مطالب پزشکی

کلمه ی اسپوندیلولیستزیس (سرخوردگی مهره کمر) بمعنی اینست که در قسمت پائین ستون فقرات ، مهره ای از جای طبیعی خود لیز خورده است.اصطلاحسرخوردگی مهره با سرخوردگی دیسک کمر نباید اشتباه گرفته شود .

علائم لیزخوردگی مهره:

در افراد مختلف علائم سرخوردگی مهره کمر متفاوت است.

● ممکن است بی علامت باشد،علائم مختصری داشته باشد یا علائم شدیدی ایجاد کند از جمله علایم آن موارد زیر است

● کمردرد در قسمت پائین کمر که اغلب با فعالیت بدتر می شود

● سیاتیک(دردی است که به سمت پائین پاها درنتیجه آسیب عصب منتشر می شود)

● سفت شدن عضلات هامسترینگ (پشت ران بخصوص در بچه ها)

● سختی وخشکی در قسمت ستون فقرات

● حساس بودن ناحیه ای از ستون مهره ها کمر که در آن لیز خوردگی وجود دارد

علل لیزخوردگی مهره:

در کودکان معمولا بدلیل نقایص هنگام تولد است ویا ممکن است بعلت آسیب ناگهانی باشد. با توجه به نرمی ستون فقرات کودکان برخی حرکات مثل خم شدن به عقب و پل زدن باعث شکستگی مهره می شود که می تواند به لیز خوردگی منجر شود.

در بالغین اکثرا بعلت فرسایش ناشی از افزایش سن و بیماریهای دژنراتیو(تحلیل برنده ستون فقرات) مانند آرتریت یا التهاب مفاصل است.

سایرعلل لیزخوردگی عبارتند از:

● بیماری استخوانی

● شکستگی ناشی از ضربه ناگهانی

● شکستگی استرسی بعلت فشار مداوم روی ستون فقرات واغلب این نوع شکستگی ها در ژیمناستها ووزنه برداران دیده می شود

چه زمانی باید به متخصص طب فیزیکی مراجعه کنید؟

● درد مداوم ویا سفتی در ناحیه ستون فقرات

● درد مداوم در باسن هاو رانها

● اگر قوس کمر شدید است

پزشک بیمار رامعاینه می کند و تستهایی مانند بالا بردن مسقیم پا راانجام می دهد تا درد و بیماری را بررسی کند.

گرافی (عکس رادیولوژی ساده) در حالت ایستاده از ستون مهره هانشان می دهد که یک یا چند تا ازمهره ها،لیز خوردگی دارد یا اگرمشکل دیگری مانند شکستگی وجود داشته باشد، آنرا نشان می دهد. در مواردی لازم می شود از بیمار سی تی اسکن و ام آر آی ستون فقرات بعمل آید.

عوارض احتمالی لیزخوردگی ستون مهره ها

اگر برای درمان لیز خوردگی اقدام نشود ممکن است گاهی اوقات باعث انحراف غیر طبیعی ستون فقرات شود. همچنین در لیز خوردگی های شدید ممکن است باعث آسیب به نخاع شود. جا اندازی (تنظیم ستون فقرات) بصورت کایروپراکتیک و ممکن است باعث بدتر شدن لیزخوردگی مهره ها و آسیب نخاع گردد.

انواع سرخوردگی مهره (اسپوندیلولیستزیس، جابه‌جا یی یا لغزش مهره کمر)
سرخوردگی مهره‌ی کمر به پنج نوع اصلی تقسیم می‌شود:

سرخوردگی مهره کمر از نوه دیسپلاستیک: این نوع از سرخوردگی مهره‌ی کمری ناشی از شکلگیری مفاصل فاست به صورت نامناسب یا ناقص است که موجب می‌شود مهره‌ها مستعد لغزش و جا به جایی به سمت جلو باشند. این نوع از سرخوردگی مهره، مادرزادی است و بنابراین از بدو تولد وجود دارد.

سرخوردگی مهره کمر از نوع ایستمیک: در اینو ع از سرخوردگی، بخشی از مهره‌ها به نام پارس اینترآرتیکولاریس (یا بخش میان مفصلی مهره) دچار اختلال یا نقص است. اگر این نقص در مهره‌ها وجود داشته باشد اما هنوز سرخوردگی مهره رخ نداده باشد، به آن اسپوندیلوزیس گفته می‌شود.

وارد شدن ضربه و فشار مکرر به این مهره‌ها موجب سرخوردگی آن‌ها می‌شود که در این صورت به آن اسپوندیلولیستزیس گفته می‌شود. این نوع عارضه بیشتر در بین ورزشکارانی مانند ژیمناستها یا بازیکنان خط حمله‌ی راگبی، که کمر آن‌ها در معرض کشش زیاد قرار دارد، شایع است.

سرخوردگی مهره کمر از نوع فرسایشی: این نوع سرخوردگی مهره بر اثر تغییرات ناشی از آرتروز ستون فقرات و تحلیل رفتن غضروف بین مفصلی رخ می‌دهد. این نوع از سرخوردگی مهره بیش از همه در بین افراد مسن شایع است.

سرخوردگی تروماتیک: این نوع از سرخوردگی بر اثر وارد شدن ضربه یا فشار مستقیم به مهره‌ها، شکستگی جسم مهره، شکستگی تیغه‌های مهره و یا مفاصل فاشت رخ می‌دهد. وارد شدن ضربه می‌تواند باعث لغزش مهره کمر و جا به جایی به سمت جلو می‌شود.

سرخوردگی آسیب‌شناختی: این نوع سرخوردگی مهره کمر، ناشی از وجود نقصی در استخوان‌های ستون فقرات است که این نقص می‌تواند ناشی از ناهنجاری‌های استخوانی مانند تومور باشد.

درجه‌ی سرخوردگی مهره
سرخوردگی مهره کمر را می‌توان با درجه‌ی شدت مختلفی توصیف کرد. یکی از پرکاربردترین درجه بندی‌ها برای توصیف میزان سرخوردگی و لغزش مهره‌ها، درجه بندی است که از شماره یک (کمترین میزان جابه‌جایی مهره) شروع شده و تا شماره ۴ (شدید‌ترین حالت سرخوردن مهره کمر) ادامه دارد.

میزان سرخوردگی مهره کمر با توجه به میزان جلو رفتن مهره به سمت جلو، نسبت به مهره‌ی پایینی، اندازه‌گیری می‌شود:

درجه‌ی یک: یک تا ۲۵ درصد سرخوردگی
درجه‌ی دو: ۲۶ تا ۵۰ درصد سرخوردگی
درجه‌ی سه: ۵۱ تا ۷۵ دصد سرخوردگی
درجه‌ی چهار: ۷۵ تا ۱۰۰ درصد سرخوردگی

علت بروز سرخوردگی مهره چیست؟
استخوان‌های تشکیل دهندهی ستون فقرات از طریق چندین مفصل کوچک به هم متصل هستند که این مفاصل موجب می‌شوند که ستون فقرات در عین حال که در راستای صحیح قرار دارد، حرکت داشته باشد. در صورتی که در یکی یا تعداد بیشتری از این مفاصل اختلال ایجاد شود،

ممکن است یکی از استخوان‌ها از راستای خود خارج شود و در نتیجه سرخوردگی مهره کمر یا جابه‌جایی مهره رخ دهد. هر یک از موارد زیر می‌تواند موجب بروز مشکل در مفاصل ستون فقرات شود:

وجود مشکلات مادرزادی در مفاصل ستون فقرات
آسیب به مفاصل ستون فقرات طی تصادف ماشین
وجود شکستگی‌های فشاری در مهره‌ها به علت وارد کردن فشار بیش از حد به مفصل
آسیب به مفصل بر اثر عفونت یا ابتلا به آرتروز

در کودکان و نوجوانانی که در ورزش‌های پرفشار یا پربرخورد شرکت دارند نیز ممکن است سرخوردگی مهره کمر ایجاد شود. در برخی از ورزش‌ها مانند ژیمناستیک یا وزنه برداری فشار زیادی به ستون فقرات وارد می‌شود که می‌تواند باعث شکستگی‌های فشاری در مهره‌ها شده، که این موضوع نهایتا منجر به سرخوردن مهره کمر می‌شود.

در بزرگشالان، سرخوردگی مهره کمر می‌تواند بر اثر فرسایش ستون فقرات و شکستگی‌های فشاری در مهره‌ها باشد. سرخوردگی مهره‌ها می‌تواند حتی در صورت عدم وجود شکستگی‌های فشاری نیز رخ دهد و این در صورتی است که دیسک‌ها و غضروف‌های بین مفصلی دچار فرسایش شوند و مهره‌ها از جای اصلی خود بلغزند و جا به جا شوند.

عوامل خطر (عوامل موثر) در ابتلا به سرخوردگی مهره چه هستند
یکی از عوامل خطر برای ابتلا به سرخوردگی مهره کمر، داشتن سابقه خانودگی در ابتلا به این عارضه است. افرادی که در بدو تولد دچار عارضه‌ی پارس اینترآرتیکولاریس (اختلال در سطح بین مفصلی مهره‌ها که با نام اسپوندیلوزیس) هستند، بیشتر از دیگران در معرض خطر ابتلا به سرخوردن مهره کمر هستند.

سایر عوامل خزر عبارتند از داشتن سابقه‌ی آسیب‌های مکرر در ستون فقرات و کشیده شدن ستون فقرات یا کمر به دفعات مکرر.

ورزشکارانی مانند ژیمناست‌ها، وزنه برداران و مهاجمان فوتبال آمریکایی، فشار بسیار زیادی به کمر خود وارد می‌کنند و کمر خود را تا حدود زیادی به عقب خم می‌کنند و به همین دلیل بیش از دیگران در معرض ابتلا به سرخوردگی مهره‌ کمر هستند.

علائم
علائم سرخوردگی مهره کمر عبارتند از:

درد کمر یا باسن
دردی که از پایین کمر تا پاها منتشر می‌شود
احساس ضعف و بی حسی در یک یا هر دو پا
مشکل در راه رفتن
درد پا، بان یا کمر که در هنگام خم شدن یا چرخش کمر بیشتر می‌شود.
در موارد نادری، بی احختیاری مدفوع و ادرار
در برخی موارد سرخوردگی مهره‌ها هیچ علائمی ایجاد نمی کند.

سرخوردگی مهره چگونه تشخیص داده می‌شود؟
پزشک شما با نگاه به تصاویر رادیوگرافی ستون فقرات می‌تواند سرخوردگی مهره کمر را تشخیص دهد. تصاویر رادیوگرافی همچنین وجود هر گونه شکستگی یا ترک‌خوردگی در مهره‌ها را نیز نشان می‌دهد. برای بررسی آسیب به بافت‌های نرم و تدوین بهتر برنامه‌ی درمانی نیز لازن است از تصاویر اسکن ام آر آی یا سی تی اسکن استفاده شود.

