم و علل درد مچ پا می پردازیم.

علائم و نشانه ها

درد مچ پا گاهی اوقات با علایم زیر همراه است:

  • تورم
  • قرمزی
  • حساسیت به لمس
  • گرمی
  • سفتی
  • تغییر رنگ پوست
  • تب
  • عدم توانایی بلند کردن اجسام سنگین
  • درد سایر مفاصل

علت ها و دلایل

از علت درد مچ پا میتوان گفت اغلب در اثر رگ به رگ شدن مچ پا ایجاد می شود، اما بسیاری عوامل دیگر نیز در ایجاد درد می توانند نقش داشته باشند. در بسیاری موارد به استخوان ها، رباط ها، یا تاندون های مچ پاآسیب وارد شده است و باید به درمان در رفتگی مچ پا توجه شود. سایر علل درد مچ پا شامل موارد زیر هستند:

  • ضعف و سستی مچ پا
  • نقرس
  • شبه نقرس (این بیماری شبیه نقرس است و در اثر رسوب کلسیم در یک یا چند مفصل پا ایجاد می شود که باعث درد، قرمزی و تورم می شود)
  • التهاب تاندون آشیل
  • پارگی تاندون آشیل
  • نژاد
  • شکستگی
  • سندرم تونل تارسال (فشار به عصب)
  • عفونت های ویروسی یا باکتریایی
  • عدم جایگیری صحیح استخوان ها

انواع آرتروز که ممکن است باعث ایجاد درد مچ پا شوند، عبارتند از:

  • آرتریت روماتوئید
  • آرتروز استخوان
  • ورم مفاصل پسوریاتیک
  • آرتریت نقرسی مزمن
  • آرتریت سپتیک

شناخت علت درد مچ پا، درمان صحیح آن را ممکن می سازد. برخی افراد آسیب های جزئی به مچ پا را جدی نمی گیرند و به پزشک مراجعه نمی کنند و سعی می کنند خودشان با درمان خانگی علایمی مثل درد، ورم مچ پا و قرمزی مچ پا را کاهش دهند. در اثر عدم تشخیص و درمان صحیح، آسیب اصلی به درستی درمان نخواهد شد و باعث می شود مچ پا در اثر صدماتی که در آینده ممکن است به آن وارد شود، بسیار حساس شود.

زمان مراجعه به پزشک

هرگز نباید بر اساس شدت درد تصمیم بگیرید که آیا باید به پزشک مراجعه کنید یا نه. همه ی آسیب هایی که به مچ پا وارد می شوند، باعث ایجاد درد نمی شوند. چنانچه با هر کدام از علایم زیر روبرو شدید، هر چه سریع تر، به پزشک مراجعه کنید:

  • بیرون زدگی استخوان یا تاندون پا
  • ناتوانی در راه رفتن یا ایستادن بدون درد
  • درد و تورم شدید
  • کبودی که بلافاصله پس از آسیب مشاهده می شود.
  • علایم عفونت (قرمزی، گرمی و حساسیت به لمس)
  • شنیدن صدای ترق تروق یا احساس ترکیدن چیزی در استخوان مچ پا
  • درد مچ پا بعد از گذشت یک تا سه هفته برطرف نمی شود.
  • تب 100 درجه فارنهایت (37.7 درجه سانتی گراد)

تشخیص

چنانچه دچار درد مچ پا هستید، باید بلافاصله به منظور تشخیص درست و درمان کامل، به پزشک مراجعه کنید. پزشک یک سری آزمایش های فیزیکی بر روی مچ پایتان انجام می دهد و در مورد فعالیت های شما و سوابق پزشکی شما سوالاتی خواهد پرسید. سپس علایم بیماری را بررسی می کند. تمامی علایمی که به آن دچار هستید را به طور کامل برای پزشک بازگو کنید در غیر این صورت پزشک قادر به تشخیص صحیح بیماریتان نخواهد بود. آزمون های تشخیصی مثل اشعه ی X ممکن است تمامی مشکلات را به طور کامل نشان ندهد. بنابراین پزشک شما ممکن است سایر آزمون های تصویربرداری پزشکی را توصیه کند؛ مثل MRI یا سی تی اسکن. در برخی موارد کشیدن مایع سینوویال (مایعی که در فضای مفصل وجود دارد) ممکن است برای بررسی ضروری باشد.

راه ها و روش های درمان

نوع درمانی که برای درد مچ پای شما استفاده می شود، ممکن است بر اساس علت آسیب و شدت درد تعیین شود. در اغلب موارد جزئی، پزشک به شما استفاده از روش RICE را توصیه می کند. این روش شامل استراحت، قرار دادن یخ، باندپیچی و بالا قرار دادن مچ پا می شود. یخ را باید هر بار به مدت 20 دقیقه به کار برد. اطراف مچ پا را به منظور حفاظت باید با استفاده از یک بانداژ کشسان پیچید. بالا قرار دادن مچ پا می تواند به کاهش ورم و کبودی کمک کند. پزشک همچنین ممکن است استفاده از NSAIDs (داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی) مانند ایبوپروفن را که می توان بدون تجویز پزشک تهیه کرد، پیشنهاد کند. چنانچه درد شدید تر باشد، پزشک ممکن است به داخل مفصل شما داروی مسکن یا کورتیزون تزریق کند و یا انجام فیزیوتراپی را به شما توصیه کند. اگر تمامی این اقدامات بدون نتیجه بود، ممکن است انجام عمل جراحی ضروری باشد. بهبودی و رفع درد مچ پا ممکن است روزها یا ماه ها طول بکشد. به طور معمول، طول مدت بهبودی به شدت و علت درد مچ پا بستگی دارد.

 پیشگیری

بهترین راه پیشگیری از آسیب به مچ پا گرم کردن بدن قبل از ورزش های سنگین است. ورزش های ساده و کششی باعث می شوند رباط ها، تاندون ها، مفصل ها، ماهیچه ها و استخوان ها نسبت به صدمات حساسیت کمتری خواهند داشت. جلوگیری از درد مچ پا همواره آسان نخواهد بود. رایج ترین علت درد مچ پا رگ به رگ شدن آن است و ممکن است در هر سنی و به دلیلی اتفاق بیافتد. بهترین راه برای جلوگیری از درد ناگهانی مچ پا این است که مراقب محیط اطراف باشید. قبل از ورزش ماهیچه ها و مفصل هایتان را شل کنید و در صورت هر گونه آسیب، حتی آسیب جزئی، به پزشک مراجعه کنید.

گردن درد

با وجود آن که گردن‌درد، عارضه‌ای است که دلایل متعددی دارد، اما شایع‌ترین علت آن ناشی از قرار گرفتن سر و گردن در حالت‌های ناصحیح و بد است که ممکن است در خواب و به دلیل ارتفاع کم یا زیاد بالش یا هنگام فعالیت‌های شغلی مانند نشستن‌های زیاد پشت میز و قرار گرفتن سر جلوتر از حد معمول، اتفاق بیفتد.

 بسیاری از دردهای گردنی ناشی از برخورد انواع ضربه‌های مستقیم مانند مشت به سر و گردن، ضربه‌های ناشی از شیرجه زدن در استخر‌های کم عمق و تصادفات، بویژه آسیب‌های ناشی از جلو و عقب رفتن سر و گردن در صندلی‌های بدون حمایت‌کننده سر است. به‌علاوه گاهی درد گردن، به طور ثانویه در اثر بیماری‌های مختلف مانند آرتریت روماتوئید یا دیگر بیماری‌ها ایجاد می‌شود.

گردن درد از آن دست عوارضی است که به طور اولیه معمولا بعد از سن 45 سالگی در زنان و 55 سالگی در مردان بروز می‌کند که معمولا بستگی به شغل و برخی عوامل دیگر دارد. هرچه استرس‌های غیرطبیعی وارده به گردن ناشی از کار کردن درحالت‌های غیرطبیعی، کم فعالیتی و ضعف عضلات بیشتر باشد زمینه بروز گردن درد بیشتر فراهم خواهد بود.

بیماری‌هایی که گردن درد می‌آورد

دکتر اکبری با اشاره به بیماری‌ها و عوارضی که منجر به درد گردن می‌شود، توضیح می‌دهد: فتق حاد دیسک بین مهره‌های گردن یکی از این عوامل بیماری‌زاست که معمولا در سنین بین هجده تا پنجاه سالگی و در صورت وارد شدن نیروی فشاری گردن به حالت خم شده به جلو و به صورت یکطرفه بروز می‌کند.

