آیا با این موضوع بر خورد کرده اید :
مواردی وجود دارد که ضربه ای غیر نافذ به دندها وارد میشود از جمله برخورد چوب به دنده ها یا سقوط و برخورد قفسه سینه به لبه پله یا در اثر تصادف با وسیله نقلیه ضربه ای غیر نافذ به دنده ها وارد میشود
فرد متعاقب آن دچار درد شدیدی در ناحیه ضربه شده و به سختی نفس میکشد با سرفه کردن در شدید خنجری در ناحیه بوجود می اید با کوچکترین حرکت درد شدید در ناحیه بوجود میاید
حال باید در ابتدا تشخیص دهیم این ضربه خطرناک بوده یا خیر
در کل وقتی ضربه ای به قفسه سینه وارد میشود میتواند عوارض زیر را بوجود بیاورد
پنوموتوراکس ساده (Simple Pneumothorax)
پنوموتوراکس ساده (پنوموتوراکس بسته) هنگامی رخ می دهد که بافت ریه از هم گسیخته شده و هوا به فضای جنب نشت می کند . اگر چه یک زخم خارجی و احتمالاً نافذ ممکن است وجود داشته باشد. اما ارتباطی بین فضای جنب و اتمسفر وجود ندارد. فشار درون قفسه سینه از فشارهای بازدمی طبیعی تجاوز نمی کند و جابه جایی مدیاستن همراه با آن وجود ندارد. با تجمع هر چه بیشتر هوا در فضای جنب ، ریه ها بر روی هم می خوابند. با روی هم خوابیدن ریه ، حبابچه ها نیز بر روی هم خوابیده (آتلکتازی) و خونی که از قسمت های روی هم خوابیده می گذرد به تبادل اکسیژن و دی اکسیدکربن نمی پردازد. با روی هم خوابیدن بیشتر و بیشتر حبابچه ها ، این وضعیت که عدم تطابق پرفوزیون / تهویه نام دارد ، واضح تر شده و سطح اکسیژن خون شروع به افت کردن می کند(هیپوکسمی). این مسئله به زودی حیات را به مخاطره می اندازد ، به ویژه اگر صدمات همراه یا شوک نیز وجود داشته باشد.
پنوموتوراکس باز (Open Pneumothorax)
پنوموتوراکس باز اکثراً در برخوردهای نظامی ، هنگامی که یک گلوله پر سرعت ، زخم بزرگی در قفسه سینه ایجاد می نماید (معمولاً زخم خروجی) رخ می دهد. این از هم گسیختگی جدار سینه به عبور آزادانه هوا بین اتمسفر و فضای جنب منجر می شود. با حرکت سینه به طرف خارج و پایین رفتن دیافراگم حین دم. هوا به درون زخم کشیده می شود. فشار درون قفسه صدری افت کرده و هوا با فشار به طرف حفره ایجاد شده در سینه حرکت می کند. این مسئله بافت ریه را جابه جا کرده و موجب روی هم خوابیدن آن می شود و در نتیجه فضای مرده عملی بیشتری ایجاد می شود. تلاش تنفسی در سمت سالم قفسه سینه مدیاستن را به طرف خود ، دور از محل آسیب می کشاند. این مسئله مانع از پر هوا شدن کامل ریه صدمه ندیده می شود. هنگام بازدم ، جمع شدن جدار سینه و بالا رفتن دیافراگم ، فشار درونی را افزایش داده و هوا را با فشار از طریق زخم به خارج می راند. این حرکت هوا به درون قفسه سینه و خروج از آن از طریق زخم ، عامل ایجاد کننده صدای مکیدن است که سبب شده این نوع زخم به نام «زخم مکنده سینه » شناخته شود.
هموتوراکس ( Hemothorax )
هموتوراکس به زبان ساده عبارتست از : تجمع خون در فضای جنبی به دلیل خونریزی داخلی. هموتوراکس می تواند خیلی جزئی و غیرقابل شناسایی در صحنه حادثه باشد یا در صورتی که با آسیب وسیع عروق بزرگ همراه باشد ، وضعیت بیمار را به سرعت به مخاطره افکند. خونریزی شدید می تواند ریه را به طور کامل جابه جا کند. به سرعت باعث جمع شدن بیش از ۱۵۰۰ میلی لیتر خون شود و مورتالیته ۷۵% ایجاد کند ، به گونه ای که نزدیک به دو سوم بیماران در صحنه جان خود را از دست بدهند. با این حال ، خونی که در قفسه سینه جمع می شود ، حجم جاری و کارآیی تنفس را کاهش داده و بیماری که قبلاً دچار تروما شده است را به سرعت به طرف شوک پیش می برد.
پنوموتوراکس فشارنده ( Tension Pneumothorax )
پنوموتوراکس فشارنده نوعی پنوموتوراکس ساده یا باز است که پس از ایجاد ، فشاری بیشتر از فشار اتمسفر در قفسه سینه به وجود می آورد. این وضعیت در پی آسیب حاصل از یک مکانیسم تروماتیک یا احتمالاً در پی تهویه با فشار مثبت در بیماری که دچار ترومای سینه شده یا نقایص مادرزادی در درخت تنفسی دارد ، اتفاق می افتد. پنوموتوراکس فشارنده هم چنین می تواند به دلیل یک پنوموتوراکس باز که مهر و موم شده و یک صدمه یا نقص داخلی که اجازه شکل گیری فشار را می دهد ، به وجود آید.
پنوموتوراکس فشارنده به این دلیل رخ می دهد که مکانیسم آسیب (زخم خارجی یا آسیب داخلی ) یک دریچه یک طرفه ایجاد می کند. هنگام دم ، به دلیل آن که فشار فضای جنب کمتر از اتمسفر است ، هوا از طریق دریچه ایجاد شده به فضای جنب راه می یابد. هنگام بازدم ، افزایش فشار جنبی موجب بسته شدن دریچه شده و نمی گذارد هوا خارج شود. افزایش فشار داخل جنب باعث روی هم خوابیدن ریه در سمت آسیب دیده شده و قسمت های بین دنده ای و فوق جناغی برآمده می شوند و شروع می کنند به اعمال فشار بر روی مدیاستن ، فشاری که دائماً رو به افزایش است ، مدیاستن را جابه جا می کند ، ریه صدمه ندیده رامی فشارد و ورید اجوف را در محلی که از دیافراگم وارد قفسه صدری می شود یا جایی که به قلب متصل می شود ، تحت فشار قرار می دهد. این وقایع بازگشت وریدی را کاهش داده و موجب افزایش فشار وریدی می شود. در نتیجه وریدهای ژوگولار متسع می شوند و فشار نبض باریک می گردد. از آنجا که ساختمان های درون مدیاستن بر اثر اعمال فشار به سمت مقابل هل داده می شوند ، در نتیجه نای هم جا به جا می شود