احساس استرس و اضطراب باعث بروز عکس‌العمل‌های طبیعی در سیستم عصبی می‌شود که از آن جمله می‌توان به تنفس سطحی و سریع، افزایش فشار خون و ضربان قلب و افزایش شدت انقباض عضلات اشاره کرد.

برخلاف تصور اگرچه مغز به درد حساس است، اما این درد به مغز صدمه‌ای نمی‌زند. منشا درد بافت‌هایی است که سطح مغز را می‌پوشانند، ساختارهایی است که به قائده مغز اتصال دارند و عضلات و عروق خونی اطراف جمجمه، صورت و گردن است.

درمان کایروپرکتیک می‌تواند شدت و تعداد دفعات بروز این نوع سردردها را کاهش دهد. نیمی از مردم در طول عمر خود سردرد تنشی را تجربه کرده‌اند. در خانم‌ها نسبت به آقایان شیوع بیشتری دارد و در سنین نوجوانی بسیار دیده می‌شود.

شکایت از یک درد ثابت در دو طرف سر، پیشانی و گاهی پس سر، خشکی، گرفتگی و کوفتگی در عضلات ناحیه گردن و شانه‌ها و احساس فشار در پشت چشم‌ها از علائم شایع این نوع سردرد است. معمولا این درد با تهوع و استفراغ همراه نیست و با فعالیت‌های فیزیکی مانند بالا رفتن از پله و پیاده‌روی تشدید نمی‌شود.

نباید این نوع سردرد با میگرن اشتباه شود. میگرن معمولا یکطرفه است و با تهوع و استفراغ همراه است. علت دقیق سردرد تنشی مشخص نیست، ولی عوامل تاثیرگذار مشخصی برای شروع و تشدید این نوع سردرد بیان شده است. استرس و اضطراب، وضعیت‌های بد جسمانی طولانی مدت و خسته‌کننده حین کار، کم‌آبی بدن، کم‌خوابی، آلودگی صوتی و قرار گرفتن در معرض نور شدید خورشید از جمله این عوامل هستند.کایروپرکترها می‌توانند با استفاده از تکنیک‌های تخصصی حرفه خود، خشکی و التهاب عضلات و مفاصل ستون فقرات گردنی شما را کاهش دهند. این تکنیک‌ها می‌تواند شامل اعمال یک گرمای سطحی و متحرک ساختن مفاصل گردن و آزاد کردن بافت نرم مانند عضلات و غلاف‌های اطراف آن باشد. از آنجا که یکی از علل مهم گرفتگی و خشکی عضلات اطراف سر و گردن، وجود گره‌های عضلانی در آنهاست، اعمال فشار بر این نقاط، کشش و آزاد کردن این گره‌ها از اهداف مهم در درمان کایروپرکتیک به شمار می‌رود.

آموزش و اجرای تمرینات کششی و تقویتی می‌تواند توازن عضلات مختلف را بهبود بخشیده و عملکرد این ساختارها را اصلاح کند. استفاده از سوزن خشک به تنهایی یا همراه با تحریک الکتریکی از روش‌های جدیدی است که در سال‌های اخیر برای کاهش خشکی و گرفتگی‌های عضلات گردن و کمربند شانه‌ای، خصوصا ماهیچه‌های کوچک پایین جمجمه بسیار موثر بوده و سرعت درمان را در کایروپرکتیک بیشتر می‌کند.

روش‌های آرامش‌بخش مانند ماساژ و آموزش و انجام تمرینات ایزومتریک و کششی با تمرکز بیمار بر روی موضع با هدف کاهش تنش عضلات، رویکرد مثبتی در درمان این نوع سردرد است. توصیه می‌شود روش‌های درمانی که استرس و نگرانی بیمار را به همراه دارد تا حد امکان با روش‌های آرام‌کننده و انرژی‌بخش جایگزین شود.

سردرد گردنی یکی از دردهای پیچیده و غیرمعمول است، چرا که این درد هر چند در سر احساس می‌شود اما منشاء اصلی آن در سر نیست. سردرد در پشت سر و گردن از جمله دردهای ارجاعی (دردی که منشاء اصلی آن در محل دقیق بروز درد نیست) است که در سر احساس می‌شود و منشاء اصلی آن در گردن می‌باشد. سردرد گردنی، در واقع سردرد ثانویه محسوب می‌شود. سر درد ثانویه به این معنا است که سردرد بر اثر بیماری یا اختلال فیزیکی دیگری در بدن (خارج از سر) ایجاد شده است و در مورد سردردهای گردنی، علت اصلی درد، وجود ضایعه یا اختلال در گردن است. سردردهای گردنی به خوبی به روش‌های درمانی کایروپرکتیک پاسخ می‌دهند و درمان می‌شوند. هدف از انجام کایروپرکتیک، تشخیص منبع اصلی درد و برطرف کردن علت زمینه‌ای می‌باشد تا درد و سایر علائم بیمار بهبود پیدا کند.

علل بروز سردرد در پشت سر و گردن

سه شاخه‌ی عصبی گردنی در کنار مهره‌های C1 و C2 و C3 قرار دارند که سیگنال‌های حسی (از جمله درد) را از طریق عصب سه قلو به مغز منتقل می‌کنند. عصب سه‌قلو، اصلی‌ترین عصب حسی است که پیام‌های حسی را از صورت به مغز منتقل می‌کند. به خاطر وجود اشتراک بین این دو سیستم عصبی، سیگنال درد به طور اشتباه توسط مغز پردازش می‌شود و درد به جای آن که در گردن حس شود، در مغز حس می‌شود.

در واقع سردردهای گردنی از همگرایی عصب‌های حسی وارد شده از ناحیه فوقانی گردن با عصب سه‌قلو ناشی می‌شوند. این عصب‌ها، سیگنال‌های حسی را از نواحی زیر به مغز منتقل می‌کنند:

• مفاصل فاست از بالای ستون فقرات گردنی
• عضلات ناحیه فوقانی گردن
• دیسک بین مهره‌ای C2-3
• عروق کاروتید و مهره‌ای
• غشای سخت‌شامه (دورا) در بالای طناب نخاعی
• حفره‌ی خلفی جمجمه

علائم و نشانه‌ها

تعیین کردن منشاء سردرد یکی از مشکل‌ترین و بحث‌برانگیزترین اقدامات تشخیصی است. تقریبا تمامی سردردها دارای برخی علائم و نشانه‌های مشترک هستند، از جمله: درد تپنده در سر، حالت تهوع، حساسیت به نور و حساسیت به صدا. سردرد گردنی بر اثر اختلالات اسکلتی-عضلانی در ناحیه ستون فقرات گردنی ایجاد می‌شود. در این موارد ، اختلال موجود در گردن موجب درد و حساسیت به لمس در ناحیه زیر استخوان جمجمه و بالای چشم می‌شود. در برخی موارد، با حرکت دادن سر و گردن، علائم بیمار تشدید می‌شوند.

تشخیص سردرد در پشت سر و گردن

مشکل سردرد گردنی معمولا به درستی تشخیص داده نمی‌شود و یا با انواع دیگر سردرد اشتباه گرفته می‌شود. بسیاری از علائم سردرد گردنی با سایر انواع سردرد‌ها مشابه است (مانند سردرد‌های تنشی، میگرن، سردرد هورمونی و حتی سردرد خوشه‌ای) برای انجام دادن تشخیص صحیح لازم است که اقدامات زیر انجام شود.

• بررسی سوابق پزشکی بیمار و انجام معاینت فیزیکی دقیق
• یک سری رادیوگرافی ساده از ستون فقرات گردنی که شامل تصویر گردن در حالت خمیده به جلو و خمیده به عقب می‌شود و وضعیت مفاصل گردنی در سه قسمت فوقانی (مهرهای اول و دوم و سوم) ستون فقرات گردنی در آن‌ها به وضوح مشخص است.
• در مواردی ممکن است گرفتن عکس رادیوگرافی از گردن و سر درحالی که دهان بیمار باز است، لازم باشد.
• ممکن است برای تشخیص منشاء اصلی درد انجام یک یا دو تزریق بلوک عصبی در گردن لازم باشد. در هر زمان تنها یکی از تزریق‌های بلوک عصبی انجام می‌شود تا مشخص شود که این تزریق موجب تسکین درد بیمار می‌شود یا خیر (در این صورت مشخص می‌شود که منشاء درد در همان نقطه‌ی تزریق بلوک عصبی بوده است).
• هر چند این کار اجباری نیست، اما در مواردی ممکن است عکس‌برداری ام آر آی یا سی تی اسکن تجویز شود.

روش‌های درمان

روش درمانی سردرد گردنی به نوع سردرد و علت زمینه‌ای آن بستگی دارد. پزشک باید به دقت بهترین و مناسب‌ترین روش درمانی را برای بیمار انتخاب کند تا بدون طولانی کردن دوره‌ی بیماری، درد سر را تسکین دهد. درمان سردرد گردنی تنها زمانی آغاز می‌شود که تشخیص این عارضه از سوی پزشک قطعی شده باشد.

دارودرمانی

ممکن است برخی داروها برای تسکین درد تجویز شوند، از جمله داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی، داروهای ضد تشنج مانند گاباپنتین، داروهای ضدافسردگی سه‌چرخه‌ای  و داروهای مرتبط با میگرن. این داروها برای درمان سردرد تنشی نیز موثر است.

اما یک برنامه درمانی کامل می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• جااندازی مفاصل
• درمان دستی روی مفاصل (کایروپراکتیک)
• تراکشن (کشش ستون فقرات)
• ماساژ بافت‌های نرم
• روش‌های رفتاردرمانی (مانند بیوفیدبک)
• طب‌سوزنی (سوزن خشک یا درای نیدلینگ)
• الکتروتراپی (مانند اولتراسوند و TENS)
• تیپینگ بدن برای بهبود وضعیت قرار گیری ستون فقرات
• استفاده از بریس (کمربند یا گردنبند طبی) برای بهبود وضعیت قرارگیری ستون فقرات

کایروپراکتیک

یکی از مداخلات درمانی انجام شده، درمان دستی گردن و جااندازی مفاصل گردنی با روش‌های کایروپراکتیک است. در این روش با تقویت سیستم اسکلتی کتف و گردن که به صورت دستی توسط درمانگر انجام می‌شود و با جااندازی مفاصل ستون فقرات سینه‌ای (بالای کمر)، عملکرد ستون فقرات به نحوی بهبود داده می‌شود که فشار و تنش اضافی از روی گردن برداشته شود.