 گاهی درد‌های گردنی ناشی از آسیب‌های عضلانی این ناحیه است. در برخی موارد نیز این دسته از آسیب‌ها به دلیل وجود آسیب در ارگان‌های داخل شکم و سینه و در بعضی موارد به دلیل فشار بر ریشه‌های عصبی مربوط به گردن عارض می‌شود که می‌تواند علائم متنوعی مانند درد در اندام بالایی و سر را ایجاد کند. از دیگر علائم این نوع از آسیب‌ها می‌توان به حالت تهوع، سرگیجه و ایجاد ورم خفیف در گردن اشاره کرد که هنگام صبح و بیدار شدن از خواب بیشتر نمود پیدا می‌کند.

در برخی موارد که البته کم تر شایع است نیز بیماری‌های سیستمی گرفتار کننده ستون مهره‌ها مانند آرتریت روماتوئید و التهاب‌های مفصلی عفونی منجر به بروز درد گردن می‌شود.همچنین گاهی نیز اختلالات ساختاری گردن مانند دنده گردنی و انحرافات ستون مهره‌ها در بروز گردن درد موثر است.

گردن‌دردهای ساده یا جدی؟

اما در چه مواردی درد گردن، خود به خود یا با تمهیدات ساده خوب می‌شود؟

در مواردی که درد گردن حدود 12 تا 24 ساعت بعد از فعالیت غیرمعمول و به طور تدریجی، با شدت کم یا متوسط شروع شود، با مراقبت‌های ساده مانند بستن گردن و استفاده از مسکن‌های در دسترس یا تحمل درد بدون اقدام خاصی بعد از دو تا پنج روز بر طرف می‌شود. بی‌شک، در صورت بروز ناگهانی درد شدید و در صورتی که درد بیش از پنج روز استمراد داشته باشد، باید برای بررسی و درمان آن به پزشک متخصص مراجعه شود.

 از جمله روش‌های ساده و در دسترس می‌توان به بستن دستمال به دور گردن، نگه داشتن سر و گردن در راستای مناسب و در خط وسط یا نزدیک به آن، استفاده از بالش‌های نرم و ارتفاع مناسب، هنگام خواب ( ارتفاع مناسب بالش در حالت طاقباز وقتی وزن سر بر آن وارد می‌شود باید پنج سانتی متر و در حالت به پهلو خوابیده 15 سانتی‌متر باشد)، قرار دادن بالش در زیر سر و گردن و نه شانه ها، استفاده از مسکن‌های ضد درد کم ضرر و یا بهره‌گیری از عوامل گرم‌کننده در این زمینه مفید است.

چه کنیم که گردن‌درد نگیریم؟

 حفظ دامنه حرکات طبیعی سر و گردن و قدرت عضلات اطراف سر و گردن با انجام ورزش‌های روزانه یا یک روز در میان و همچنین انجام فعالیت‌های روزانه در حد توان در پیشگیری از گردن درد موثر است. توجه داشته باشید که اگر فعالیت کمتر از حد توان فرد باشد در دراز مدت منجر به ضعف بیشتر و اگر خیلی بیش از حد توان و کنترل نشده باشد به بروز درد شدید و گاهی آسیب منجر خواهد شد. وی تاکید کرد: قرار ندادن سر و گردن در حالت‌های ثابت به مدت بیش از یک ساعت، عوض کردن حالت سر و گردن در حین انجام فعالیت‌های مداوم و استفاده از سر و گردن در راستای صحیح یعنی خط وسط می‌تواند از بروز گردن‌درد جلوگیری کند.

گردن‌های دردناک زیر تیغ جراحی

 در صورت بروز درد ناگهانی بعد از ضربه‌ها، درد غیر قابل کنترل حتی با وجود مصرف دارو یا حتی پس از انجام فیزیوتراپی و با وجود استفاده وسایل کمکی مانند گردن بندهای طبی باید روش‌های درمانی جدی تری از جمله جراحی مورد بررسی قرار بگیرد.

 توجه داشته باشید که گاهی دردهای گردنی حادی که به درمان‌های دارویی و کمکی پاسخ نمی‌دهد ناشی از تنگی کانال نخاعی است. درد ناشی از تنگی کانال نخاعی دارای علائمی چون بروز بی‌اختیاری کنترل ادرار و مدفوع، افزایش گرفتگی عضلات و وجود علائمی مبنی بر فشار بر عروق خونی است.

انواع گردن درد

اگر شما هم از درد گردن خود رنج می‌برید، به نقل از فوت و فن بدانید که تنها نیستید و افراد زیادی در این دسته قرار دارند. طبق تخمین دکترها، از هر ۱۰ نفر، ۷ نفر آن‌ها در مراحلی از زندگی خود از این مشکل رنج می‌برند. اما اگر بخواهید از هر یک از این افراد برای توصیف درد گردنشان بپرسید، احتمالا داستان‌های متفاوتی خواهید شنید.

با توصیف واضح و روشن علائم درد گردن خود، یا ترکیبی از علائم می‌توانید به دکتر خود کمک کنید تا بهتر متوجه شود که دلیل درد گردن شما چیست و چگونه می‌توان آن را بهبود بخشید.

در ادامه به رایج‌ترین انواع گردن درد می‌پردازیم:

۱. درد عضلانی

درد و تیر کشیدن عضلات گردن یا شانه، ممکن است در واکنش به فعالیت فیزیکی شدید و زیاد یا استرس‌های عاطفی رخ دهد. در چنین شرایطی عضلات گردن دچار گرفتگی و درد می‌شود.

۲. اسپاسم یا گرفتگی عضلات

این مشکل زمانی اتفاق می‌افتد که عضلات گردن به شدت سفت شوند. در چنین شرایطی ممکن است گردن شما درد بگیرد و احساس سفتی و گرفتگی در گردن خود کنید و همچنین امکان دارد نتوانید سر خود را زیاد تکان دهید و بچرخانید. هنگامی که با درد گردن از خواب بیدار می‌شوید احتمالا دچار اسپاسم عضلانی شده‌اید. اسپاسم عضلانی می‌تواند منجر به آسیب عضلانی شود، اما ممکن است در پاسخ به یک مشکل دیسک نخاعی، مشکل عصبی و یا حتی استرس عاطفی نیز بوجود آید. با اینحال اغلب دلیل روشنی وجود ندارد.

۳. سردرد

گردن درد مرتبط با سردرد اغلب در پشت سر و بالای گردن احساس می‌شود و معمولا نتیجه تنش یا اسپاسم عضلانی است. در این مواقع گردن شخص تیر می‌کشد البته ممکن است شخص در گردن خود احساس سفتی یا درد داشته باشد.

۴. درد در مهره گردن

این درد اغلب به عنوان درد عمیق، تیز یا تیر کشیدن توصیف می‌شود و به دلیل مشکل در بخشی از مهره‌های گردن است. در چنین دردی اگر فرد سر خود را به سمت قسمت آسیب دیده گردن خود بچرخاند، دردش تشدید می‌شود و ممکن است این درد به بالای کمر و شانه‌ها نیز کشیده شود. چنین دردی ممکن است در صبح یا بعد از یک دوره عدم فعالیت بدتر شود.

۵. درد عصبی

تحریک ریشه‌های اعصاب نخاعی سبب چنین دردی می‌شود که ممکن است زودگذر، شدید یا حس سوزن سوزن شدن داشته باشد. بسته به عصب درگیر، درد ممکن است به بازو‌ها و یا حتی به دست برسد.

۶. درد ارجاعی

درد ارجاعی، دردی در یک قسمت از بدن است که باعث می‌شود قسمت دیگر بدن درد کند. به عنوان مثال درد گردنی که با فشار آوردن به خود بدتر می‌شود ممکن است به دلیل مشکلات قلبی در فرد باشد، یا درد گردنی که هنگام غذا خوردن رخ می‌دهد ممکن است به دلیل یک مشکل در مری باشد.

۷. درد استخوانی

درد در مهره‌های مربوط به گردن خیلی کمیاب‌تر از درد در بافت‌های نرم گردن است و با درد مفصلی گردن تفاوت دارد. درد استخوانی به مراقبت پزشکی نیاز دارد، زیرا ممکن است علامت یک مشکل سلامتی جدی باشد.

