اگر از گزگز، بی حسی ، ضعف عضلات پا و یا تیر کشیدن درد در از انتهای کمر تا پاها رنج می‌برید، متأسفانه ممکن است دچار دیسک کمر شده اید. وجود درد پا از فشار اضافی ناشی از دیسک بر روی اعصاب نخاعی هنگام عبور از کانال نخاع ناشی می‌شود. در صورت عدم درمان، فتق دیسک می‌تواند آسیب عصبی دائمی بر جای بگذارد، و باعث از دست دادن احساس یا قدرت عضلانی در پشت ساق‌ها و ران‌های داخلی شود. متخصص ستون فقرات، پس از تشخیص وجود دیسک کمر، دوره درمانی مناسب را که باعث بهبود آسیب می‌شود، برای بیمار تعیین می‌کند . قبل از عمل جراحی، شیوه‌های درمانی غیر تهاجمی توسط متخصصین فیزیوتراپی، طب فیزیکی و کایروپراکتیک توصیه می‌شود. در ادامه‌ی مطلب سایر علائم دیسک کمر علاوه بر درد پا، روش‌های درمانی و تشخیص دقیق دیسک کمر توضیح داده شده است.
چه عواملی باعث ایجاد بیماری مرتبط با دیسک کمر می‌شود؟
هنگامی که هسته دیسک‌های بین مهره ای به دیواره خارجی فشار می‌آورد ، دیسک کمر ایجاد می‌شود. این دیسک می‌تواند منجر به برجستگی بزرگی شود که می‌تواند به ریشه‌های عصبی مجاور فشار وارد کند. دیسک‌های بیرون زده معمولاً در اثر ضعف دیسک‌های نخاعی مربوط به افزایش سن ایجاد می‌شوند. به این حالت تحلیل رفتن دیسک گفته می‌شود و می‌تواند به تدریج و طی سال‌ها در اثر سایش و پارگی ستون فقرات رخ دهد.
• دیسک کمر همچنین می‌تواند در اثر آسیب دیدگی ناشی از بلند کردن نادرست اجسام سنگین یا آسیب‌های فیزیکی ایجاد شده باشد. هنگام بلند کردن یک جسم سنگین ، ممکن است بیش از حد به پشت خود فشار وارد کرده و باعث لیز خوردن دیسک شوید. در بسیاری از مشاغل به دلیل بلند شدن مكرر ، كشیدن ، پیچ خوردن و هل دادن ، خطر ایجاد این وضعیت زیاد است.
• انتخاب سبک زندگی ناسالم نیز می‌تواند در ایجاد این وضعیت سهیم باشد. افراد دارای اضافه وزن غالباً به دیسک کمر مبتلا می‌شوند زیرا وزن آن‌ها در ستون فقرات زیاد است و مجبور می‌شوند جرم بیشتری را از توان خود تحمل کنند. علاوه بر این ، شواهدی وجود دارد که سیگار کشیدن با دیسک‌های کمر ارتباط می‌دهد. سیگار کشیدن اکسیژن رسانی را کاهش می‌دهد و باعث می‌شود دیسک‌های شما زودتر خراب شوند.
• برخی از افراد همچنین ممکن است به دلیل استعداد ژنتیکی خود دچار دیسک کمر شوند. دلایل زیادی باعث دیسک کمر می‌شوند ، اما فقط یک پزشک می‌تواند به شما در زمینه بیماری کمک کند.
علائم دیسک کمر در پاها
علائم دیسک کمر بسته به محل قرارگیری دیسک و شدت پارگی آن متفاوت است. برخی از دیسک‌های کمر هیچ علامتی ندارند و ممکن است فردی که دچار این نوع آسیب شده است متوجه آسیب دیدگی دیسک نشود. بیشتر دیسک‌های کمر در قسمت پایین کمر وجود دارد ، جایی که می‌تواند علائمی در باسن ، پاها و قسمت تحتانی آن ایجاد کند. اگر به دیسک کمر مبتلا هستید ، ممکن است این علائم را احساس کنید:
• گزگز پا: دیسک کمر می‌تواند به عصب سیاتیک شما فشار وارد کند. فشار باعث بی حسی ، گزگز و سوزش می‌شود. بیماران غالباً آن را مانند احساس لرزش و درد تیز در یک طرف بدن خود توصیف می‌کنند.
• درد پا : اگر دیسک کمر داشته باشید ، ممکن است در ساق پا ، ران ، باسن و حتی پا احساس درد کنید. یک حرکت ناگهانی ساده مانند سرفه یا عطسه می‌تواند علائم شما را تشدید کند
• داشتن مشکل در انجام کارهای ساده: ممکن است در اثر لیز خوردن دیسک ، عضلات پای شما ضعیف شود. ضعف عضلات پا ممکن است راه رفتن یا انجام کارهای روزمره را برای شما دشوار کند. ممکن است بعد از استراحت احساس بهتری داشته باشید ، و در طی فعالیت شدید احساس بدتری داشته باشید.