استئوپاتی

متخصصین ما برای درمان سردردهای گردنی، بر روی تکنیک‌های مختلف درمان دستی تمرکز دارند. تکنیک‌های درمان دستی به روش استئوپاتی مانند تکنیک‌های کرانیوساکرال، کشش مخالف کشیدگی رباط و انرژی‌درمانی عضلانی که به طور ویژه با روش خاصی برای گردن انجام می‌شوند، تاثیر زیادی بر درمان سردردهای گردنی دارند. مدالیته‌های درمانی فیزیکی (مانند ورزش) در صورتی که با ماساژ ملایم عضلات گردن و کشش دستی ستون فقرات گردنی آغاز شوند، بسیار برای بیمار قابل تحمل‌تر و راحت‌تر خواهند بود. می‌توان به تدریج و با افزایش تحمل‌پذیری بیمار، تمرینات قدرتی گردن و تمرینات هوازی را نیز به برنامه‌ی درمانی او اضافه کرد.

تحریک مغناطیسی مغز (TMS)

تحریک مغناطیسی مغز (TMS) روشی غیرتهاجمی است که در آن از میدان‌های مغناطیسی برای تحریک سلول‌های مغزی به منظور بهبود علائم مرتبط با سردرد گردنی، استفاده می‌شود. در جلسه‌ی درمانی TMS یک صفحه‌ی تولید کننده‌ی میدان‌های مغناطیسی در نزدیکی سر قرار داده می‌شود و امواج مغناطیسی را به نقاط مشخص در سر منتقل می‌کند.

ورزش درمانی برای سردردگردنی

خم کردن گردن به سمت کنار

در ابتدا سر خود را در حالت خنثی و در مرکز قرار دهید و سپس به آرامی گوش راست خود را به سمت شانه‌ی راست ببرید. در این حالت شما کشش ملایمی را در کناره‌ی چپ گردن خود حس می‌کنید. این تمرین را باید به نحوی انجام دهید که موجب بروز درد نشود (گردن را بیش از حد کشش ندهید). همین کار را برای سمت چپ نیز انجام دهید.

این تمرین و هر یک از تمرینات گفته شده در ادامه را ۵ تا ۱۰ بار برای هر جهت انجام دهید.

خم کردن سر به سمت عقب و جلو

1. به سمت پایین نگاه کنید و به آرامی چانه‌ی خود را تا جای ممکن به سمت قفسه سینه ببرید. سپس چانه‌ی خود را بالا ببرید و سر را به حالت اولیه بازگردانید.
2. به آرامی سر و گردن خود را به سمت عقب بچرخانید تا به سقف نگاه کنید. تاجایی که احساس راحتی می‌کنید سر را عقب ببرید.
3. به آرامی سر خود را بالا بیاورید تا دوباره به حالت اولیه (حالت خنثی) بازگردید.

خم کردن سر و نگه داشتن

این حرکت برای تمرین دادن عضلات عمقی گردن در ناحیه جلوی گردن، بسیار مفید است و درد عضلانی و کنترل عضلات را بهبود می‌دهد. در از بکشید و به نقطه‌ای در سقف نگاه کنید. سپس به آرامی سر خود را خم کنید و به نقطه‌ی فرضی که درست در بالای زانوی شما است نگاه کنید. سر شما باید در حین انجام این تمرین به آرامی روی تخت کشیده شود.

تمرینات سر و گردن

این حرکات برای تمرین دادن و قوی کردن عضلات پشت گردن مفید هستند و موجب کنترل بهتر این عضلات و تسکین درد می‌شوند. بر روی شکم دراز بکشید و ساعد دست خود را روی زمین قرار دهید و با فشار دادن آرنج روی تخت، بالاتنه خود را بالا بکشید تا قفسه سینه‌ی شما کاملا صاف شود و بین شانه‌های شما به سمت پایین آویزان نشود.

• حالا تنها بر روی چانه‌ی خود تمرکز کنید و آن را به سمت بالا و پایین ببرید (مانند وقتی که می‌خواهید به کسی بگویید “بله”). این تمرین بسیار سبک و ملایم است، اما برای عضلات پشت و بالای گردن بسیار مهم و تاثیرگذار است.

• این بار، سر خود را به طرفین حرکت دهید (مانند وقتی که می‌خواهید به کسی بگویید “نه”). کافیست سر خود را تنها در حدود ۳۰ درجه به طرفین خم کنید.

• ابتدا سر و گردن خود را پایین بیاورید تا به قفسه سینه‌ی خود نگاه کنید. سپس سر و گردن خود را بالا بیاورید. تظاهر کنید که بین دو دست خود یک کتاب دارید و در حالی که سر خود را بالا می‌آورید، می‌خواهید به خواندن کتاب ادامه دهید. انجام اینکار موجب می‌شود که در حینی که ناحیه پایینی گردن را تمرین می‌دهید، ناحیه بالایی گردن را در حالت خنثی نگه دارید.

برای درمان سردرد در پشت سر و گردن روش‌های درمانی دیگری مانند گرما و سرما درمانی، انسداد عصبی و … نیز وجود دارد.

در ستون فقرات بدن انسان بين مهره های کمری استخوانی بالشتک ها يا صفحاتی از جنس غضروف قرار دارند كه به آنها ديسک گفته مي‌شود و واضحا در کمر به آنها دیسک کمر  گفته می شود.  دیسک کمر به انگلیسی lumbar disc hernistion  گفته می شود .

كمر انسان دارای  5 مهره کمر است كه در پايين آنها نیز استخوان مثلثي‌ شكلي به نام استخوان خاجي قرار گرفته است. بنابراین در ناحيه كمر تعداد دیسک های بین مهره ای 5 عدد می باشد. وظيفه اصلي دیسک ها در ستون فقرات بدن انسان ضربه‌گير بودن آن است. به عبارتی دیسک ها، فشارهايی را كه به ستون فقرات وارد مي‌شود را جذب مي‌كند و همچنين کمک در بهبود حركت بين مهره‌ها می نماید. بنابراین همه افراد دیسک کمر دارند و منظور از دیسک کمر فتق یا بیرون زدگی دیسک کمر می باشد که البته یکی از صعب العلاج ترین بیماری های ستون فقرات می باشد که در عین حال قابل درمان است .

دیسک کمر از چه جنسی ساخته شده است ؟ در کمر افراد ساختار ژله ای شکلی وجو دارد که عمدتا از آب و کمی پروتئین و دیسک کمر  را تشکیل می دهد. معمولا افراد دیسک را کمردرد  هایی می دانند که بسیار دردناک بوده و مانع فعایتهای روزانه می شود. بنابراین همانطور که عنوان شد بیماری دیسک کمر در حقیقت به وضعی فتق دیسک کمر اطلاق می شود.

بیماری دیسک کمر هم در مردان  و هم زنان  تقریبا با شدت مساوی مشاهده می شود . بعضی از منابع معتقدند در مردان 30تا 50ساله فتق دیسک کمر کمی بیشتر دیده می شود. متاسفانه ما روز به روز با سونامی افزایش شیوع و کاهش سن ابتلا به کمر درد به علت دیسک کمر مواجه هستیم.به گونه ای که حتی در کلنیک ها جوانانی در رده سنی ۱۶ تا ۲۰ سال با کمردردهای که به علت فتق دیسک کمر روی داده روزانه مراجعه می کنند.

عکس دیسک کمر

همانطور که در شکل سمت راست مشاهده می کنید بیرون آمدن ماده ژله ای داخل دیسک کمر، عصبی که از کنارش رد می شود را تحریک می کند، این در واقع همان پارگی دیسک کمر می  باشد. مجموعه چند ریشه عصب که توسط دیسک های کمر تحریک می شوند، موجب تحریک عصب سیاتیک  ناشی از دیسک کمر شده که به آن درد سیاتیکی می گویند. بنابراین در بسیاری از موارد دیسک کمر و سیاتیک به نوعی مطرح کننده یک بیماری هستند.

علایم دیسک کمر

• درد موضعي در ناحيه كمرکه در یسیاری از بیماران ممکن است وجود نداشته باشد!
• درد انتشاری در پاها به عنوان یکی از مهمترین  علائم دیسک کمر مطرح می باشد. علایم دیسک کمر در پاها بسیار متغیر و در حدود 30 نوع علامت مختلف است.
• احساس ناتوانی یا گرفتگی در پاها و خصوصا درد پشت زانوها
• بی حسی و ضعف عضلانی
• احساس گزگز و مور مور و خواب رفتگی در پاها
• احساس سوزش عضلانی
• شایان ذکر است علائم اولیه دیسک در اغلب افراد ضعف عضلات ناحیه کمر و شکم است. به دنبال آن دیسک ضعیف شده و بدنبال یک حادثه جابجا شده و با فشار به اعصاب موجب بروز کمر درد و درد ساق پا، ران و … شوند.
• بسیاری از بیمارانی که دچار گزگز و مور مور در پا ها می باشند ابتدا به بیماری ام اس شک می کنند . در حالی که خواب رفتگی پا بیشتر به دلیل تحریک ریشه عصب توسط دیسک کمر می باشد تا بیماری ام اس. در ام اس بسیاری از علایم از جمله ضعف و دو بینی و… بسیار بارز تر می باشد.
• دیسک کمر ممکن است موجب کمردرد بسیار شدید شود ولی خصوصا در موارد مزمن ممکن است اصلا کمردرد هم نداشته باشد و فقط علائم درد باسن و درد ساق و کناره پا ایجاد کند.بسیاری از بیماران سابقه کمردرد را دارند ولی ممکن است این درد مربوط به گذشته هایی باشد که راحتی آن را نتوانند به دیسک کمر و درد ساق  و کف پا خود ارتباط دهند.

علایم دیسک کمر شدید و پیشرفته و پارگی دیسک کمر

بیمار با دیسک کمر شدید ممکن است از درد شدید کمر و با انتشار به باسن و پاشنه شکایت داشه باشد و بی حسی پاها و بی قوتی پاها و کاهش تمایل جنسی و اختلالات ادراری مانند کاهش یا تند شدن ادرار ممکن است از علائم دیسک کمر شدید باشد.

دیسک کمر خفیف و یا دیسک کمر متوسط هم اگر درگیری زیادی روی عصب ایجاد کنند می توانند علائم فوق را ایجاد کنند.

 ارتباط دیسک با درد پاها و علائم دیسک کمر در پاها

گاهی به دلیل فشاری ناگهانی که به ستون فقرات وارد می شود، دیسک نیز از جای خود خارج شده و باعث اعمال فشار بر ریشه های عصبی که از آن خارج می شود.

فشار دیسک با احساس کمردرد و سوزش در پاها ممکن است  همراه باشد. علاوه بر آن  ممکن است آن احساس درد دیسک کمر با  احساس گزگز و بی حسی در پاها  و درد پا و  ساق یا رانیز همراه باشد.

تاکید می کنم در برخی مواقع فتق دیسک کمر دردی در کمر ایجاد نمی کند ولی دیسک باعث ایجاد درد پا و درد در  ناحیه ساق پا و یا ران فرد شود . بنابراین ممکن است دیسک عامل ایجاد  درد پا و درد در ران و ساق پا  و باسن باشد ولی منشا اولیه درد ، در کمر باشد.

