آدرس: تهران - شریعتی - پایین تر از پل صدر
همین امروز با ما تماس بگیرید 9024770808 (+98)

مطالب پزشکی

درمان گودی کمر(لوردوز): آیا عوارض گودی کمر قابل درمان است؟

گودی کمر وضعیتی است که با انحنای بیش از حد غیرطبیعی ستون فقرات مشخص می‌شود. درمان گودی کمر به شدت بیماری، سن و هرگونه نقص عصبی بستگی دارد. در موارد گودی کمر خفیف ممکن است هیچ درمانی شروع نشود و پزشک شما روش “انتظار و زمان” را توصیه کند و هر 4 تا 6 ماه گودی کمر شما را معاینه کند. در صورت مشاهده هرگونه پیشرفت در انحنا، می‌تواند درمان را شروع کند. پزشک ممکن است برای افزایش دامنه حرکت، انعطاف‌پذیری، و قدرت کمر شما فیزیوتراپی (برنامه ورزشی) را توصیه شود. مسکن‌ها و داروهای ضد التهابی ممکن است برای تسکین درد و التهاب تجویز شوند. استفاده از بریس ممکن است برای جلوگیری از بدتر شدن گودی کمر لازم باشد. جراحی نیز ممکن است در صورت شدید بودن گودی کمر و وجود درگیری عصبی لازم باشد.

علل عمده گودی کمر در کودکان، بزرگسالان و در دوران بارداری چیست؟


علل عمده گودی کمر در کودکان، بزرگسالان و در دوران بارداری چیست؟

علل شایع گودی کمر 

شایع‌ترین علل گودی کمر عبارتند از:

  • دیسکیت
  • چاقی
  • قوز
  • پوکی استخوان
  • اسپوندیلولیستزیس

علل گودی کمر در کودکان

علت گودی کمر کودکان عبارتند از:

  • پاسچر نامناسب
  • جراحی قبلی ستون فقرات
  • آسیب‌دیدگی لگن یا باسن
  • مادرزادی
  • ژنتیک
  • کوتولگی
  • سایر اختلالات ستون فقرات

علل گودی کمر در زنان در دوران بارداری

به گفته برخی محققان، گودی کمر در بارداری به علت قرار گرفتن ستون فقرات به سمت مرکز ثقل بدن است زیرا افزایش وزن حاملگی باعث بزرگ شدن شکم می‌شود. ممکن است وضعیت کمر زن بعد از زایمان دوباره تغییر کند و به حالت قبل بازگردد.

 

علائم و عوارض گودی کمر


علائم و عوارض گودی کمر

علائم و نشانه های گودی کمری (گودی ستون فقرات) ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • ظاهر پشت تابدار یا وضعیت غیرطبیعی همراه با قوس ستون فقرات
  • باسن برجسته‌تر به نظر می‌رسد
  • هنگام دراز کشیدن به پشت، شکاف یا قوس زیادی بین قسمت تحتانی کمر و سطح صاف وجود دارد
  • ناراحتی و یا درد کمر 
  • مشکل در حرکت جهت‌های خاص

همچنین برخی از افراد مبتلا به گودی کمر ممکن است دچار مشکلات عصبی (بی‌حسی / سوزن سوزن شدن اندام تحتانی، کنترل ضعیف مثانه، ضعف، دردهای الکنریکی مانند شوک الکتریکی) شوند.

 

چه روش‌ها و آزمایشاتی برای تشخیص گودی کمر انجام می‌شود؟


روش‌ها و آزمایشات برای تشخیص گودی کمر عبارت است از گرفتن تاریخچه پزشکی بیمار و سپس معاینه فیزیکی. آزمایش‌های دیگر مانند اشعه ایکس و / یا سی‌تی اسکن ستون فقرات نیز می‌توانند در تشخیص این بیماری کمک کنند.

درمان گودی کمر


توصیه‌های درمانی بر اساس ترکیبی از شدت انحنای ستون فقرات، تأثیر بر توانایی بیمار در عملکرد روزانه، سن و سایر شرایط پزشکی انجام می‌شود. در موارد بسیار ویژه در افراد جوان‌تر، ظاهر زیبا یکی از دلایل برای جراحی است. به طور کلی، درمان باید با شدت بیماری و خطرات علائم مطابقت داشته باشد.