 

علت و درمان درد در قسمت پایین کمر

شما تنها کسی نیستید که کمر درد دارید. حدود 80 درصد از افراد بزرگ‌سال در اوقاتی از طول عمر خود، درد پایین کمر را تجربه کرده‌اند. شایع‌ترین دلیل ناتوانی در انجام شغل و در نتیجه مرخصی گرفتن و از دست دادن روزهای کاری، به علت درد در پایین کمر است. پژوهش بزرگی که اخیراً انجام شده است نشان می‌دهد که بیش از یک چهارم افراد بزرگ‌سال در طول سه ماه گذشته درد قسمت پایین کمر را تجربه کرده‌اند.

در دنیای امروز که پشت میز نشینی بسیار افزایش یافته است، درد پایین کمر نیز بسیار شایع شده است. بی‌توجهی به درد پایین کمر منجر به وجود آمدن مشکلات بسیار خطرناک در مهره‌های کمری و همچنین دنبالچه می‌شود. حال آن که با مراجعه به موقع و زود هنگام به متخصص طب فیزیکی و توان‌بخشی می‌توانید به راحتی با روش‌های بدون جراحی و ورزش درمانی درد را درمان کرد.

 

کمر از چه ساختارهایی تشکیل شده است؟

بخش پایینی کمر، جایی که بیشترین میزان درد را دارد، شامل پنج مهره (با نام‌های L1 تا L5) است که بخش زیادی از وزن بالاتنه را تحمل می‌کنند. فضای بین مهره‌ها توسط بالشتک‌هایی گرد و لاستیک مانند که به آنها دیسک‌های بین مهره‌ای می‌گویند، محافظت می‌شود. این دیسک‌های بین مهره‌ای در سراسر ستون فقرات مانند ضربه‌گیر عمل می‌کنند و هنگام حرکت بدن، از ساییده شدن استخوان‌ها بر روی یکدیگر جلوگیری می‌کنند. طناب‌هایی بافتی که رباط نام دارند مهره‌ها را در جای خود نگه می‌دارند و تاندون‌ها عضلات را به ستون فقرات متصل می‌کنند. سی و یک جفت عصب از نخاع ریشه دوانده‌اند که حرکات بدن را کنترل می‌کنند و سیگنال‌های عصبی را از بدن به مغز می‌رسانند.

علت‌ها و دلایل درد پایین کمر

اکثریت قریب به اتفاق درد پایین کمر ناشی از علل مکانیکی است. در بسیاری از موارد درد پایین کمر با اسپوندیلوز (آرتروز ستون فقرات) در ارتباط است؛ اسپوندیلوز اصطلاحی است که به انحطاط کلی ستون فقرات اشاره دارد. انحطاط ستون فقرات به معنی سائیدگی و استهلاک است که در مفاصل، دیسک‎‌ها و استخوان‌های ستون فقرات افراد مسن رخ می‌دهد. برخی از نمونه‌های علل مکانیکی درد در پایین کمر عبارتند از:

  • رگ به رگ شدن و ضربه دیدن:علت حادترین موارد کمر درد، رگ به رگ شدن و ضربه دیدن آن است. رگ به رگ شدن به دلیل کشیده شدن بیش از حد یا پاره شدن رباط‌ها رخ می‌دهد. ضربه دیدن نیز باعث پارگی تاندون‌ها یا عضلات می‌شود.
  • فتق یا گسستگی دیسک‌ها( دیسک کمر): این عارضه زمانی رخ می‌دهد که دیسک‌های بین مهره‌ای تحت فشار قرار می‌گیرند و در نتیجه بیرون می‌زنند و یا گسیخته می‌شوند؛ این فتق یا گسستگی باعث درد پایین کمر می‌شود.
  • سیاتیک: سیاتیک نوعی رادیکولوپاتی است که به دلیل تحت فشار قرار گرفتن عصب سیاتیک رخ می‌دهد. سیاتیک عصب بزرگی است که از باسن شروع می‌شود و تا پایین ساق پا کشیده شده است. این فشار باعث دردی مانند وارد آمدن یک شوک و یا سوزش قسمت پایین کمر می‌شود که با درد باسن و ساق پا نیز همراه است و گاهی اوقات پا را نیز درگیر می‌کند.این بیماری با تست نوار عصب و عضله تشخیص داده می شود.
  • اسپوندیلولیستزی یا سر خوردن مهره‌ها: وضعیتی است که در آن یکی از مهره‌های پایین ستون فقرات از جای خود می‌لغزد و به عصب‌هایی که در خارج از ستون فقرات قرار دارند فشار وارد می‌کند.
  • وارد آمدن یک ضربه:‌ضربه می‌تواند ناشی از ورزش کردن، تصادف با اتومبیل و یا افتادن روی زمین باشد؛ ضربه به تاندون‌ها، رباط‌ها و یا عضلات آسیب وارد می‌کند و منجر به درد پایین کمر می‌شود.
  • تنگی کانال نخاعی: عارضه‌ای است که در آن ستون فقرات باریک است؛ این باریک بودن به نخاع و عصب‌ها فشار وارد می‌کند که می‌تواند در هنگام راه رفتن باعث درد یا بی‌حسی کمر، و در درازمدت منجر به ضعف ساق پا و اختلال حس شود.
  • اختلالات اسکلتی:ازجمله این اختلالات عبارتند از: اسکولیوز (یک نوع کجی ستون فقرات است که معمولاً تا زمان میان‌سالی باعث کمر درد نمی‌شود)؛ گودی کمر (یک قوس غیرطبیعی برجسته در پشت کمر)؛ و سایر ناهنجاری‌های مادرزادی ستون فقرات.

دیگر علل اساسی که افراد را مستعد درد پایین کمر می‌کند عبارتند از:

  • بیماری‌های التهابی مفاصل:بیماری‌هایی مانند آرتریت شامل آرتروز، آرتریت روماتوئید و همچنین اسپوندیلیت (التهاب مهره‌های ستون فقرات) نیز می‌توانند علت درد پایین کمر باشند. به اسپوندیلیت، اسپوندیلوآرتریت یا آرتروز ستون فقرات (اسپوندیلوآرتروپاتی) نیز گفته می‌شود.
  • پوکی استخوان: پوکی استخوان یک بیماری متابولیک استخوان است که با یک کاهش پیش‌رونده در تراکم و قدرت استخوان شناخته می‌شود و می‌تواند منجر به شکستگی‌های دردناک مهره‌های ستون فقرات شود.
  • اندومتریوز:بیماری است که باعث ایجاد بافت رحمی در خارج از محیط رحم می‌شود.
  • فیبرومیالژیا: یک سندروم درد مزمن است که شامل درد گسترده عضلات و خستگی است.

درمان

روش درمان کمر درد در کلینیک طب فیزیکی و درد پیشگام، معمولاً به اینکه آیا درد حاد است یا مزمن بستگی دارد. در بیش از 90 درصد موارد، مشکلات کمر درد و درد پایین کمر بیماران ما با روش‌های بدون جراحی و نوین درمان می‌شوند. به طور کلی عمل جراحی در دو صورت توصیه می‌شود: زمانی که شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد آسیب وارده به عصب روزبه‌روز بدتر می‌شود؛ و زمانی که تست‌های تشخیصی تغییراتی را در ساختار مفصل نشان می‌دهد که تنها با عمل‌های جراحی قابل اصلاح هستند . ولی 90 درصد بیماران در کلنیک پیشگام بدون جراحی و با تکنیک های بی ضرر درمان می شوند.

استفاده از پَک‌های سرد یا گرم:این پَک‌ها به تسکین درد و کاهش التهاب افرادی که دچار درد حاد یا مزمن هستند کمک می‌کنند و برای برخی افراد امکان تحرک بیشتر را فراهم می‌کنند.

فعالیت:استراحت در رختخواب باید محدود شود. افراد باید در اسرع وقت تمرینات کششی را شروع کنند و فعالیت‌های روزانه زندگی خود را از سر بگیرند. استراحت مطلق و خودداری از حرکت کردن باعث بدتر شدن درد می‌شود. شواهد قوی نشان می‌دهد اشخاصی که بعد از شروع درد پایین کمر در بستر نخوابیده و به فعالیت‌های خود ادامه دادند نسبت به کسانی که به مدت یک هفته در بستر استراحت کرده‌اند، زودتر خوب شده‌اند و انعطاف‌پذیری خود را بازیافتند. سایر مطالعات نشان می‌دهد که استراحت در بستر به تنهایی ممکن است درد کمر را بدتر کند و منجر به عوارض ثانویه‌ای مانند افسردگی، افزایش گرفتگی عضلات و لخته شدن خون در پاها شود.