 عوامل تاثیر گذار در ایجاد دیسک کمر

یکی از عوامل فشار زياد و ناگهاني مثل زمين‌خوردن يا بلندكردن يك جسم سنگين می باشد، از سایر عوامل ایجاد دیسک  کمر نیز اعمال فشارهای كم اما مكرر می باشد، مثلا سالها فرد طولانی پشت میز خود می نشیند و تدریجا دیسک کمر را تحریک می کند ولی هرنی و فتق دیسک بعضی چندین سال رخ می دهد اما علت آن را باید در تمام این سال هایی جستجو کرد که فرد بدون ورزش و تناوب در کار طولانی نشسته است.

در زمانی که فرد به سمت جلو خم مي‌شود يا تنه را  به يك سمت مي‌چرخاند ديسک های كمر نیز بيشتر به سمت عقب فشرده مي‌شوند. پس زمانی که فرد به‌طور مكرر به جلو خم شده يا بارها با چرخش تنه مواجه باشد، احتمال فتق ديسك فرد افزايش مي‌يابد.

علت دیسک کمر در جوانی چیست

دیسک کمر بیماری است که به دو روش ایجاد می شود یا فشار ناگهانی و شدید مانند برداشتن اجسام سنگین در حالت خمیده و ضربه خوردن و تصادف و موارد مشابه آن که این حالت ممکن است در جوانان به راحتی ایجاد شود . بنده بیماری ۱۳ ساله با دیسک شدید کمر دارم که متعاقب یک مسابقه کشتی ایجاد شده است . علت دیگر دیسک کمر فشار های تدریجی است مثلا طولانی نشستن و رانندگی طولانی و ارتروز ستون فقرات و فشار زیاد به مفاصل فاست و …. که این موارد اغلب علت دیسک کمر در سنین بالاتر می باشند‌ .

 راههای تشخیص دیسک کمر

تشخیص دیسک کمر چگونه است ، سوالی که اکثر بیماران دارند

 از جمله راه های تشخیص می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• در تشخیص پزشک معالج از بیمار مبتلا به كمر درد می خواهد که دراز کشیده و پای خود را به صورت عمودی بالا ببرد.تست SLR و معاینه انگشت شست و توانایی راه رفتن روی پنجه و پاشنه از مهمترین معاینات در تشخیص دیسک کمر می باشد.
• تست MRI
• تست نوار عصب و عضله در تشخیص دیسک کمر
• برای تشخیص دیسک کمر از میلوگرام ،پرتونگاری نیز استفاده می شود که چندان رایج نیست.
• تشخیص دیسک کمر در منزل راحت نیست اما اگر علایم شما به پاها  تیر می کشد و درد و خشکی صبحگاهی دارید باید احتمال بالای دیسک کمر را در خود بدهید .
• تشخیص دیسک کمر در منزل بسیار سخت است ولی اگر کمردردی دارید که به پا انتشار دارد و صبح که از خواب بلند می شوید کمردرد شما تشدید شده است احتمالا دیسک کمر دارید و باید بررسی شوید.

پارگی دیسک کمر چیست

همه افراد دارای غضروفی به نام دیسک در بین ستون فقرات خود می باشند و بیماری دیسک کمر در واقع عمدتا به فتق به همراه پارگی دیسک کمر در لایه خارجی آن اطلاق می شود.

 درمان دیسک کمر

 درمان های بدون جراحی دیسک کمر = درمان غیر جراحی پارگی دیسک کمر

نحوه استراحت برای دیسک کمر چگونه باید باشد

استراحت مطلق 

در مرحله اول درمان ديسك كمر فرد باید استراحت کند البته منظور چند ماه استراحت نیست بلکه ابتدا استراحت مطلق 3 روزه بعد استراحت نسبی و انجام فعالیت های روزانه به گونه ای که متخصص طب فیزیکی و توانبخشی به بیمار آموزش می دهد.

راه های درمان دیسک کمر   بستگی به سن و جنس و میزان بیرون زدگی ماده ژلاتینی و میزان پیشرفت بیماری و علائمی مانند بی اختیاری ادرار و مدفوع بستگی دارد ولی در مراحل اولیه مرتبط با میزان درد نیست.

هر چند سیستم های پیشرفته طب فیزیکی و توانبخشی در کنترل علائم دیسک کمر  بسیار موثر می باشد اما بنده با تجربه بالغ بر 20 سال درمان غیر جراحی دیسک کمر   معتقدم، دیسک کمر بدون رعایت نکات اموزش داده شده به بیمار و انجام ورزش صحیح به شیوه درستی کنترل نمی شود و اگر هم کنترل شود مجدد عود خواهد کرد.

غالباً افراد میانسالی که فعالیت‌های شدید انجام می‌دهند به فتق دیسک کمر مبتلا می‌شوند اما در بسیاری از موارد به سرعت این اتفاق نمی‌افتد. عموماً فتق دیسک کمر در قسمت تحتانی کمر (ستون فقرات کمری) به وجود می اید. در برخی موارد این اختلال بر گردن (ستون فقرات گردنی) تأثیر می‌گذارد اما به ندرت در قسمت مسانی کمر (ستون فقرات صدری) اتفاق می افتد.

با این که فتق دیسک در برخی موارد بسیار دردناک است اما بسیاری از مردم پس از چند هفته یا چند ماه با کمک روش‌های درمانی غیر جراحی بهبود می‌یابند.

فتق دیسک کمر چیست؟

ستون فقرات از استخوان‌هایی که مهره نامیده می‌شود تشکیل شده است که نخاع و ریشه‌های عصب را در بر گرفته و از آنها محافظت می‌کند. مهره‌ها به وسیله دیسک‌های بین مهره‌ای از هم جدا شده‌اند. دیسک بین مهره‌ای مانند بالشت که ضربه را جذب می‌کند عمل کرده و باعث افزایش انعطاف پذیری ستون فقرات می‌شود. این دیسک‌ها از ژل‌های نرم (نوکلئوس پولپوزوس) که با حلقه سخت‌تری از غصروف فیبروزی (آنولوس فیبروز) احاطه شده‌اند تشکیل شده است.

در مراحل ایجاد دیسک و فتق دیسک ، این عارضه زمانی اتفاق می افتد که نوکلئوس پولپوزیس که نرم است برآمدگی پیدا کرده و به کانال نخاع نفوذ می‌کند. این برآمدگی معمولاً به عنوان دیسک برآمده یا دیسک پاره شده شناخته می‌شود و عارضه‌ای است که می‌تواند ریشه عصب را فشرده ساخته و به آن آسیب برساند.

بیشتر دیسک‌های کمر بین چهارمین و پنجمین مهره کمری یا بین مهره پنجم کمر و استخوان خاجی اتفاق می افتد. فتق دیسک گردن غالباً بین مهره پنجم و مهره ششم گردن یا بین مهره ششم و هفتم مهره‌های گردن به وجود می‌آید.

مشکلات دیسک کمر چگونه و به چه علتی بروز می‌کنند؟

در سنین بزرگسالی دیسک بین مهره‌ها در فرایندی که به آن دیژنراسیون دیسک گفته می‌شود رو به زوال می‌رود و باعث باریک شدن فضای بین مهره‌ها شده و احتمال فتق دیسک افزایش می‌یابد. برخی از عواملی که باعث به وجود آمدن فتق دیسک می‌شوند عبارتند از:

• آسیب دیدگی کمر یا گردن
• کشیدگی
• بلند کردن اشیا به طرز غلط
• چاقی و اضافه وزن
• استعمال دخانیات

دیسک کمر خفیف

دیسک کمر خفیف با پارگی آنولار آغاز می‌شود. در این مرحله دیسک کمر سالم است و فقط یک ترک جزئی در لایه بیرونی سخت وجود دارد. هنگامی‌که دیسک کمر شدیدتر می‌شود فرد به مرحله پرولاپس دیسک واردشده است: در این حالت هسته پالپوس که دیسک بین مهره‌ای است و از مواد ژل‌مانند تشکیل ‌شده است از موقعیت طبیعی خود خارج می‌شود، اما هنوز به لایه بیرونی متصل است. در این شرایط فیزیوتراپی ستون فقرات به کنترل درد  دیسک‌های کمر خفیف کمک می‌کند. داروهای ضدالتهاب (NSAIDS) مانند آسپیرین، ایبوپروفن یا ناپروکسن می‌توانند برای کنترل درد دیسک کمر خفیف استفاده شوند.

دیسک کمر شدید

بیرون‌زدگی دیسک مرحله اول دیسک کمر شدید است: در این مرحله هسته نرم در لایه بیرونی سخت، که پوششی قوی است که قسمت خارج از دیسک بین مهره را تشکیل می‌دهد و از مواد نرم که در مرکز دیسک وجود دارد محافظت می‌کند، شکسته است. هنگامی‌که دیسک کمر شدیدتر می‌شود، مرحله جداسازی دیسک شروع می‌شود، در این مرحله مواد داخلی دیسک بین مهره‌ای (هسته پالپوس) از طریق یک پارگی در دیواره بیرونی دیسک نشت می‌کنند و از دیسک جدا می‌شوند. در بیمارانی از درد ناشی از بیماری دیسک کمر شدید رنج می‌برند، عمل جراحی لازم است.

علائم

شدت ناراحتی ممکن است خفیف، شدید و ناتوان‌کننده باشد. معمولاً علائم ناشی از فتق دیسک کمر با فرایند بیرون زدگی ریشه‌های عصب از سطح ستون فقرات در یک طرف بدن دیده می‌شوند.

آسیب دیدگی ریشه عصب (رادیکولوپاتی) باعث ایجاد درد، بیحسی و ضعف در نواحی که مقصد عصب‌ها است می‌شود.

علائم فتق دیسک عبارتند از:

• درد در قسمت تحتانی کمر
• کشیدگی درد از باسن به سمت ساق پا (که به ان سیاتیک گفته می‌شود زیر درد در عصب سیاتیک به سمت پایین جابجا می‌شود)
• مور مور شدن و بیحسی باسن یا ساق پا (پارستزیا)
• ضعف در یک یا هر دو پا
• از دست دادن کنترل روده و مثانه

تشخیص

معاینات فیزیکی می‌تواند کاهش احساس، ضعف یا کاهش رفلکس‌های تاندون را در ناحیه‌ای که عصب منتهی به ان آسیب دیده مشخص کند.

برای اثبات فتق دیسک کمری آزمایش بلند کردن پا انجام می‌شود که در صورت ابتلا، بیمار فشار ریشه عصب را در پشت پای بالا نگه داشته خود احساس می‌کند.