بریس

بریس

در اشکال خفیف‌تر ناهنجاری‌های ستون فقرات، استفاده از بریس می‌تواند گزینه مناسبی برای بیماران جوان‌تر باشد تا ستون فقرات را به رشد صاف و مستقیم ترغیب کند. درمان بزرگسالان با بریس ممکن است درد آن‌ها را تسکین دهد، اما ناهنجاری را اصلاح نمی‌کند. استفاده از بریس ممکن است مشکلاتی مانند سوزش پوستی یا عدم استفاده از عضلات ایجاد کند.

فیزیوتراپی 

فیزیوتراپی

پایه اصلی درمان، انعطاف‌پذیری و تقویت هسته ستون فقرات است که با فیزیوتراپی (PT) قابل انجام است. اشکال قابل قبولی از درمان فیزیوتراپی وجود دارد اما همه آ‌نها یک جزء فعال دارند که در آن بیمار ورزش می‌کند، عضله ستون فقرات را تقویت می‌کند، و دامنه حرکت و تعادل خود را بهبود می بخشد. این اتفاقات در طی یک فرایند فعال رخ می‌دهد و صرفاً محدود به روش‌های غیرفعال مانند گرما، یخ یا ماساژ نیست.

دستکاری ارتوپدی: درمان دستی

درمان دستی شامل دستکاری و موبیلیزاسیون است. این روش درمانی شامل بازگرداندن تحرک (به عنوان مثال دامنه حرکت) به مفاصل سفت و کاهش درد است. دستکاری یک حرکت سریع منفعل و کنترل شده برای رها کردن مفصل در موقعیت صحیح و / یا کاهش اسپاسم عضلانی است که ممکن است باعث تحریک عصب نخاعی شود.

قبل از درمان دستی ممکن است یک درمان منفعل انجام شود. درمان منفعل ممکن است شامل استفاده از گرما، اولتراسوند یا تحریک الکتریکی باشد. این روش‌های درمانی باعث آرامش و گرم شدن بافت نرم و زیرین می‌شوند که مفاصل راحت‌تر دستکاری شوند.

تحریک الکتریکی 

تحریک الکتریکی به عنوان تحریک عصب الکتریکی از راه پوست (TENS) نیز شناخته می‌شود. TENS جریان الکتریکی بدون درد را از طریق پوست بیمار به اعصاب خاص منتقل می‌کند. این دستگاه یک جریان حرارتی خفیف ایجاد می‌کند که برای تسکین سفتی و درد موثر است و به بهبود دامنه حرکت (تحرک) کمک می‌کند. ممکن است از این روش درمانی برای کنترل درد حاد و درد مزمن استفاده شود.

انتشار میوفاسیال 

فاسیا پوستی از بافت همبند است که از عضلات، استخوان‌ها و اندام‌ها پشتیبانی می‌کند. استرس ناشی از آسیب یا پاسچر نامناسب باعث سفت شدن فاسیا می‌شود. به دلیل محدودیت فاسیا، ماهیچه‌ها و استخوان‌ها ممکن است از جایی کشیده شوند که باعث ایجاد درد می‌شود. فیزیوتراپیست از انگشتان دست، کف دست، آرنج و ساعد خود برای کشش محکم و آرام فاسیا استفاده می‌کند.

اولتراسوند

اولتراسوند یک روش درمانی غیرتهاجمی رایج است که برای درمان درد کمر و گردن، آسیب تاندون و رباط، اسپاسم عضلات، مشکلات مفاصل و سایر مشکلات مرتبط با ستون فقرات مورد استفاده قرار می‌گیرد.

فیزیوتراپیست برای ایجاد یک سطح بدون اصطکاک، ژل را روی پوست بیمار اعمال می‌کند و پروب اولتراسوند را به آرامی بر روی ناحیه تحت درمان می‌چرخاند. اولتراسوند از امواج صوتی با فرکانس بالا برای انتقال گرما به عمق بافت‌ها (به عنوان مثال عضلات) استفاده می‌کند. این روش درمانی باعث گردش خون و بهبودی اندام می‌شود، اسپاسم عضلانی و التهاب را کاهش می‌دهد و به کاهش درد کمک می‌کند.

یخ و گرما درمانی

یخ هرگز به طور مستقیم بر روی پوست اعمال نمی‌شود زیرا سرمای بیش از حد می‌تواند به بافت پوست آسیب برساند. سدی مانند حوله بین پوست و منبع سرما قرار دهید. یخ به کاهش جریان خون و در نتیجه کاهش تورم، التهاب، و درد کمک می‌کند.