فیزیوتراپی و ورزش گردن:یک برنامه ورزشی مناسب برای تقویت عضلات اصلی که کمر را محافظت می‌کنند، تحرک و انعطاف‌پذیری بیمار را بهبود می‌بخشد. اغلب همراه با این تمرینات، طرز صحیح نشستن و ایستادن نیز آموزش داده می‌شود.

داروها:طیف گسترده‌ای از داروها وجود دارند که برای درد حاد و مزمن کمر مورد استفاده قرار می‎گیرند. برخی از آنها بدون نسخه قابل تهیه هستند و برخی دیگر به نسخه پزشک نیاز دارند.

درمان دستی و حرکت دادن ستون فقرات:این روش درمانی رویکردی است که در آن پزشکان متخصص آموزش‌دیده (پزشکان کایروپراکتیک) با استفاده از دست‌های خود بخش ستون فقرات بیمار و بافت‌های اطراف آن را حرکت می‌دهند، تنظیم می‌کنند، ماساژ می‌دهند و یا جابجا می‌کنند. درمان دستی شامل حرکات سریعی است که فرد هیچ‌گونه کنترلی بر آنها ندارد؛ در حالی که حرکت دادن ستون فقرات شامل حرکات کندتری است که بیشتر جنبه تنظیم و تعدیل کننده دارند. تحقیقات نشان داده است که تکنیک‌های درمان دستی مزایایی از سطح کم تا متوسط را برای بیماران مبتلا به درد پایین کمر فراهم می‌کند.

حرکات کششی:این حرکات شامل استفاده از وزنه و قرقره است که نیروی ثابت یا متناوبی به صورت تدریجی به ساختمان اسکلتی فرد وارد می‌کند و آن را تحت کشش قرار می‌دهد. برخی افراد در هنگام انجام حرکات کششی دردشان تسکین می‌یابد؛ اما این تسکین درد معمولاً موقتی و زودگذر است. هنگامی که کشش وارد شده به بدن آزاد شود، کمر درد باز می‌گردد. هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد حرکات کششی، مزایای طولانی مدتی برای افراد مبتلا به درد پایین کمر فراهم می‌کند.

طب سوزنی:طب سوزنی به طور متوسط برای درد مزمن پایین کمر مؤثر است. این روش شامل وارد کردن سوزن‌های نازکی به نقاط مشخصی از بدن است. برخی پزشکان معتقدند که این فرایند به آزاد کردن انسدادهای زیست نیرویی بدن که «چی» (Qi) نام دارند کمک می‌کند. برخی دیگر که به مفهوم «چی» اعتقادی ندارند، معتقدند که زمانی که سوزن‌ها وارد بدن می‌شوند به طور طبیعی بدن را تحریک می‌کنند که مواد شیمیایی ضد درد مانند اندورفین، سروتونین و استیل کولین آزاد کند؛ تحریک کردن به واسطه چرخاندن سوزن‌ها و یا انتقال یک جریان الکتریکی با ولتاژ کم از طریق آنها صورت می‌گیرد. شواهد مزایای طب سوزنی برای درد پایین کمر هنوز متناقض است و مطالعات بالینی در مورد این موضوع ادامه دارد.

بیوفیدبک: بیوفیدبک برای درمان بسیاری از دردهای حاد، به ویژه کمر درد و سر درد مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش الکترودهایی به پوست متصل می‌شوند و سپس با استفاده از یک دستگاه الکترومیوگرافی تنفس، انقباض عضلات، ضربان قلب و دمای پوست فرد اندازه‌گیری و سپس تنظیم می‌شود. افراد با استفاده از تکنیک‌های تمدد اعصاب و شُل کردن عضلات، واکنش خود به درد را تعدیل می‌کنند. روش بیوفیدبک اغلب در ترکیب با دیگر روش‌های درمانی استفاده می‌شود و معمولاً بدون درد است. شواهد دقیق و مورد تأییدی وجود ندارد که نشان دهد بیوفیدبک مزایای آشکاری برای درد پایین کمر و کمردرد شایع ارائه می‌دهد.

تزریق استروئید اپیدورال:این روش گزینه‌ای است که برای درمان درد پایین کمر و سیاتیک همراه با التهاب، استفاده می‌شود و معمولاً دوره درمانی آن کوتاه است. اگرچه بعد از تزریق دارو درد تسکین می‌یابد، اما تسکین درد موقتی است ولی می تواند شما را از درد حاد دیسک کمر نجات دهد. تزریق طولانی مدت این داروها به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود.

تحریک الکتریکی عصب از روی پوست (TENS):در این روش از یک دستگاه برقی که با باتری کار می‌کند استفاده می‌شود؛ این دستگاه شامل الکترودهایی است که روی پوست (روی نواحی دارای درد)، قرار داده می‌شود. الکترودها پالس‌های الکتریکی خاصی تولید می‌کنند که مانع ورود سیگنال‌های درد به عصب‌های آن ناحیه می‌شوند. این دستگاه بر اساس این نظریه که تحریک سیستم عصبی می‌تواند احساس درد را تغییر دهد، کار می‌کند. مطالعات اولیه TENS نشان داد که این روش سطح اندورفین (مواد شیمیایی که به صورت طبیعی توسط بدن تولید می‌شوند و درد را از بین می‌برند) را بالا می‌برد. با این حال مطالعات اخیر نتایج متفاوتی را در تأثیر این روش بر کاهش درد پایین کمر، نشان می‌دهد.

اوزون درمانی:

  در این روش گاز ازن در مناطق مشکل دار تزریق می شود و بدون داشتن هیچ عارضه جانبی فرد می تواند از منافع این درمان جدید و مدرن بهره مند شود.

برای درمان درد در قسمت پایین کمر روش های دیگری همچون تزریق پی آر پی، شاک ویو تراپی و … نیز وجود دارد.

درد پایین کمر نشانه چیست؟

درد پایین کمر

کمردرد یک درد بسیار شایع و گسترده در سرتاسر دنیا است. اگر چه کمردرد در هر سنی ممکن است ایجاد شود اما در بزرگسالان بالای ۳۵ سال بیشتر شایع است.

درد پایین کمر ممکن است مربوط به استخوانها (مهره های کمر)، دیسکهای بین مهره ها، رباط اطراف ستون فقرات و دیسکها، عصبها و طناب نخاعی، عضلات کمر، اندامهای داخلی لگن و یا پوست نواحی پایین کمر باشد.

 

دلایل، علائم و نشانه های کمردرد

شایعترین دلایل کمردرد عبارتند از :

  • کشیدگی عضلات
  • فشار زیاد بر کمر
  • کشیدگی رباطها
  • گرفتگی عضله
  • بد بودن تشک یا رختخواب (در صورتی که ستون فقرات بر روی تشک صاف نباشد احتمال کمردرد وجود دارد)

مهمترین عوامل کمردرد که نیازمند مراجعه به پزشک هستند:

پارگی دیسک هر مهره در ستون فقرات توسط دو دیسک بالا و پایین حمایت میشود. در صورتی که دیسک پاره شود ،فشار زیادی بر عصب ها وارد شده و کمردرد اتفاق می افتد. بیرون زدن دیسک (فتق دیسک) به همان شکلی که پارگی دیسک عمل میکند، باعث افزایش فشار بر عصبها و درد میشود.
سیاتیک درد تیز تیر کشنده که از پایین کمر یا باسن به پا میزند. ممکن است درد سیاتیک در اثر بیرون زدن دیسک اتفاق افتاده باشد که فشار زیادی بر عصب سیاتیک وارد میکند.
آرتروز بیماران آرتروز در مفاصل ران و کمر دچار مشکل میشوند. در برخی موارد تنگی کانال نخاع ممکن است وجود داشته باشد. در تنگی کانال نخاع فضای پیرامون طناب نخاعی باریک و تنگ است.