بررسی از روی عکس

• عکس برداری به وسیله اشعه ایکس از ستون فقرات، از بین رفتن فضای دیسک را نشان می‌دهد اما نمی‌تواند جزئیاتی در مورد خود دیسک ارائه کند
• ترموگرافی کامپیوتری (سی تی) جزئیات بیشتری از ساختار ستون فقرات ارائه می‌دهد.
• رزونانس مغناطیسی (ام آر آی) از امواج رادیویی و مگنت قدرتمند برای گرفتن عکس‌های بیشتر از ساختار ستون فقرات و بافت‌های اطراف آن استفاده می‌کند.
• میلوگرام شامل تزریق رنگ در مایع ستون فقرات بوده که در عکس‌های گرفته شده با اشعه ایکس بتواند نخاع را نشان دهد

آزمایش عصب

• الکترومیوگرافی عملکرد ماهیچه‌ها و عصب‌ها را مورد ارزیابی قرار می‌دهد
• آزمایش هدایت عصبی چگونگی حرکت سیگنال را در عصب‌ها مورد بررسی قرار می‌دهد

درمان‌های فیزیکی برای فتق دیسک کمری

به طور کلی بیماری درد در 90 درصد از بیماران با روش‌های بدون جراحی برای درمان پارگی دیسک کمر مدیریت می‌شود. درمان‌های اولیه که ما به کار می‌بریم عبارتند از:

دارو درمانی

یک روش درمان دیسک کمر بدون جراحی، بهره گیری از دارودرمانی است.

• دراوهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن می‌تواند درد و تورم را کاهش دهد
• شل کننده عضلات مانند سایکلوبنزاپرین، اسپاسم عضلات را برطرف می‌کند. خواب آلودگی از عوارض جانبی این دارو است.
• داروهای آسیب دیدگی عصب‌ها (دردهای نروپاتیک) که شامل پرگابالین، گاباپنتین و دولوکستین می‌شود. سرگیجه، احساس خستگی و خواب آلودگی از عوارض جانبی این داروها هستند.
• نارکوتیک ها مانند اوکزیکودون و هایدروکودون برای کاهش دردهای شدید به کار می‌روند. یبوست و حالت تهوع از عوارض جانبی این داروها است.
• دراوهای استروئیدی اپدورال (تزریق شده در فضای خارجی کیسه مایع نخاعی) تورم و درد را کاهش می‌دهد.

درمان‌های فیزیکی

• جراحی‌های بسته دیسک کمر: منظور از جراحی بسته دیسک کمر، درمان ان با روش‌های کم تهاجمی وبی خطر است که تأثیر زیادی در کاهش روند پیشرفت بیماری و درد ناشی از ان خواهند داشت. از جمله این روش‌ها می‌توان به انواع تزریق‌ها مثل تزریق اپیدورال، تزریق بلوک فاست، اوزون تراپی، رادیوفرکوئنسی، پی آر پی و جراحی با لیزر اشاره کرد.
• درمان‌های فیزیکی و تمرینات تقویت کننده عضلات کمر مؤثرتر از استراحت در رختخواب هستند. درمان‌های فیزیکی معمولاً نقش عمده‌ای در افزایش روند بهبودی بیماری دیسک کمر دارند. این روش‌های درمانی علاوه بر کاهش درد به شما آموزش می‌دهند که چگونه از بدن خود در برابر آسیب هاب آتی محافظت کنید.

• لیزر درمانی: لیزر درمانی یک روش درمانی مؤثر و ایمن برای درمان دیسک کمر و کمر درد در سنین مختلف است. لیزر درمانی یک روش درمانی بدون درد، غیر تهاجمی، غیر جراحی بوده که هیچ گونه عوارض جانبی هم ندارد.

لیزر درمانی یک روش پزشکی است که از انرژی نور لیزر متمرکز شده برای درمان درد و تورم استفاده می‌شود.

• روش درمانی TENS: دستگاه TENS از جریان الکتریکی برای تحریک عضلات استفاده می‌کند که شدید اما بدون درد است. الکترودها روی پوست قرار داده می‌شود و جریان الکتریکی ضعیفی به نقاط کلیدی در مسیر عصب‌ها ارسال شده و باعث کاهش اسپاسم عضلات می‌شود. به نظر می‌رسد که این روش باعث کاهش اندورفین شده که تسکین دهنده طبیعی درد در بدن است.
• بریس: کمربندهای طبی به عنوان روش‌های بلند مدت برای درمان درد فتق دیسک کمر نیستند اما می‌توانند به بیمار درهنگام انجام اقدامات درمانی دیگر برای جلوگیری از خم شدن گردن و کمر کمک کنند. کمربندهای طبیعی به بهبود وضعیت بدن که یک مؤلفه بسیار مهم در سالم نه داشتن ستون فقرات است کمک می‌کنند.
• درمان‌های دستی: درمان‌های دستی که به وسیله متخصص طب فیزیکی و توانبخشی انجام می‌شود به کاهش درد و تسریع روند بهبودی کمک می‌کند. اگر درد شدید بود یا علائم بین 2 تا 4 هفته هنوز باقی بود، انجام درمان‌های دستی برای استخوان‌ها ضروری است.
• ماساژ درمانی: ماساژ درمانی یک روش اثبات شده برای درمان فتق دیسک نیست اما روشی ایمن و بدون عوارض جانبی است. البته اگر شما به پوکی استخوان، ترومبوز وریدی، عفونت پوستی، زخم باز یا آرتروز در نزدیکی محل ماساژ هستید مبتلا هستید، ماساژ درمانی روش مناسبی برای شما نیست.
• کشش: هدف از کشش ستون فقرات کاهش اثر جاذبه بر ستون فقرات است. فتق دیسک با کشش آهسته استخوان‌ها کاهش می‌یابد. این کار مانند تایر پنچری است که در هنگام جک زدن زیر اتومبیل، فشار از روی آن برداشته شده و شکل تخت خود را از دست می‌دهد. این روش می‌تواند در ستون فقرات کمری و گردنی به کار برده شود.

عمل جراحی

بسیاری از موارد خفیف بدون نیاز به عمل جراحی بهبود می‌یابد؛ به هر حال اگر درد، ضعف پیشرونده یا اختلال در راه رفتن، پس از شش هفته از بین نرفت ممکن است دیسک کمر شدید باشد و عمل جراحی نیاز است. بیماری‌های اورژانسی مانند سندرم کوئادا اکوئینا به عمل جراحی فوری برای جلوگیری از آسیب دائمی عصب و اختلال عملکردی باید انجام شود.

پیشگیری

بلند کردن صحیح اجسام، نشستن صحیح، ایستادن صحیح و وضعیت بدنی مناسب از ابتلا به فتق دیسک کمر جلوگیری می‌کند. وقتی که اجسام سنگین را بلند می‌کنید باید از عضلات پا به‌جای کمر استفاده کنید و از چرخیدن در هنگام بلند کردن اجسام سنگین بپرهیزید.

نتیجه انجام تمرینات منظم، حفظ وزن مناسب، تقویت عضلات و افزایش انعطاف‌پذیری است که باعث افزایش سلامت ستون فقرات و کاهش احتمال ابتلا به فتق دیسک کمر می‌شود.

کایروپراکتیک چیست؟

کایروپراکتیک یک روش دستی و سنتی برای تشخیص و درمان و همچنین پیشگیری از اختلالات دستگاه اسکلتی و عضلانی و تاثیر آن‌ها بر ستون فقرات و دستگاه‌های عصبی است.

سردردهای میگرن یک نوع از بدترین سردردها میباشند که فرد میگرنی را به شدت آزار میدهند و سبب میشوند فرد به روش های سالم و ناسالم رجوع کند.آن دسته افراد که میگرن دارد بعضی وقت ها به منظور بهبود یافتن کایروپراکتورها را انتخاب میکنند.

میگرن یا سردردهای مزمن ازجمله دردهایی است که هنوز درمان مشخصی برای آن پیدا نشده. شاید به این دلیل که سرمنشأ آن در افراد مختلف، یکسان نیست.

درمان میگرن با کایروپراکتیک

در این میان، توصیه های متنوعی برای درمان میگرن به افراد می شود، از بالا کشیدن آب نمک از بینی تا بستن چشم ها و خوابیدن در اتاق تاریک و… درواقع هر کسی آن طوری که از شر میگرن خلاص شده، برای دیگران نسخه می پیچد. در میان مردمان جدید، از طب سوزنی گرفته تا یوگا نیز متخصصان رشته های مختلف به دنبال سرمنشأ میگرن می گردند تا با از بین بردن آن با روش خود به درمان بپردازند.

کایروپراکتیک و درمان میگرن

کایروپراکتیک چیست؟

واژه آرتریت برای توصیف درد ، تورم و سفتی در مفصل یا مفاصل به کار می‎ رود . آرتریت یک بیماری واحد نیست و چندین نوع مختلف دارد.

شواهد نشان می ‎دهد که حدود 10 میلیون نفر در برخی کشور ها به بیماری آرتریت مبتلا هستند و این بیماری می‎تواند در هر سن و سالی در فرد بروز پیدا کرده و بر مفاصل او تاثیر بگذارد. برخی از انواع آرتریت در افراد مسن شایع تر است.

اگر دچار درد شدید مفاصل شدید و این درد بعد از گذشت چند روز از بین نمی ‎رود باید سریعا به پزشک مراجعه کنید که شناسایی علت درد مفاصل شما، برای ارائه گزینه های مختلف درمانی بسیار مهم است.

اگرچه درمانی برای ورم و التهاب مفاصل وجود ندارد اما در سال های اخیر درمان ها بسیار پیشرفت کرده اند و برای بسیاری از انواع آرتریت به خصوص آرتریت التهابی، فواید آشکاری برای درمان در مراحل اولیه بیماری وجود دارد.

شناسایی دقیق علت بروز آرتریت کار دشواری است. چندین عامل سبب افزایش خطر ابتلا به آرتریت در فرد می‎شود که در برخی موارد ابتلا به این بیماری ناشی از ویژگی های ژنی و ارثی می ‎باشد.

آرتریت با ایجاد درد سبب دشوار شدن زندگی فرد می‎ شود ، علائم آرتریت از هفته به هفته و حتی روز به روز متفاوت است . بسیاری از انواع این بیماری دارای علائم طولانی مدتی هستند که البته در صورت انجام درمان و رویکرد درست ، می ‎توانید علائم این بیماری را کنترل کنید.

در هر شرایطی که باشید ، فعال بودن از نظر جسمی به بهبود سلامت عمومی بدنتان کمک فراوانی می‎ کند.

مفصل چیست و چگونه عمل می‎ کند؟

مفصل به ناحیه ای گفته می ‎شود که دو یا چند استخوان مانند انگشتان ، زانو ها و شانه ها با یکدیگر تلاقی دارند و مفصل، استخوان ها را در جای خود نگه داشته و به آن ها اجازه می‎ دهد تا آزادانه در محدوده خود حرکت کنند .