گزینه‌های گرما درمانی شامل بسته‌های حرارتی (به علاوه یک محافظ پوست) و اولتراسوند است. گرمای مرطوب باعث افزایش گردش خون در منطقه آسیب‌دیده می‌شود. خون حامل مواد مغذی مورد نیاز در منطقه است و به بیرون راندن سموم کمک می‌کند. گرما به آرامش عضلات سفت و کاهش درد کمک می‌کند.

آب درمانی و ورزش 

بیماران مبتلا به آرتروز، آرتریت روماتوئید، تنگی کانال نخاعی، درد کمر و گردن و سایر اختلالات ستون فقرات می‌توانند از آب درمانی (هیدروتراپی) استفاده کنند. آب درمانی اغلب در استخر گرم انجام می‌شود. آب درمانی به تحرک، ضعف، تحمل وزن، درد، انعطاف‌پذیری و هماهنگی می‌پردازد.

آب گرم عضلات را شل می‌کند. شناور بودن روی آب باعث می‌شود مفاصل بدون فشار زیاد جابجا شوند. اغلب اوقات کاری که بیمار بر روی زمین قادر به انجام آن نیست، می‌تواند در آب انجام شود.

ورزش درمانی 

ورزش درمانی

هر کسی می‌تواند از مزایای ورزش بهره‌مند شود. ورزش باعث افزایش قدرت می‌شود، تعادل و هماهنگی را بهبود می‌بخشد، باعث بهبود خواب می‌شود، انعطاف‌پذیری را افزایش می‌دهد، سیستم قلبی عروقی را تحریک می‌کند، ماهیچه‌ها را تسکین می‌بخشد، سفتی عضلانی -اسکلتی را کاهش می‌دهد، و احساس خستگی و درد را تسکین می‌دهد. فیزیوتراپیست یک برنامه ورزشی را برای پاسخگویی به نیازهای فردی بیمار تنظیم می‌کند.

قبل از انجام ورزش، معمولاً یک درمان منفعل و به دنبال آن یک دوره فعالیت‌های گرم کردن قبل از ورزش انجام می‌شود. گرم کردن بدن را با راه رفتن بر روی تردمیل یا دوچرخه سواری ثابت می‌توان انجام شود.

آموزش نحوه حرکت ایمن: بیومکانیک

در طی فیزیوتراپی، به بیماران نحوه حفظ وضعیت مناسب آموزش داده می‌شود. وضعیت مناسب به محافظت از ستون فقرات در برابر فشار و کشیدگی غیرضروری کمک می‌کند. درد کمر و گردن اغلب به دلیل وضعیت نامناسب بدن ایجاد می‌شود. یادگیری نحوه بلند کردن اجسام، کشیدن بدن برای رسیدن به چیزی، حمل کردن، ایستادن، نشستن و و بیرون آمدن از ماشین، همه مهارت‌های عملی هستند که می‌تواند در جلوگیری از آسیب و درد و همچنین بازگشت به محل کار و اوقات فراغت کمک کند.

تزریقات برای مدیریت درد 

تزریق کورتیزون و داروهای مشابه آن می‌تواند باعث تسکین موقتی درد ناشی از فشردگی خفیف عصب یا آرتروز مفصل شود. این تزریق‌ها غالباً در گروه‌های سه تایی تکرار می‌شوند و به دلیل عوارض جانبی آن‌ها، برای اطمینان فقط یک یا دو بار در سال می‌توان تزریق کرد.

جراحی 

قبل از در نظر گرفتن عمل جراحی، بیمار باید از روش‌های درمانی غیرجراحی استفاده کند و در صورت نتیجه نگرفتن و عدم موفقیت این درمان‌ها در مدیریت درد، به جراحی فکر کند. جراحی باید برای بیمارانی انجام شود که درد آن‌ها از نظر پزشکی مقاوم است، یا دارای علائم عصبی شامل ضعف، بی‌حسی یا عدم کنترل روده یا مثانه هستند. بدتر شدن تدریجی گودی کمر، دلیل عمده‌ای برای عمل جراحی است. به همین دلیل است که انحنای کمر بیماران باید هر سال بوسیله اشعه ایکس بررسی شود. به نظر می‌رسد گودی کمر شدید ناپایدار بوده و با وجود همه تلاش‌ها در درمان غیرجراحی، بدتر می‌شوند و مانند یک درخت در حال سقوط، از حد خاصی فراتر رفته و بدون مداخله جراحی نمی‌توان جلوی آن را گرفت.