انحنای غیر طبیعی در ستون فقرات در صورتی که انحنای ستون فقرات غیر معمول باشد احتمال بروز کمردرد وجود دارد. از جمله موارد آن میتوان به اسکولیوز یا کج پشتی (scoliosis) اشاره کرد که در آن ستون فقرات به یک طرف انحنا دارد و کیفوزکه آن را به قوز یا گوژپشتی میشناسیم.
پوکی استخوان استخوانها از جمله استخوان مهره های کمر در پوکی استخوان شکننده و متخلخل میشوند و در نتیجه احتمال شکستگی های فشاری در آنها افزایش می یابد.

برخی عوامل کمردرد که نیازمند درمان فوری و اورژانسی هستند:

سندرم دم اسب در صورتی که احساس درد مبهم در پایین کمر و بالای باسن دارید و همچنین حس در نواحی باسن، اندام تناسلی و ران را از دست داده اید ممکن است دچار سندرم دم اسب (Cauda equina ) باشید. گاهی اوقات عملکرد مثانه و روده نیز دچار اختلال شده و بیمار در دفع ادرار و مدفوع کنترل خود را از دست میدهد.
سرطان ستون فقرات شروع ناگهانی کمردرد در افراد مسنتر به خصوص در صورتی که بدون زمین خوردن یا جراحت دیگری شروع شده باشد، ممکن است ناشی از سرطان باشد.
عفونت ستون فقرات در صورتی که بیمار دچار تب شده و در کمر ناحیه دردناک و گرم احساس شود احتمال عفونت وجود دارد.
ضعف در پاها و عدم توانایی ایستادن یا راه رفتن درست همراه با تجربه درد

عوامل زمینه ساز کمردرد

  • مشاغلی که از نظر هیجانی و روانی پر تنش هستند
  • نشستن به مدت طولانی یا سبک زندگی کم تحرک
  • سن (افراد میانسال و سالمند خیلی بیشتر از نوجوانان و کودکان دچار کمردرد میشوند)
  • اضطراب و افسردگی
  • اضافه وزن و چاقی
  • سیگار کشیدن
  • ورزشهای فیزیکی شدید در صورتی که به درستی انجام نشوند برای مثال بلند کردن وزنه بدون مربی
  • کارهای فیزیکی سخت
  • بیمارانی که چند ماه استروئید مصرف کرده اند

چگونه علت دقیق کمردرد مشخص می‌شود؟

عکس پرتوی ایکس وضعیت و راستای استخوانها را نشان داده و شکستگی یا آرتروز استخوان را شناسایی میکند
ام آر آی یا سی تی اسکن در این روشهای تصویر برداری، بیرون زدگی دیسک یا مشکلات مربوط به بافتها، تاندونها، عصب ها، رباطهایی، رگهای خونی، عضله ها و استخوانها شناسایی میشود.
اسکن استخوان در اسکن استخوان، سرطان یا شکستگیهای فشاری که براثر شکنندگی استخوان ( پوکی استخوان) ایجاد شده است شناسایی میشود.
هدایت عصبی یا نوار عصب و عضله (الکترومیوگرافی) در این روش تحت فشار گرفتن عصب که ممکن است در اثر بیرون زدگی دیسک یا تنگی نخاعی اتفاق افتاده باشد تایید میگردد.
آزمایش خون در صورتی که پزشک به عفونت شک داشته باشد آزمایش خون تجویز میکند.

درمان کمردرد

معمولا درمان با کایروپرکتیک همراه با مصرف مسکن (در صورتی که تازه درد شروع شده است) شروع میشود.

درد کشاله ران

درد کشاله ران یکی از مشکلات سلامتی متداول است که بسیاری از افراد آن را تجربه می کنند. درد کوتاه مدت ممکن است در بسیاری از قسمت های بدن به دلیل زندگی بی تحرک ، استرس شدید یا خستگی ایجاد شود. این دردها اغلب بر زندگی روزمره تأثیر نمی گذارد. اما اگر این دردها طولانی بمانند ، باید علت آن بررسی شود. درد در کشاله ران تنها یک بیماری نیست بلکه می تواند نشانه   مشکلات  سلامتی مختلف باشد. شایع ترین علت درد کشاله ران در زنان ممکن است تخمک گذاری معمول دستگاه تولید مثل باشد. بیماری هایی مانند کیست تخمدان ، عفونت واژن ، عفونت ادراری از جمله دلایل این درد هستند. در آقایان، دردهای عضلانی به دلیل کشش ماهیچه ها  و سنگ کلیه است.

درد کشاله ران

درد کشاله ران چیست؟

در پزشکی ، درد کشاله ران ، که به آن درد لگن نیز گفته می شود ، احساس درد در قسمت های تحتانی شکم و ناحیه لگن است. علت درد کشاله ران در زنان و مردان که نشان دهنده مشکلات مختلف سلامتی است باید مورد بررسی قرار گیرد. درد ممکن است ثابت و مداوم باشد ، یا ممکن است متناوب باشد ، در بعضی موارد ممکن است سوزش جزئی  و در برخی دیگر ممکن است مانند فرو رفتن چاقو باشد. در موارد درد شدید نیز ممکن است این احساس در کمر و پشت منعکس شود. اگرچه بسته به علت آن متفاوت است ، ممکن است درد کشاله ران در حرکاتی که باعث تغییر وضعیت بدن می شود مانند خم شدن ،هنگام فعالیت جنسی یا هنگام ادرار افزایش یابد. درد کوتاه مدت و تیز  به عنوان درد حاد کشاله ران تعریف می شود. درد مداوم به مدت ۶ ماه یا بیشتر به عنوان درد مزمن کشاله ران تعریف می شود.

ناحیه ای که درد در کشاله ران اتفاق می افتد ، در برخی موارد اطلاعاتی درباره منبع درد نیز در اختیار شما قرار می دهد. هنگام فشار بر روی هر بخشی از کشاله ران ، افزایش احساس درد اغلب نشانگر مشکلاتی در ارگان های داخلی مانند کیست تخمدان در زنان است. درد در سمت چپ کشاله ران ممکن است باعث ایجاد درد در تخمدان چپ ، درد در سمت راست کشاله ران ممکن است نشان دهنده بیماری هایی در تخمدان راست یا سایر ارگان های این منطقه باشد. علت درد با معاینه فیزیکی و روش های تصویربرداری که توسط متخصص انجام می شود ، مشخص می شود. درد کشاله ران ، که یکی از نشانگرهای بیماری بسیار جدی است ، موضوعی حساس است که باید بر آن تأکید شود و علت آن باید بررسی شود.

علل درد کشاله ران:

ممکن است دلایل زیادی برای درد در کشاله ران وجود داشته باشد. درد کشاله ران در مردان ممکن است به دلایل ساده ای از قبیل فشار در عضلات ناحیه لگن و همچنین مشکلات جدی تر ناشی از عفونت جمله تورم غدد لنفاوی در این منطقه ، عفونت مثانه ، تورم بیضه ، سنگ کلیه ، فتق کشاله ران و پیچ خوردگی باشد. در زنان ، اندام های تولید مثل قسمت بزرگی را در این ناحیه اشغال می کنند، همچنین وقوع اتفاقاتی در بدن در طول چرخه قاعدگی سبب درد می شود. بنابراین می توان گفت که درد کشاله ران در زنان بیشتر از مردان است.