بیشتر مفاصل بدن ما به وسیله یک کپسول قوی احاطه شده اند که این کپسول پر از مایعی غلیظی است که به روانکاری مفصل کمک می‎ کند. این کپسول ها استخوان های ما را در جای خود نگه می ‎دارند و آن ها این کار را با کمک رباط ها انجام می دهند.

انتهای استخوان ها داخل مفصل با غضروف پوشانده شده اند که این یک لایه صاف اما سخت است که باعث می ‎شود، استخوان ها در حین حرکت بر روی یکدیگر بچرخند .

اگر بخواهیم استخوانی را جا به جا کنیم ، مغز ما سیگنالی به عضله می ‏‎فرستد و سپس استخوان با کمک تاندون می ‎چرخد و بنابراین عضلات نقش مهمی در حمایت از مفصل دارند .

علل تورم مفصل

علت های افزایش مایع درون مفصل :

همارتروز

شکستگی استخوان، پارگی رباط، منیسک ، بافت سینوویوم ، ضربه مختصر به مفصل فرد ابتلا به هموفیلی سبب بروز خونریزی درون مفصل می شود . به علت های خونریزی درون مفصل همارتروز Hemarthrosis میگویند.

کشیدگی و آسیب بافت سینوویال

کشیدگی و آسیب بافت سینوویال به دلیل پارگی های منیسک زانو سبب ترشح بیشتر مایع مفصلی می شود.

تومورهای بافت سینوویال

تومورهای بافت سینوویال و التهاب بافت سینوویال از علت های ترشح مایع مفصلی است .

آرتریت

اگر مفصل به هر علتی دچار آرتریت شود بافت سینوویال ملتهب می شود و مایع زیادی را ترشح می کند.آرتریت سبب التهاب مفصل در بافت سینوویال می شود. التهاب بافت سینوویال سبب ترشح مایع مفصلی می شود و یا ممکن است مقدار ترشح و تولید مایع مفصلی طبیعی باقی بماند اما خواص و جنس مایع مفصلی تغییر کند.

مهمترین علل آرتریت مفاصل :

آرتریت یا استئوآرتریت از علل آرتریت مفاصل است .

روماتیسم مانند آرتریت روماتوئید، تب روماتیسمی، اسپوندیلیت انکیلوزان، آرتریت پسوریازیسی، لوپوس نیز از مهمترین علل آرتریت مفاصل می باشد .

از مهمترین علل آرتریت مفاصل بیماری های متابولیک مثل نقرس می باشد .

عفونت های مفصلی مانند عفونت های چرکی، عفونت های سل ، عفونت های ویروسی نیز موجب ابتلا به آرتریت مفاصل خواهد شد.

رشد بافت سینوویال در بیماری هایی مثل روماتیسم مفصلی، عفونت سلی و یا تومورهای سینوویال نیز از علل ابتلا به آرتریت است .

بزرگ شدن استخوان مفصل در آرتریت از علل آرتریت مفاصل است .

در برخی از مواقع خود مفصل مشکلی ندارد و ورم مفصل به علت ورم بافت های اطراف آن می باشد مانند :

• تورم بورس های اطراف مفصل و ایجاد بورسیت
• تورم پوست اطراف مفصل مانند آلرژی و حساسیت
• تومور های اطراف مفصل مانند گانگلیون در مچ دست
• تنوسینوویت مانند بیماری دکرون در مچ دست
• شانه های آرتریت یا ورم مفاصل

عوامل ابتلاء به آرتریت

سابقه خانوادگی:

برخی از انواع آرتریت ارثی و ژنتیکی هستند و اگر خانواده فرد به این بیماری دچار باشد ، امکان ابتلا او نیز به این بیماری بیشتر است .

سن

با بالا رفتن سن خطر ابتلا به انواع آرتریت مانند آرتریت، روماتوئید آرتریت و نقرس افزایش می یابد.

جنس

خانم ها بیشتر از آقایان به روماتوئید آرتریت مبتلا می شوند.

آسیب به مفاصل

افرادی که مفصلشان به علت ورزش آسیب دیده باشد بیش از دیگران ممکن است به ورم مفاصل (آرتریت) دچار شوند.

چاقی

ابتلاء به آرتریت ، در افراد چاق و با وزن بالا افزایش می یابد زیرا در افراد چاق فشار بر مفاصل در ناحیه، زانو، لگن و ستون فقرات افزایش می یابد.

انواع اصلی بیماری آرتریت

از آنجا که انواع مختلفی از آرتریت وجود دارد ، مهم است بدانید که کدام نوع از آن مبتلا هستید . انواع مختلف آرتریت دارای برخی شباهت و تفاوت های اساسی هستند .

استئو آرتریت

شایع ترین نوع آرتریت، استئوآرتریت است و تخمین زده شده که حدود 8.75 میلیون نفر به این نوع از بیماری آرتریت مبتلا هستند.

این بیماری با سخت شدن غضروف آغاز می‎شود و در چنین وضعیتی بدن شروع به ترمیم بافت های دارای مشکل خواهد کرد که موارد زیر شامل فرایند های ایجاد شده در بدن است:

1. تکه کوچکی از استخوان اضافی به نام استئوفیت می ‎تواند در انتهای استخوان درون مفصل رشد کرده و مقدار مایع غلیظ درون مفصل را افزایش دهد.
2. این امکان وجود داد که کپسول مفصل کشیده شده و مفصل شکل خود را از دست بدهد.
3. گاهی اوقات، مراحل اولیه آرتریت ممکن است بدون بروز درد باشد اما با این حال، در این وضعیت ممکن است آسیب در داخل مفصل ایجاد شده و باعث دردناک شدن و سفتی آن شود.
4. استئو آرتریت در زنان شایع تر است و معمولا از 45 سالگی به بعد، در بدن افراد بروز پیدا می‎ کند. قسمت هایی از بدن که بیشتر در معرض این نوع از بیماری آرتریت قرار دارند عبارتند از زانو ها، دست ها، باسن و پشت .
5. فعال بودن از نظر جسمی به شما در حفظ وزن سالم کمک می ‎کند و این امر باعث کاهش فشار بر روی مفاصل شما می ‎شود و همچنین در صورتی که عضلات اطراف مفصل محکم باشند، ترمیم و تقویت مفصل آسیب دیده سریع تر انجام خواهد شد .
6. اضافه وزن، باعث افزایش خطر بروز بیماری استئو آرتریت شده و باعث تشدید آن نیز می ‎شود.
7. مصرف دارو های مسکن مانند پاراستامول و داروهای ضد التهابی استروئیدی مانند ایبوپروفن می ‎تواند به کاهش علائم شما کمک کند و به شما امکان داشتن فعالیت بیشتری را دهد . فعال بودن باعث کاهش درد، سفتی و تورم نیز می ‎شود.
8. همچنین برای کاهش درد می ‎توانید از کرم های NSAID در نواحی دارای درد خود استفاده کنید.
9. طیف وسیعی از گزینه های کاهش درد در دسترس است. در صورتی که درد آرتریت شما شدید نیست، پزشک یا فیزیوتراپیست می ‎توانند با ارائه توصیه هایی خاص به شما در کنترل درد هایتان کمک کنند.
10. در صورت شدید شدن بیماری استئوآرتریت، به خصوص در زانو و باسن پزشک ممکن است با شما در مورد احتمال جراحی صحبت کند. جراحی معمولا بعد از آزمایش سایر گزینه ها در نظر گرفته می ‎شود.

بیماری های نقرس و کریستال کلسیم

نقرس نوعی آرتریت التهابی است که می ‎تواند باعث تورم دردناکی در مفاصل شود. این بیماری به طور معمول بر روی پنجه های پا تاثیر می‎ گذارد اما ممکن است در سایر مفاصل بدن نیز تاثیر گذار باشد .

مفاصل تحت تاثیر قرار گرفته توسط بیماری نقرس ممکن است قرمز و گرم شوند و همچنین پوست براق به نظر رسیده و باعث لایه برداری آن شود .

این بیماری به دلیل وجود بیش از حد ادرار و اسید اوریک در بدن ایجاد می ‎شود و همه ما معمولا مقدار مشخصی ادرار درون بدن خود داریم.

با این وجود، اضافه وزن یا خوردن و نوشیدن زیاد برخی از انواع مواد غذایی و نوشیدنی های شیرین باعث می ‎شود برخی از افراد ادرار بیشتری در بدن خود داشته باشند . ژن های ارثی نیز ممکن است احتمال بروز بیماری نقرس را بیشتر کنند .

اگر مقدار اسید اوریک در بدن به حد بالایی باشد ، اوره ممکن است در بلور هایی تشکیل شده و در اطراف مفاصل تجمع پیدا کند که این مواد ممکن است برای مدتی طولانی و بدون ایجاد هیچ گونه مشکلی در اطراف مفاصل جا خوش کنند .

ضربه زدن به بخشی از بدن یا داشتن تب می ‎تواند منجر به ریزش بلور ها در قسمت نرم مفصل شود . این امر باعث بروز درد و تورم می ‎شود.

داروهایی وجود دارند که می ‎توانند مقدار ادرار را در بدن کاهش دهند و از حملات نقرس جلوگیری کنند . آلوپورینول و فبوکسوستات، نمونه ای از این داروها هستند. دارو های ضد التهابی استروئیدی و همچنین پاراستامول نیز می‎توانند دارو های خوبی برای این منظور باشند.

خطر ابتلا به این بیماری در مردان در اواسط 20 سالگی و در خانم ها بعد از یائسگی شایع است . شرایطی وجود دارد که باعث ایجاد بلورهای کلسیم در مفاصل و اطراف آن می ‎شود و همه ما برای قوی شدن استخوان ها و دندان ها به کلسیم نیاز داریم اما با این حال، برخی از افراد دارای مقداری کلسیم زیادی در بدن خود هستند که این امر ممکن است باعث تشکیل بلور های کریستال در اطراف مفاصل آن ها شود که این وضعیت در نهایت منجر به بروز تورم های درد ناک در مفاصل مورد خواهد شد .

بیماری های بلور کلسیم معمولا به خودی خود برطرف می‎شوند. مصرف داروهای مسکن و استفاده از یک بسته یخ پیچیده شده درون حوله، می‎تواند به تسکین درد و تورم کمک کند .

آرتریت روماتوئید

آرتریت روماتوئید نوعی آرتریت التهابی است و این همان چیزی است که به عنوان یکی بیماری خود ایمنی در بدن شناخته می‎ شود.

سیستم ایمنی بدن ، سیستم دفاع شخصی طبیعی بدن است و ما را از عفونت ها و بیماری ها محافظت می ‎کند و هنگامی که فردی دچار بیماری سیستم ایمنی است، سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت های سالم بدن مانند مفاصل حمله کرده و سبب بروز التهاب می ‎شود.