آیا می‌توان گودی کمر را “درمان” کرد؟ پیش آگهی آن چیست؟


پیش آگهی گودی کمر بستگی به این دارد که علائم و علت اصلی آن چقدر خفیف یا شدید است. به عنوان مثال، گود کمر خفیف در کودکان ممکن است به مرور زمان و بدون درمان بهبود یابد، در حالی که گودی کمر شدید ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد. با این حال؛ درمان مناسب ممکن است تنها به کاهش علائم منجر شود، یا در بعضی از افراد باعث از بین رفتن گودی کمر و بازگشت به حالت عادی یا نزدیک به حالت عادی باشد.

آیا می‌توان از گودی کمر جلوگیری کرد؟


با جلوگیری از عوامل خاصی مانند چاقی، پایچر نامناسب، ضعف عضلات، و تروما ممکن است در برخی افراد از گودی کمر جلوگیری شود. دلایل دیگر مانند گودی کمر مادرزادی یا ژنتیکی قابل پیشگیری نیستند.

درمان و رفع گودی و قوس کمر با روش‌های بدون جراحی

به قوس یا انحنا طبیعی و رو به داخل کمر و گردن در اصطلاح پزشکی لوردوز گویند. از سوی دیگر عارضه‌ زیاد شدن انحنا یا گودی طبیعی ستون فقرات نیز لوردوز نام دارد. باسن در اثر ابتلا به این بدشکلی عقب می‌رود و شانه‌ها انحنایی رو به جلو پیدا می‌کند. این عارضه با کمر درد و ضعیف شدن عضلات همراه است.

درمان  مرکز جامع توانبخشی امید   برای عارضه گودی بیش از اندازه کمر ورزش درمانی و همچنین تهیه و ساخت بریس ستون فقرات با توجه به سیستم کامپیوتری  کدکم (CAD/CAM) است که در صورتی که بیمار از درد رنج ببرد درمانی که برای آن ها در نظر گرفته میشود تحت نظر متخصص طب فیزیکی و توانبخشی میتواند درمان هایی مانند استئوپاتی تا مدالیته های فیزیوتراپی برای آن ها استفاده شود که بتواند عضلات آن ها را ریلکس کرده و گیرافتادگی های مفاصل فاست (facet)  است را آزاد کند

علائم گودی و قوس کمر


علائم گودی کمر به شدت عارضه و نوع اختلال بستگی دارد.

از علائم لوردوز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • افزایش قوس کمر و عقب رفتن باسن
  • وجود فاصله زیاد بین کمر و کف زمین هنگام به پشت دراز کشیدن روی سطح سفتی که شکل بدن را به خود نمی‌گیرد.
  • کمر درد و احساس ناراحتی در پشت بدن
  • دشوار بودن انجام بعضی حرکت‌ها

Screen-Shot-2016-02-08-at-12.01

دلایل و عامل‌های خطر


عامل‌های خطری که احتمال افزایش گودی کمر را بالا می‌برد عبارت است از:

  • آکندروپلازی: اختلالی ارثی که به رشد غیرطبیعی غضروف‌ها و کوتاه قدی مادرزادی منجر می‌شود.
  • اسپوندیلولیستزی (سر خوردن مهره): جابجا شدن مهره‌های ستون فقرات
  • اختلال‌های عضبی ـ عضلانی مانند دیستروفی عضلانی یا فلج مغزی
  • ناهنجاری‌های مادرزادی ستون فقرات
  • جراحی کمر و پشت بدن
  • اختلال‌های مفصل ران و لگن
  • وضعیت اندامی نامناسب
  • غیرطبیعی بودن جسم مهره‌ها: این مشکل بیشتر در میان کودکان با قوس کمر زیاد وجود دارد.
  • گوژپشتی یا کیفوز: افزایش تحدب (انحنا رو به بیرون) مهره‌های صدری
  • پوکی استخوان
  • عارضه‌های مربوط به دیسک
  • چاقی

عوارض


عوارض لوردوز

شیب لگن قدامی باعث افزایش فشار روی استخوان‌های تحتانی کمر می‌شود. این فشار می‌تواند باعث خستگی عضلات و مسائل دیگری مانند موارد زیر شود:

  • تنش در عضلات گردن
  • درد قسمت پایینی کمر
  • چرخش داخلی مفصل ران و زانو
  • فشار روی فلکسورهای مفصل ران که منجر به سیاتیک می‌شود

افرادی که با داشتن شیب لگن قدامی، درد گردن و پایین کمر را تجربه می‌کنند، باید برای دریافت یک برنامه درمانی کامل به فیزیوتراپیست یا درمانگر حرفه‌ای مراجعه کنند. حتی اگر این وضعیت باعث ایجاد هیچ دردی نشود، کار کردن روی انبساط و نرم کردن عضلات سفت و منقبض و تقویت عضلات ضعیف، برای اصلاح موقعیت وضعی ضرورت دارد.