از سایر دلایل درد در کشاله ران می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • بیماری التهابی لگن (PID)
  • ترکیدن کیست و پیچیدگی به دور خود
  • کیست روی دیواره بیرونی رحم که بزرگتر از ۵ سانتی متر است
  • اندومتریوز و آدنومیوز
  • پولیپ آندومتر
  • عفونت مجاری ادراری ، سیستیت
  • مثانه بیش فعال
  • فتق در کشاله ران
  • آپاندیسیت
  • یبوست
  • بارداری خارج رحمی
  • سقط
  • دیسک کمر
  • استرس
  • افسردگی و سایر اختلالات روانی

درد کشاله ران

درد کشاله ران چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص درد کشاله ران به معنای یافتن منبع درد است. علاوه بر معاینه فیزیکی که توسط متخصص انجام شود ، آزمایش های تشخیصی ، تصاویر سونوگرافی و تاریخچه دقیق بیمار به منظور شناسایی مشکل ایجاد درد ارزیابی می شود. تست ها و آزمایش هایی که در این فرایند انجام می شود از بیمار به بیمار متفاوت است. آزمایشات تشخیصی که برای تعیین علت درد کشاله ران انجام می شود عبارتند از:

  • آزمایش خون و ادرار
  • بررسی واژن در آزمایشگاه
  • تست بارداری
  • تست مدفوع
  • معاینه اشعه ایکس و سونوگرافی لگن
  • تست تراکم استخوان
  • کولونوسکوپی و هیستروسکوپی
  • سی تی اسکن لگن و شکم

درد کشاله ران چگونه درمان می شود؟

نتیجه آزمایش ها ، برای تشخیص علت درد کشاله ران و شروع برنامه درمانی کافی است. پس از شناسایی بیماری زمینه ای که باعث ایجاد درد می شود ، درمان این بیماری نیز در بهبود درد کشاله ران موثر خواهد بود. برای کاهش درد کشاله ران می توان از دارو درمانی استفاده کرد. مسکن هایی مانند ایبوپروفن ، استامینوفن و آسپیرین بر درد کشاله ران بسیار مؤثر هستند. اگر علت درد اسپاسم عضلات در کشاله ران باشد ، می توان از قرص های شل کننده عضلات و کرم استفاده کرد. در درمان درد ناشی از تغییرات هورمونی در روزهای قاعدگی یا تخمک گذاری می توان از داروهای حاوی هورمون استفاده کرد. در صورت درد ناشی از عفونت واژن ، رحم ، تخمدان ها ، لازم است در نتیجه معاینه و تست های گرفته شده از منطقه ، عامل ایجاد کننده عفونت را شناسایی کرد. در نتیجه ، عفونت باید قبل از پیشرفت با استفاده از آنتی بیوتیک ها ، داروهای ضد ویروسی یا ضد قارچ از بین برود. به نظر می رسد استفاده از داروهای ضد افسردگی در برخی از دردهای مزمن کمک می کند. در چنین مواردی ممکن است استفاده از داروهای ضد افسردگی با توصیه  متخصص مناسب باشد.

در مورد درمان متخصص تشخیص می دهد که از کدام استفاده کند. اگر درد کشاله ران دارید و علت آن را نمی دانید و نمی دانید چه چیزی برای درد کشاله ران مفید است ، باید سریعاً به یک متخصص مراجعه کنید. متخصص در نتیجه تحقیقات برای فهمیدن علت درد کشاله ران می تواند روند درمانی شما را شروع کند ، می توانید از درد خود خلاص شوید.

درد کشاله ران چه علت ها و درمان هایی دارد

درد کشاله ران چه علت ها و درمان هایی دارد 

درد کشاله ران در جلوی لگن احساس میشود یعنی جایی که شکم به ران متصل میگردد. درد کشاله ران علل متفاوتی دارد. در غالب موارد علت آن مربوط به سیستم حرکتی بدن است ولی میتواند بدنبال بعضی بیماری های دیگر در سیستم ادراری یا گوارشی هم ایجاد شود.

در این مقاله تمامی عللی که میتوانند موجب درد کشاله ران شوند مورد بحث و بررسی قرار میگیرند.

درد کشاله ران به علت آرتروز مفصل ران

سائیدگی لگن و مفصل ران

آرتروز و سائیدگی مفصل ران از جمله مهم ترین و شایع ترین علل درد کشاله ران است. سائیدگی مفصل ران معمولا در سنین بالا و به علت خرابی غضروف این مفصل بوجود میاید ولی میتواند در سنین پائین بعد از شکستگی های استابولوم یا بعد از سیاه شدن سر استخوان ران و یا بدنبال دررفتگی مادرزادی مفصل ران هم ایجاد شود.

آرتروز و سائیدگی مفصل ران بجز درد کشاله ران معمولا موجب محدودیت حرکتی مفصل و لنگش و گاهی کوتاهی پا هم میشود.

درد کشاله ران به علت روماتیسم

روماتیسم لگن

بعضی بیماریهای روماتیسمی مانند روماتیسم مفصلی یا اسپوندیلیت انکیلوزان میتوانند موجب التهاب مفصل ران شده و به همین علت موجب درد کشاله ران گردند. این درد معمولا همراه با محدودیت حرکتی و لنگش است.

روماتیسم های مفصل ران معمولا به توسط متخصصین روماتولوژی درمان میشوند ولی در صورتی که منجر به خرابی مفصل شوند نیاز به عمل جراحی تعویض مفصل ران پیدا میکنند.

درد کشاله ران به علت عفونت مفصل ران

عفونت های مفصل ران بیشتر در کودکان ایجاد میگردند ولی در بالغین هم دیده میشوند. این عفونت میتواند موجب درد شدید و حاد کشاله ران شود.

همچنین بخوانید :   التهاب مفصل ساکروایلیاک از علل مهم درد پشت لگن است. علائم و درمان

در غالب اوقات شدت درد بسیار زیاد است و بیمار بصورت اورژانس به پزشک مراجعه میکند ولی در مواردی که عفونت مزمن باشد (مانند عفونت مفصلی در بیماری تب مالت) ممکن است تشخیص آن قدری مشکل شود.

درمان عفونت های مفصل ران معمولا عمل جراحی همراه با استفاده از آنتی بیوتیک است.

درد کشاله ران به علت سیاه شدن سر استخوان ران

سیاه شدن سر استخوان ران در لگن

سیاه شدن سر استخوان ران که معمولا به علت مصرف داروهای حاوی کورتون بوجود میاید میتواند علت درد کشاله ران باشد. این بیماری به علت قطع خونرسانی به سر استخوان ران ایجاد میشود و التهاب ایجاد شده در مفصل ران متعاقب آن موجب احساس درد در کشاله ران میگردد.

این درد میتواند همراه با لنگش یا محدودیت حرکتی هم باشد. سیاه شدن سر استخوان ران در بسیاری موارد خود بخود خوب میشود ولی میتواند پیشرفت کرده و در دراز مدت موجب سائیدگی مفصل ران شود.

درد کشاله ران به علت پوکی استخوان گذرای مفصل ران

این بیماری با پوکی استخوان معمولی فرق دارد. علت آن ناشناخته است و موجب پوکی فقط در استخوان های اطراف مفصل ران میشود. مهمترین علامت آن درد کشاله ران است.

این بیمار در غالب موارد بطور خودبخودی خوب میشود ولی ممکن است پیشرفت کرده و در نهایت منجر به سیاه شدن سر استخوان ران گردد.

درد کشاله ران به علت ایمپینجمنت

ایمپینجمنت مفصل ران در لگن

گاهی اوقات تغییر شکل آناتومیک در لبه حفره استابولوم یا در سر و گردن استخوان ران میتواند موجب گیر کردن این دو استخوان به هم شود. این گیر یا ایمپینجمنت موجب احساس درد در کشاله ران میشود.

اگر گیر کردن این دو استخوان شدیدتر باشد میتواند موجب پاره شدن بافتی به نام لابروم در اطراف مفصل شود که این پارگی شدت درد را بیشتر میکند.

ایمپینجمنت و پارگی لابروم در صورتی که درمان نشوند میتوانند در نهایت موجب بروز آرتروز و سائیدگی مفصل ران شوند.

درد کشاله ران به علت شکستگی لگن

شکستگی استرسی لگن

گرچه شکستگی های شدید و حاد در استابولوم یا در سر و گردن استخوان ران میتوانند موجب درد کشاله ران شوند ولی این شکستگی ها چنان درد شدیدی دارند که بیمار قادر به راه رفتن نیست و همراهان او را بصورت اورژانس به پزشک میرسانند. پس تشخیص آن در غالب اوقات به توسط پزشک داده میشود.

ولی نوعی دیگر از شکستگی ها به نام شکستگی های استرسی هستند که موجب بروز دردی مزمن در کشاله ران میشوند. شکستگی های استرسی معمولا در کسانی که استخوانی ضعیف دارند یا ورزش های شدید میکنند ایجاد میشود.

این شکستگی ها معمولا در گردن استخوان ران یا در سمفیز پوبیس بوجود میایند.

درد کشاله ران به علت تحریک عصب

سوزش ران مرالژی پارستتیکا

تحریک عصب های جلوی لگن مانند عصب رانی میتواند موجب درد کشاله ران شود. در بیماری مرالژی پارستتیکا که به علت تحریک عصب فمورال یا رانی بوجود میاید درد سوزشی در کشاله ران با انتشار به جلوی ران احساس میشود.

تحریک این عصب معمولا به علت فشار موضعی بافت های اطراف آن یا استفاده از لباس های تنگ است.