التهاب معمولا ابزاری مهم در سیستم ایمنی بدن است و زمانی بروز پیدا می ‎کند که بدن خون و مایعات اضافی را برای نبرد با عفونت ها به ناحیه مورد نظر می ‎فرستد و این همان چیزی است که هنگام بروز بریدگی در انگشت اتفاق می‎افتد و پوست آن ناحیه متورم و قرمز می ‎شود.

اما در آرتریت روماتوئید، التهاب و مایع اضافی در مفاصل می‎تواند باعث بروز مشکلات زیر شود:

• حرکت مفصل دشوار و دردناک شود.
• مواد شیمیایی موجود در مایعات بدن می ‎تواند به استخوان ها و مفاصل اسیب برساند.
• مایع اضافی می ‎تواند کپسول مفصل را دراز کند و هرگاه کپسول مفصل کشیده شود، دیگر به موقعیت اولیه خود باز نخواهد گشت.
• مواد شیمیایی موجود در مایعات باعث تحریک انتهای عصب می ‎شوند که این امر بسیار دردناک است.
• علاوه بر ایجاد درد و سفتی، التهاب می ‎تواند باعث آسیب دائمی مفصل نیز بشود. شروع درمان در اوایل دوره این بیماری، می‎تواند به حداقل رساندن آسیب کمک کند.

علائم آرتریت روماتوئید شامل موارد زیر است:

• مفاصل متورم و دردناک ( به خصوص در هنگام صیح)
• خستگی شدید
• احساس کلی ناخوشایند بودن
• ورم مفاصل در بیماری آرتریت روماتوئید اغلب در مفاصل کوچک دست و پا بروز پیدا می ‎کند و می ‎تواند همزمان در هر دو طرف بدن، بر روی مفاصل یکسان تاثیر بگذارد که این امر بسیار آهسته اتفاق می ‎افتد و سپس به تدریج و با گذشت زمان، بدتر می ‎شود.

آرتریت روماتوئید در بزرگسالان در هر سنی ممکن است بروز پیدا کند. این بیماری معمولا در بین افراد 40 تا 60 ساله بروز پیدا می ‎کند و این شیوع در زنان بیشتر از مردان است.

داروهایی وجود دارد که می ‎تواند به کاهش نقص سیستم ایمنی و کاهش درد و تورم مفاصل کمک کند. این داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری نامیده می ‎شوند و شامل درمان های بیولوژیکی می ‎شوند و البته باید توجه کنید که مصرف داروهای کند کننده فعالیت سیستم ایمنی ، ممکن است سبب آسیب رسیدن به بدن شما نیز بشوند.

چنانچه این دارو ها مورد آزمایش قرار گیرند و موثر نباشند، پزشکان به امتحان درمان های بیولوژیکی جدیدتر خواهند پرداخت . روش های درمانی بیولوژیکی اثر هدفمند تری بر روی سیستم ایمنی بدن دارند.

اسپوندیلوز

آرتریت اسپوندیلوز، کلمه ای است که برای توصیف تعدادی از شرایط ایجاد کننده درد و تورم، به طور عمده در اطراف مفاصل ستون فقرات به کار می‎رود.

در این شرایط التهاب قسمت های کوچکی از بافت های همبند وجود دارد که به آن بطن می ‎گویند. این تارهای سخت به تاندون های استخوان ها متصل می ‎شوند.

اسپوندیلیت آنکیلوزان

اسپوندیلیت آنکیلوزان، نوعی اسپوندیلو آرتریت است و باعث درد و تورم در اطراف مفاصل ستون فقرات می ‎شود.

در این شرایط، در پاسخ به التهاب اطراف ستون فقرات، بدن می‎تواند مقدار کلسیم معدنی بیشتری ایجاد کند. این ماده معدنی به طور طبیعی توسط بدن برای تقویت استخوان ها استفاده می‎شود. با این حال، در اسپوندیلیت آنکیلوزان، کلسیم اضافی می‎تواند باعث رشد قسمت های جدید استخوان در ستون فقرات شده و باعث بروز درد و سفتی در این ناحیه شود.

این حالت معمولا باعث درد و تورم کمر در نیمه شب و هنگام صبح می ‎شود که معمولا بیش از نیم ساعت به طول می ‎انجامد.

داروهایی وجود دارد که می ‎تواند این روند را کند کنند و فعال بودن کمک زیادی در به حداقل رساندن سفتی ستون فقرات خواهد کرد و همچنین حفظ وضعیت مناسب بدن و جلوگیری از خمیدگی ستون فقرات نیز بسیار مهم است .

اسپوندلیت آنکیلوزان معمولا بین سنین 20 تا 30 سالگی رخ می ‎دهد که این بیماری در بین مردان شایع تر است.

آرتریت پسوریاتیک

این نوع از بیماری آرتریت نیز یک بیماری خود ایمنی خودکار است و همچنین نوعی بیماری اسپوندیلوآرتریت نیز محسوب می شود .

در این بیماری سیستم ایمنی بدن می ‎تواند باعث تورم سفتی دردناک در داخل مفاصل و همچنین جوش های پوستی، پوسته پوسته شدن شدن پوست شود که به آن پسوریازیس گفته می ‎شود. جوش های پوستی ممکن است در چندین مکان در بدن از جمله آرنج، زانو، پشت، باسن و پوست سر ایجاد شوند.

خستگی شدید نیز یکی دیگر از علائم این بیماری است .

داروهای تعدیل کننده بیماری ضد روماتیسم و درمان های بیولوژیکی می‎توانند علت التهاب مفاصل را درمان کنند. همچنین درمان های مختلفی از جمله کرم و داروها برای درمان پسوریازیس وجود دارد.

آرتریت پسوریاتیک معمولا در افرادی که قبلا پسوریازیس داشتند، بروز پیدا می‎کند. با این حال این بیماری در برخی افراد بدون علائم پسوریازیس بروز پیدا می‎کند.

این بیماری ممکن است در هر سنی در فرد بروز پیدا کند، اما در افراد بزرگ سال شایع تر است.

آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان

اگر نوجوانی قبل از شانزده سالگی به آرتریت التهابی مبتلا شود، به آن آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان یا JIA گفته می‎شود.

انواع مختلفی از این بیماری وجود دارد که سیستم ایمنی در بروز این بیماری نقش داشته و سبب بروز درد و تورم می‎شود.

این بیماری هرچه سریعتر تشخیص داده شود، بهتر است. این امر به این دلیل است که گزینه های درمانی در دوره های اولیه پیشرفت بیماری بهتر پاسخگو هستند.

داروهای مسکن ، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، داروهای ضد روماتیسمی و روش های درمان بیولوژیکی میتوانند به کاهش علائم بیماری و درد و تورم آن کمک کنند.

حدود 12000 جوان در انگبیس به این بیماری مبتلا هستند.

آیا باید به پزشک مراجعه کنم ؟

داشتن گاه و بیگاه درد و تورم به خصوص در صورت داشتن فعالیت های شدید بدنی ، امری بدیهی است.

بنابراین چگونه می ‎توانید علائم اولیه بیماری آرتریت را از درد طبیعی و معمولی تشخیص دهید ؟

اگر تورم یا سفتی دارید که نمی ‎دانید به چه دلیل اتفاق افتاده است و این وضعیت تا چند روز به طول می ‎انجامد، همچنین اگر در صورت لمس کردن ناحیه مورد نظر دچار درد شدیدی می ‎شوید، بهتر است هرچه زودتر به پزشک مراجعه کنید تا بیماریتان سریع تر تشخیص داده شده و درمان شود .

در اینجا به ارائه موارد دیگری که به شما در تشخیص این بیماری کمک می ‎کند خواهیم پرداخت:

ماندگاری علائم

چگونه و چه زمانی درد شروع می ‎شود؟

اگر درد پس از ورزش یا انجام فعالیت های غیر معمول به وجود آمد، نیازی به نگرانی وجود ندارد و درد در عرض چند روز برطرف خواهد شد.

اگر درد به یک آسیب مرتبط نیست و با گذشت چند روز کاهش پیدا نکرد، به پزشک مراجعه کنید.

تورم مفاصل

اگر مفصل بدون اینکه آسیبی به آن وارد شده باشد ، دچار تورم شود باید به پزشک مراجعه کنید.

این امر به ویژه اگر همراه با احساس ناراحتی ، قرمزی و گرم شدن مفاصل و همچنین بروز تب به وجود بیاید، بسیار مهم است .

در صورتی که به دلیل درد مفاصل و عضلات قادر به انجام کارهای روزمره خود نیستید ، به پزشک مراجعه کنید.

همچنین در صورت بروز هرگونه علائم جدید و بدون هیچ گونه دلیل مشخصی، لازم است که حتما به پزشک مراجعه کنید.

سایر بیماری هایی که علائم مشابه آرتریت دارند

تعدادی بیماری دیگر وجود دارند که می ‎تواند باعث بروز درد و تورم در مفاصل و اطراف آن شوند :

لوپوس

لوپوس یک بیماری خود ایمنی است که در این بیماری، سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت های سالم بدن حمله می ‎کند و در این بیماری اعضای مختلف بدن مانند قلب ، ریه و سایر ارگان ها مورد حمله سیستم ایمنی قرار می ‎گیرند و درد و تورم در لوپوس به ویژه در مفاصل کوچک دست و پا شایع است . درد مفاصل در لوپوس ممکن است از مفصلی به مفصل دیگر منتقل شود.

تشخیص بیماری لوپوس دشوار است زیرا می‎ تواند باعث بروز علائم مختلفی همانند سایر بیماری های دیگر شود.

فیبرومیالژیا

این بیماری یک بیماری طولانی مدت است که می ‎تواند باعث درد و حساسیت بدن شود.

علائم این بیماری مشابه آرتریت است اما با این حال علائم بیشتر در عضلات است نه مفاصل.

شایع ترین علائم فیبرومیالژیا عبارتند از:

• درد شدید
• مشکل در خواب
• احساس ناخوشایند هنگام بیداری
• خستگی
• سردرد
• مشکل در تمرکز
• حافظه ضعیف
• حساسیت شدید به درد و فشار جسمی

PMR

این بیماری شامل درد و سفتی عضلات است . باسن، شانه ها و ران ها معمولا در این بیماری تحت تاثیر قرار می ‎گیرند.

بلند کردن هر دو بازو به سمت بالای سر ممکن است برای فرد بسیار دردناک باشد . درد و سفتی عضلات معمولا در هنگام صبح بیشتر است. علائم دیگر شامل دلزدگی و خستگی است .

این بیماری عمدتا در افراد بالای 70 سال بروز پیدا می ‎کند. در این بیماری سرخرگ های مغزی افزایش حجم پیدا می‎کنند و این امر منحر به بروز علائم درد و حساسیت در سر می‎شود. این وضعیت همچنین ممکن است باعث بروز درد در ناحیه زبان و فک در هنگام جویدن غذا نیز بشود، همچنین در برخی موارد نادر در بینایی فرد نیز تاثیر گذار خواهد بود.