دیسک کمر یک آسیب پیچیده است و موارد ذکر شده همه علائم دیسک کمر نیستند. فقط یک پزشک واجد شرایط می‌تواند علائم شما را تشخیص دهد.
دیسک کمر چگونه تشخیص داده می‌شود؟
پزشک شما نیاز به تشخیص کامل برای ایجاد یک برنامه درمانی اختصاصی برای بهبودی شما دارد. پزشک شما معمولاً با معاینه جسمی شروع می‌کند. یک تشخیص کامل به شما کمک می‌کند تا منبع درد شما مشخص شود. آن‌ها اعصاب ، رفلکس‌ها ، توانایی راه رفتن ، حس لامسه و قدرت عضلانی شما را ارزیابی می‌کنند. بسته به شرایط شما ، برای تأیید تشخیص و تعیین اینکه کدام اعصاب تحت تأثیر قرار گرفته اند ، ممکن است به تشخیص بیشتری نیاز داشته باشید.
از آنجا که دیسک کمر یک آسیب پیچیده است ، پزشک شما ممکن است از فن آوری خاصی برای تشخیص وضعیت شما استفاده کند. این موارد ممکن است شامل آزمایش‌های تشخیصی مانند سی تی اسکن ، ام آر آی و مطالعات هدایت عصب باشد.
آیا دیسک‌های کمر قابل بهبودی است؟
آیا دیسک‌های کمر قابل بهبودی است؟
هنگامی که دیسک کمر جزئی باشد ، دیسک‌ها ممکن است به خودی خود از طریق فرایندی به نام تحلیل برطرف شوند. این بدان معنی است که قطعات دیسک توسط بدن جذب می‌شوند. در صورت نیاز به درمان ، گزینه‌های زیادی وجود دارد. درمان دیسک کمر شامل استفاده از دارو ، استراحت ، مراقبت از عمل جراحی ، طب سوزنی ، فیزیوتراپی ، تمرینات خانگی ، آب درمانی ، تزریق استروئید و جراحی است. حتی اگر بیشتر افرادی که از دیسک کمر رنج می‌برند به خوبی به درمان‌های محافظه کارانه پاسخ می‌دهند و نیازی به جراحی ندارند.
• پزشک برای تسکین درد و کاهش التهاب ، داروهای مسکن و داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) مانند استامینوفن ، ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم ، داروهای شل کننده عضلات و استروئیدها را تجویز می‌کند.
• تزریق استروئید اپیدورال – وقتی درد شما شدید است ، استروئیدها مستقیماً در ستون فقرات تزریق می‌شوند. این روش تحت هدایت اشعه ایکس انجام می‌شود و شامل تزریق کورتیکواستروئیدها و بی حسی موضعی به فضای اپیدورال ستون فقرات است. این ترکیب تورم و التهاب اعصاب را کاهش می‌دهد.
• متخصصان عمل جراحی می‌توانند در کاهش علائم دیسک کمر به شما کمک کنند ، بنابراین در صورت داشتن این مشکل مهم است که با یکی از آن‌ها مشورت کنید. آن‌ها از دستکاری ستون فقرات یا تنظیم ستون فقرات استفاده خواهند کرد.
• طب سوزنی نیز می‌تواند کمک کند. طب سوزنی ممکن است عضلات شما را شل کرده و مقداری از درد را تسکین دهد.
• فیزیوتراپیست ها می‌توانند روش‌های صحیح ایستادن ، بلند کردن اجسام و راه رفتن را به شما آموزش دهند و می‌توانند تمریناتی را برای تقویت عضلات کمر ، پا و شکم به شما آموزش دهند و همچنین شما را به کشش و افزایش انعطاف پذیری ستون فقرات تشویق کنند. علاوه بر این ، فیزیوتراپیست ها همچنین ممکن است از سونوگرافی درمانی و تحریک الکتریکی تداخلی برای بیماران مبتلا به دیسک کمر استفاده کنند.
اگر علائم دیسک کمر با درمان‌های محافظه کارانه به طور قابل توجهی بهبود نیابد ، درمان‌های جراحی گزینه دیگری هستند. در صورت وجود علائم آسیب عصبی مانند ضعف یا از دست دادن احساس در پاها ، جراحی دیسک کمر نیز ممکن است توصیه شود. اکثر افراد مبتلا به دیسک کمر نیازی به درمان جراحی ندارند.