درد کشاله ران به علت کشیدگی تاندون ها

اسنپ لگن

درد کشاله ران میتواند بدنبال حرکات بدنی و ورزشی شدید و به علت کشیده شدن تاندون های کشاله ران هم ایجاد شود. بخصوص حرکاتی که در آنها ران بشدت از بدن دور میشود میتواند موجب کشیده شدن تاندون عضلات ادکتور یا نزدیک کننده ران شود.

این کشیدگی موجب التهاب تاندون شده که درد کشاله ران  ایجاد میکند. درد ناشی از کشیدگی تاندون های جلو لگن معمولا با چند روز تا چند هفته استراحت و کاهش فعالیت های بدنی بهبود میابد.

تاندون دیگر که میتواند موجب در کشاله ران شود تاندون عضله ایلیوپسواس است که بدنبال گیر کردن به لبه استخوان پوبیس لگن میتواند موجب درد کشاله ران و احساس تقه و صدا در لگن شود.

درد کشاله ران به علت عفونت یا تومور

تومورهای ناحیه لگن یا عفونت های بافت های کشاله ران میتوانند موجب احساس درد در این ناحیه شوند. تشخیص این بیمار ها نیاز به دانش تخصصی داشته و به توسط پزشک داده میشود. درمان تومورهای این ناحیه در غالب موارد با عمل جراحی است. در تومورهای بدخیم ممکن است استفاده از شیمی درمانی یا رادیوتراپی هم لازم شود.

درد کشاله ران به علت هرنی یا فتق

هرنی یا فتق به علت ضعف عضلات دیواره عضلانی پائین شکم ایجاد میشود. بدنبال این ضعف، دیواره عضلانی در پائین شکم باز شده و محتویات شکم به جلوی آن جابجا میشوند.

از علائم این بیماری احساس درد در کشاله ران است. همراه با درد معمولا یک برجستگی در کشاله ران هم دیده میشود که معمولا با سرفه کردن بزرگتر میشود. تشخیص این بیماری به توسط معاینه و سونوگرافی است.

درد کشاله ران به علت هرنی ورزشی

هرنی ورزشی

هرنی ورزشی معمولا در ورزش هایی مانند فوتبال یا دویدن ایجاد میشود. علت این این بیماری هم علت ضعف دیواره عضلانی پائین شکم است ولی مانند فتق یا هرنی معمولی جابجایی در محتویات شکم ایحاد نشده و برجستگی در پائین شکم وجود ندارد.

در این بیماری کشیدگی عضلات ضعیف شده و تحریک اعصابی که در پائین شکم وجود دارند موجب بروز درد کشاله ران میشود.

درد کشاله ران به علت بیماری های سیستم ادراری و تناسلی

گاهی اوقات بیماری های سیستم ادراری مانند سنگ کلیه یا عفونت ادراری میتوانند موجب احساس درد در کمر و زیر شکم و کشاله ران شوند. بیماری های سیستم تناسلی مردانه مانند التهاب بیضه یا پروستات، چرخش بیضه، تومورهای بیضه یا اپیدیدیمیت هم میتوانند موجب درد کشاله ران شوند.

بیماری های دستگاه گوارش مانند التهاب های روده کوچک یا بزرگ و یا التاب غدد لنفاوی در ناحیه کشاله ران هم از دیگر علل احساس درد در پایین شکم و کشاله ران هستند.

گرفتگی، اسپاسم و خشکی عضلات گردن: علت و درمان آن با کایروپرکتیک

خشکی و گرفتگی گردن: علت و درمان

11

خشکی و گرفتگی گردن معمولاً با دشواری در حرکت دادن گردن، به ویژه در زمان چرخاندن سر به پهلو، همراه است. این ناراحتی گاهی سر درد، گردن درد، درد شانه و یا بازو را نیز در پی دارد و باعث می‌شود بیمار هنگام نگریستن به پهلو یا عقب تمام بدن را بر خلاف جهت گردن بچرخاند.

علت‌ها و دلایل گرفتگی گردن


در ادامه به رایج‌ترین دلایل خشکی و علت گردن درد اشاره می‌کنیم:

رگ به رگ شدن و پیچ خوردن گردن

شایع‌ترین دلیل گرفتگی گردن رگ به رگ شدن عضلات و بافت‌های نرم، به ویژه عضله‌ی آسیب‌پذیر بالابرنده کتف (لواتور اسکاپولا) است. عضله بالابرنده کتف واقع در پشت و اطراف گردن مهره‌های گردنی را به شانه متصل می‌کند. عصب‌های سوم و چهارم گردنی این عضله را کنترل می‌کند.

بسیاری از حرکات روزانه به رگ به رگ شدن عضله بالابرنده کتف منجر می‌شود:

  • قرار گرفتن گردن در حالت نامناسب هنگام خوابیدن به گونه‌ای که به عضله‌های گردن فشار وارد شود.
  • آسیب‌های ورزشی مانند زمین خوردن یا وارد شدن ضربه ناگهانی که سر را به یک سمت می‌کشاند.
  • هر گونه فعالیت توام با چرخش مکرر از راست به چپ یا بالعکس سر، مانند شنای کرال سینه
  • حالت اندامی نامناسب مانند قوز کردن هنگام نگاه کردن به صفحه نمایشگر یا پایین آوردن طولانی مدت سر برای نگاه کردن به موبایل
  • وارد شدن فشار بیش از اندازه به گردن
  • نگه داشتن گردن در وضعیت غیرطبیعی برای مدت طولانی، برای مثال مانند حالتی که گوشی تلفن را بین شانه و گردن نگه می‌دارید.

ویژگی‌های گرفتگی گردن


علائم ناشی از خشکی و گرفتگی گردن معمولاً تا چند روز یا چند هفته استمرار دارد و باعث گردن دردی می‌شود که شدت آن در بازه‌ای از درد خفیف هر چند آزاردهنده تا درد بسیار شدید و محدود کننده متغیر است. اگرچه خشکی عضلات گردن در بعضی موارد نشانه ابتلا به عارضه‌ای جدی است، اما اکثر موارد درد یا گرفتگی حاد و ناگهانی گردن به دلیل ماهیت بهبودی دهنده و پایدار مهره‌های گردن به سرعت التیام می‌یابد.

حتی در صورت ملایم بودن علائم گرفتگی عضلات گردن نیز بهتر است بیمار  به متخصص مراجعه کند تا تمرین‌های کششی و تقویتی را فرابگیرد، ارگونومیک و حالت اندامی را اصلاح کند و با روش‌های پیشگیری یا به حداقل رساندن حمله‌های آتی درد یا گرفتگی گردن آشنا شود.

درمان گرفتگی گردن


خشکی و گرفتگی گردن در اکثر موارد در رگ به رگ شدن یا پیچ خوردگی ساده عضلانی ریشه دارد و ظرف چند روز درمان می‌شود. نخستین درمان گرفتگی گردن ناشی از این دلایل ساده یا آسیب دیدگی بافت نرم با به کارگیری یک یا جند مورد از روش‌های زیر شروع می‌شود:

استراحت

استراحت یک یا دو روزه فرصت لازم را برای بهبود بافت‌های صدمه دیده گردن و به تبع آن از بین رفتن خشکی و گرفتگی احتمالی عضلانی فراهم می‌آورد. البته پیشنهاد می‌شود که از استراحت طولانی مدت خودداری شود، چون عدم فعالیت بیش از اندازه به ضعیف شدن عضله‌ها منجر می‌شود و عضله‌های ضعیف نمی‌توانند به خوبی سر و گردن را نگه دارند.

گرما و کمپرس یخ

سرما درمانی و کمپرس یخ اکثر موارد خشکی گردن را با کاهش التهاب موضعی تسکین می‌دهد. گرم کردن گردن به دلیل افزایش دادن جریان خون محیط التیام بهتری را ایجاد می‌کند. اغلب بیماران از کمپرس یخ استفاده می‌کنند، برخی کمپرس گرم را ترجیح می‌دهند و عده‌ای از هر دو به تناوب استفاده می‌کنند.

دارو

داروهای تجویزی و غیرتجویزی بسیاری در دسترس هستند. داروهای غیراستروئیدی ضدالتهاب، مانند ایبوپروفن (از قبیل ادویل و مورتین) و ناپروکسین (برای مثال ناپروزین) غالباً نخستین داروهایی هستند که برای تسکین درد و گرفتگی گردن مصرف می‌شوند. البته حتی داروهای غیرتجویزی نیز اثرهای جانبی و تداخل‌های دارویی یا غذایی خاص خود را دارند، بنابراین پیش از مصرف هر دارویی باید با پزشک معالج یا داروساز مشورت کرد.