در صورت مشاهده هرکدام از این علائم سریعا به پزشک مراجعه کنید و در صورت عدم درمان این بیماری، فرد ممکن است دچار نابینایی کامل شود. این بیماری با مصرف قرص و سایر روش های درمانی بیولوژیکی قابل درمان است.

کمر درد

کمردرد یکی از مشکلات شایعی است که بسیاری از ما آن را تجربه کرده ایم . این وضعیت ناشی از فشار عضلانی یا رباط است و معمولا منجر به بروز مشکل جدی نمی ‎شود. کمر درد معمولا بعد از گذشت دو هفته از بین می ‎رود و استفاده از دارو های مسکن به کاهش درد کمر کمک فراوانی خواهد کرد.

تاندینوپاتی

تاندینوپاتی شرایطی است که در آن تاندون ها ، بند های قوی که عضلات را به استخوان ها وصل می ‎کنند، دچار درد شدید می ‎شوند. قسمت آسیب دیده بدن در این بیماری، گرم ، قرمز و متورم می ‎شود و این امر موجب دشوار شدن حرکت قسمت مورد نظر می ‎شود. علائم دیگر این بیماری احساس گرسنگی شدید است.

این بیماری ناشی از استفاده بیش از حد از آن قسمت از بدن می‎باشد. توقف یا تغییر فعالیت مورد نظر، اولین قدم برای بهبودی این بیماری است. مصرف داروهای مسکن نیز کمک زیادی به کاهش درد این ناحیه می‎کند. استفاده از بسته یخ پیچیده شده توسط حوله نیز می‎تواند باعث کاهش درد و تورم شود.

در صورت مبتلا بودن به بیماری آرتریت چه اقداماتی باید انجام دهم؟

روش های درمانی مختلفی وجود دارد که می ‎توانید برای مدیریت این بیماری انجام دهید.

ورزش کردن کمک زیادی به کاهش علائم این بیماری از جمله درد و تورم می ‎کند. دلایل مختلفی در این مورد وجود دارد:

• با ورزش کردن، ماهیچه ها و مفاصل قوی تر شده و انعطاف پذیریشان افزایش پیدا می‎کند.
• مفاصل قادر به حفظ دامنه حرکت خود خواهند بود.
• ورزش کمک زیادی به حفظ تناسب اندام و وزن شما خواهد کرد.
• ورزش منجر به ترشح هورمون اندروفین که نوعی مسکن طبیعی است است در بدن می‎شود.
• ورزش منظم، کمک زیادی به بهبود وضعیت گردش خون و داشتن خواب مناسب خواهد کرد.

پیشگیری و درمان خانگی آرتریت (ورم مفاصل)

کاهش وزن :

در صورتی که شما اضافه وزن داشته باشید می توانید وزن خود را کاهش داده تا فشار برروی مفاصلتان کم شود .

ورزش :

ورزش منظم سبب نرم شدن مفاصل و منعطف شدن آنها می شود . شنا و ایروبیک آبی ورزش های مفیدی هستند زیرا خاصیت شناوری آب فشار را از روی مفاصل کم می کند.

کمپرس یخ

برای کاهش دادن درد آرتریت می توانید از دشک های برقی و کمپرس یخ استفاده کنید .

عصا، واکر

برای محافظت از مفاصل و بهبود وضعیتتان بهتر است از وسایل کمکی مانند عصا، واکر و توالت فرنگی استفاده نمایید.

درمان ورم مفاصل (آرتریت) با طب جایگزین

برای درمان ورم مفاصل بسیاری از افراد از درمانهای جایگزین و سنتی استفاده می کنند . این درمان ها عبارتند از :

طب سوزنی:

در این نوع درمان، با فرو کردن سوزن هایی نازکی در نقاط خاصی از پوست درد آرتریت را کاهش می دهند.

یوگا یا تای چی :

بهبود انعطاف مفاصل و محدوده حرکت آنها و بهبود درد آرتریت می توان از حرکت کششی و آرام یوگا و یا تای چی استفاده کرد.

شنا، دوچرخه سواری، پیاده روی سریع ، یوگا ، پیلاتس و بسیاری دیگر از ورزش ها کمک زیادی به افراد مبتلا به آرتریت می ‎کند. در صورت احساس درد در هنگام انجام ورزش نیازی به نگرانی نیست زیرا این امر بسیار طبیعی است و جای نگرانی وجود نخواهد داشت .

ورزش به کاهش درد ناشی از بیماری آرتریت کمک زیادی می ‎کند. نکته مهم در مورد ورزش کردن افراد مبتلا به آرتریت این است که باید از انجام حرکات شدید ورزشی که موجب بروز دردهای آرتریت می ‎شود، خودداری کنند فقط کافیست ورزش را از سطوح ابتدایی آغاز کرده و رفته رفته توانایی های خود را در این زمینه ارتقاء دهید .

ورزش کردن از آنجایی که باعث حفظ وزن مناسب می ‎شود کمک زیادی به کاهش فشار ناشی از اضافه وزن برروی مفاصل خواهد کرد و همچنین میزان بروز التهاب در این افراد را نیز کاهش می‎دهد.

بهترین راه برای کاهش وزن، پیروی از رژیم غذایی مناسب، کم چرب، کم قند و متعادل است. میزان مصرف میوه و سبزیجات و آب خود را افزایش دهید و ورزش منظم را فراموش نکنید. برای پیروی از یک برنامه ورزشی متناسب با بیماری آرتریت، می‎توانید از یک مربی ورزشی درخواست کمک کنید.

مواد غذایی که به کاهش التهابات بیماری آرتریت کمک می‎کند عبارتند از:ماهی، آجیل، میوه و سبزیجات، لوبیا، روغن زیتون، غلات کامل.

گیاهان و ادویه های مختلفی مانند زردچوبه، سیر، زنجبیل، فلفل سیاه و چای سبز به بهبود علائم این بیماری کمک می‎کند.

در صورت تصمیم گیری به استفاده از هرگونه داروی طبیعی برای بهبود بیماری خود، قبل از عملی کردن تصمیم خود حتما با پزشک متخصص مشورت کنید.

برخی از مواد غذایی مانند گوجه فرنگی، که دارای مقدار زیادی سلانین هستند، با بروز دردهای آرتریت ارتباط دارند؛ بنابراین در صورتی که مبتلا به بیماری آرتریت هستید، مصرف گوجه فرنگی را کاهش دهید.

غذاهای شیرین و حاوی قند نیز، موجب تشدید علائم این بیماری می‎شوند.

تمرینات فیزیوتراپی که ممکن است برای کاهش درد بیماری آرتریت مورد استفاده قرار می‎گیرد شامل تمرینات اختصاصی و یا آب درمانی است. همچنین لازم است که این افراد نسبت به انجام فعالیت های روزانه خود و استفاده از تجهیزات تخصصی اقدامات لازم را انجام دهند.

مچ پا یک شبکه پیچیده از استخوان ها، رباط ها، تاندون ها، و ماهیچه ها می باشد. با وجود قدرت کافی برای تحمل وزنتان، مچ پای شما مستعد آسیب دیدگی و جراحت است. شما ممکن است درد مچ پا را در داخل و یا بیرون مچ پا، یا در امتداد تاندون آشیل، که ماهیچه های ساق پا را به استخوان پاشنه متصل می کند احساس کنید. اگرچه درد خفیف مچ پا اغلا به درمان های خانگی به خوبی پاسخ می دهد، برای بهبودی نیاز به زمان است. درد شدید مچ پا باید توسط کایروپرکتر بررسی شود، به خصوص اگر پس از یک آسیب دیدگی رخ دهد.

علت درد مچ پا چیست؟

آسیب به هر یک از استخوان ها، رباط ها، و تاندون ها در مچ پا می تواند باعث درد مچ پا شود. یک علت شایع درد ماهیچه پیچ خوردگی است، که هنگامی رخ می دهد که مفصل پا تحت نیروی شدید چرخشی و یا خمشی قرار می گیرد. این می تواند باعث کشیدگی رباط مچ پا و یا حتی پاره شدن آن شود.

پیچ خوردن مچ پا می تواند در طول ورزش ها و یا حتی به سادگی هنگامی که بر روی یک سطح ناهموار راه می روید و یا یک قدم بد بر می دارید رخ دهد.

علل شایع درد مچ پا عبارتند از:

• التهاب تاندون آشیل
• پارگی تاندون آشیل
• شکستگی آولشن
• خار استخوانی
• مچ پا-پای شکسته
• آماس کیسه های مفصلی
• نقرس
• آرتروز
• نقرس کاذب
• آرتریت واکنشی
• آرتروز روماتوئید
• آرتریت سپتیک
• رگ به رگ شدن مچ پا
• پیچیدن و کشیدگی
• فشار شکستن
• سندرم تونل تارسال

حتی یک صدمه نسبتا کوچک مچ پا نیز، حداقل در لحظه اول می تواند کاملا دردناک باشد. استفاده از درمان های خانگی برای مدتی کاملا بی خطر است. اگر حالات زیر را دارید به کایروپرکتر مراجعه کنید:

• درد یا تورم شدید
• زخم باز یا تغییر شکل شدید
• دیدن نشانه هایی از عفونت، مثل قرمزی، گرمی و حساسیت در نواحی صدمه دیده و یا تب بالای 100 درجه فارنهایت (37.8 درجه سانتی گراد)
• عدم توانایی قرار دادن وزن بر روی پا
• ورم مقاوم که پس از دو تا پنج روز از درمان خانگی بهبودی در آن حاصل نشود.
• درد ماندگار که بعد از چندین هفته خود مراقبتی بهبود نیابد

برای بسیاری از آسیب های مچ پا، اقدامات خود مراقبتی می تواند کافی باشد. مثال هایی از آن عبارتند از:

• استراحت: تا جایی که ممکن است وزن خود را بر روی پایتان قرار ندهید. فعالیت های نرمال خود را برای مدتی متوقف کنید.
• یخ: یک کیسه یخ و یا بسته ای از تکه های یخ را به مدت 15 تا 20 دقیقه و سه مرتبه در روز را بر روی مچ پای خود قرار دهید.
• فشرده کردن: یک پانسمان فشاری را برای کاهش تورم به کار گیرید.
• بلند کردن: پای خود را برای کاهش تورم بالا بگیرید
• داروهای ضد درد بدون نسخه: داروهایی مانند ایبوپروفن (ادویل، موترین آی بی) و ناپروکسین (آلیو) می تواند درد را تسکین و در درمان آن کمک کند.

حتی با بهترین مراقبت ها، ممکن است شما تورم مچ پا، خشکی و یا درد، به خصوص در اول صبح و یا بعد از فعالیت و برای چند هفته داشته باشید.