درمان‌های دستی یا منیپولاسیون

لازمه حرکت کامل و بدون درد مفصل‌ها این است که بتوان آنها را به راحتی در تمام جهات حرکت داد. اگر مفصل‎ها قفل کند یا حرکت آنها در یک جهت محدود شود، درد و خشکی مفصل بروز می‎یابد. متخصص فیزیوتراپی مجرب به روش موبیلزاسیون (متحرک‌سازی) و منیپولاسیون یا درمان دستی به بازیابی دامنه حرکتی مفصل کمک می‌کند. برای این که مفصل دامنه حرکتی معمول خود را بازیابد، متخصص فیزیوتراپی ابتدا محدودیت حرکتی مفصل و وجود مشکلات زیر را بررسی می‌کند:

  • دردناک اما عادی بودن حرکت مفصل
  • خشکی مفصل یا کاهش توانایی حرکتی
  • ترکیبی از درد و خشکی
  • شل شدن و ناپایداری مفصل (هیپرموبیلیتی)
  • لق شدن دردناک مفصل و افزایش حرکت مفصل

ورزش هوازی با شدت پایین

علاوه بر تمرین‌های کششی، هر گونه ورزش هوازی (ایروبیک) با شدت پایین مانند پیاده‌روی نیز غالباً برای برطرف کردن گرفتگی عضلانی مفید است. اگرچه پیاده‌روی اثر مستقیم بر گردن ندارد، اما به دلیل بهبود گردش اکسیژن در بافت‌های نرم ستون فقرات فرایند التیام را شتاب می‌بخشد.

انواع ورزش‌های با شدت پایین

پیاده‌روی: مزیت پیاده‌روی این است که به جز یک جفت کفش مناسب نیاز به تجهیزات خاصی ندارد و در فضای سرپوشیده یا آزاد در اکثر مکان‌ها مانند خانه یا روی تردمیل قابل انجام است.

دوچرخه ثابت: دوچرخه سواری یا دوچرخه ثابت مناسب بیمارانی است که در حالت نشسته راحت‌تر هستند. استفاده از دوچرخه طی دهه گذشته به دلیل افزایش آگاهی از مزایای این ورزش ساده رواج بیشتری یافته است.

دستگاه الپتیکال ترینر یا اسکی فضایی: انجام ورزش هوازی در کنار تمرین‌های مقاومتی و تقویتی مزیت اصلی این دستگاه است؛ چون دسته‌های اکثر این دستگاه‌ها را می‌توان فشار داد یا کشید، بالاتنه به کار گرفته می‌شود و مقاومت در برابر حرکت پدال زدن عضله‌ها را به مرور قوی‌تر می‌کند.

آب درمانی: ورزش کردن در آب برای نرم شدن عضلات و به حداقل رساندن فشار روی کمر مفید است، چون خاصیت شناوری آب با کشش گرانشی وارد کننده فشار به ستون فقرات مقابله می‌کند.

انجام دادن تمرین‌هایی مانند بالا بردن و دور کردن مفصل ران از بدن، حلقه کردن عضله دو سر، حلقه کردن بازوها برای تمرین دادن شانه‌ها و عضله‌های والی و عقب بردن عضله‌های سه سر معمولاً در آب راحت‌تر است. به این ترتیب تمام این عضله‌های واقع در کمر یا گردن قوی می‌شوند و گردن درد تسکین می‌یابد.

کشش ملایم

به محض آن که درد قدری آرام شد، سعی کنید کشش ملایمی را به گردن وارد کنید. کشش در حد قابل تحمل خشکی و گرفتگی را کاهش می‌دهد و به بازیابی دامنه حرکت طبیعی گردن می‌انجامد. پیشنهاد می‌شود تا بیماران تمرین‌های کششی مناسب را از متخصص فیزیوتراپی یا دیگر متخصصین مجرب آموزش ببینند.

کشش در گوشه یا کنج دیوار

یکی از حرکت‌های اصلی مهم برای کشش عضله‌های شانه و قفسه سینه انجام حرکت کششی در کنج دیوار است که در گوشه اتاق انجام می‌شود.

این حرکت کششی گردن را به ترتیب زیر انجام دهید:

  • به فاصله دو پا از گوشه اتاق و رو به کنج دیوار بایستید.
  • پاها را به هم بچسبانید.
  • هر ساعد را روی یک دیوار بگذارید و آرنج‌ها را قدری پایین‌تر از بلندی شانه نگه دارید.

12

  • تا جایی که می‌توانید و درد بروز نمی‌یابد، رو به جلو خم شوید. در این حالت باید در جلوی شانه و قفسه سینه کشش را احساس کنید.

13

  • 30 ثانیه تا یک دقیقه این کشش را حفظ کنید.

 

کشش عضله بالابرنده کتف (لواتور اسکاپولا)

کشش عضله بالابرنده کتف نیز به تسکین گردن درد کمک می‌کند. غالباً گرفتگی این عضله است که ایجاد ناراحتی می‌کند و در نقطه اتصال به کتف بسیار حساس و دردناک می‌شود. این حرکت کششی را می‌توان در حالت ایستاده یا نشسته انجام داد.

  • با بردن آرنج بالای شانه عضله را تحت کشش قرار دهید.
  • در همین حالت آرنج را روی چهارچوب در بگذارید. به این ترتیب بخش بیرونی کتف رو به بالا و بخش داخلی آن رو به پایین می‌چرخد و عضله بالابرنده کتف نیز تحت کشش قرار می‌گیرد و بلندتر می‌شود.

14

  • سپس سر را به گونه‌ای بچرخانید که از سمت در حال کشش دور شود، چانه را پایین بیاورید و پشت گردن را بکشید.

15

  • در مرحله سوم، انگشتان دست دیگر را بالای سر بگذارید و سر را به آرامی رو به جلو فشار دهید تا کشش قدری بیشتر شود.

16

  • 30 ثانیه تا یک دقیقه در این حالت بمانید.

طب سوزنی

گرفتگی گردن در اکثر موارد پس از چند روز برطرف می‌شود. بااین حال طب سوزنی روند التیام را تسریع می‌کند.

اکیوپرشر (ترکیبی از طب سوزنی و فشار درمانی)

لو جن نام نقطه طب سوزنی یا طب فشاری است که پرداختن به آنها در دستور کار درمان خشکی گردن قرار می‌گیرد. این نقطه در پشت دست بین دو استخوان در فرورفتگی میان بندهای انگشت اشاره و میانی قرار دارد.

کشش (تراکشن) دستی گردن

وارد کردن کشش ملایم به گردن غالباً باعث شل شدن عضله‌های گرفته و افزایش طول آنها می‌شود و به این ترتیب فشار روی عصب‌ها یا رگ‌های خونی برطرف می‌شود.

  1. به پشت دراز بکشید و حوله از طول تا شده‌ای را زیر استخوان پس سر (قمحدوه) قرار دهید. این استخوان بخش پشتی جمجمه است که دور گردن را فرامی‌گیرد.
  2. از یک نفر بخواهید تا دو سر حوله را دست بگیرد و به آرامی رو به بالا بکشید و حداقل 3 دقیقه در این حالت نگه دارد.
  3. این تمرین را 2 یا 3 بار در روز یا تا زمان احساس بهبود انجام دهید. بسیاری از بیماران با تکرار روزانه چند دقیقه‌ای این حرکت به نتایج قابل توجهی دست یافته‌اند.

17

هیدروتراپی (آب درمانی)

غوطه‌ور شدن در نمک اپسوم، با نام شیمیایی سولفات منیزیم، برای تسکین درد عضلانی و رفع گرفتگی بسیار مفید است. منیزیم کارکردهای بسیاری دارد که یکی از آنها کاهش سرعت پیوند کلسیمی پس از منقبض شدن عضلات است، چرا که منیزیم با کلسیم وارد واکنشی رقابتی بر سر تصاحب جایگاه‌های پیوند می‌شود و به این ترتیب از تشکیل ترکیب کلسیمی و گرفتگی عضلات جلوگیری می‌شود.

طراحی سایت ، طراح وب سایت