تشخیص لوردوز


تشخیص گودی کمر

پزشک در ابتدا سابقه پزشکی و علائم بیمار را بررسی می‌کند؛ سپس معاینه کاملی را انجام می‌دهد و در طول معاینه از بیمار می‌خواهد تا خم شود و حرکت‌های مختلفی را انجام دهد تا گودی کمر مشخص شود. بعضی آزمایش‌ها جهت تشخیص افتراقی و رد یا تایید احتمال ابتلا به بیماری‌های به وجود آورنده این بدشکلی انجام می‌شود.

پزشک دستور آزمایش‌های تصویربرداری می‌دهد تا بتواند انحنا ستون فقرات و ساختارهای پیرامون آن را ببیند. روش‌های مورد استفاده عبارت‌اند از:

  • رادیوگرافی
  • ام آر آی
  • سی تی اسکن
  • اسکن سه بعدی: روش اسکن جدیدی که در آن از تصویرهای گرفته شده از قسمت‌های گوناگون بدن از زوایای مختلف برای ارزیابی وضعیت ستون فقرات استفاده می‌شود.

درمان گودی و قوس کمر


درمان گودی و قوس کمر

موارد ملایم افزایش قوس کمر را می‌توان با عمل‌های غیرجراحی درمان نمود. بهترین روش درمان گودی کمر با توجه به شدت عارضه انتخاب می‌شود و از انجام تمرین‌های اصلاحی برای بهبود وضعیت اندامی در موارد خفیف تا استفاده از بریس در موارد شدید را شامل می‌شود. متخصصان مرکز جامع توانبخشی امید با استفاده از اسکن سه بعدی بر روند درمان نظارت دارند تا واکنش بیمار به درمان و موفقیت‌امیز بودن روش‌های انتخابی را بررسی کنند. همچنین بیماری دامن‌زننده به بدشکلی گودی کمر یا گوژپشتی نیز باید درمان شود و اقدامات لازم برای تسکین درد انجام شود.

در ادامه روش‌های درمان گودی کمر در مرکز جامع توانبخشی امید را معرفی می‌کنیم.

بریس

بریس برای درمان گودی کمر

بریس (کمربند طبی) یکی از موثرترین درمان‌های گودی کمر کودکان است. بریس از زیاد شدن قوس کمر در دوران رشد جلوگیری می‌کند. بریس‌های مختلفی وجود دارد که متخصص بهترین نوع را پس از ارزیابی دقیق وضعیت بدن تعیین می‌کند و پس از آن به دقت بر روند ساخت بریس نظارت می‌کند تا بریس دقیقاً متناسب با مشکل موجود تهیه شود.

فیزیوتراپی و ورزش

متخصص فیزیوتراپی تمرین‌های اصلاحی خاصی را برای درمان گودی کمر آموزش می‌دهد. ورزش درمانی به تقویت عضلات و افزایش دامنه حرکتی کمک می‌کند. به علاوه متخصص روش حفظ حالت اندامی صحیح را نیز آموزش می‌دهد. در ادامه چند نمونه از تمرین‌های مفید برای از بین بردن گودی کمر را توضیح می‌دهیم.

  • به پشت بخوابید به صورتی که کمر شما به زمین چسبیده باشد. زانوهای خود را خم کنید و کف را به زمین تکیه دهید.
  • در حالت دوم به پشت بخوابید کمر و گردن خود را بلند کرده به پای خود نزدیک کنید(سبیه حالت درازنشست) و دستان خود را بر روی قفسه سینه خود بگذارید.

ورزش‌هایی برای اصلاح شیب لگن قدامی


تمرینات زیر می‌تواندبه اصلاح شیب لگن قدامی کمک کند:

شیب لگن خلفی

یادگیری چگونگی شیب دادن لگن به سوی جهت دیگر، بسیار اهمیت دارد. برای انجام این کار می‌توانید مراحل زیر را دنبال کنید:

  • در حالی که زانوهای خود را خم کرده و کف پاها را به سطح زمین چسبانده‌اید و مفاصل ران را از یکدیگر فاصله داده‌اید، به پشت دراز بکشید.
  • عضلات باسن خود را فشرده کرده و لگن را به سمت بالا شیب دهید.
  • با این حال باید احساس کنید که انگار کمر شما روی زمین قرار دارد. عضلات شکمی می‌توانند به بازگشت شما به سمت عقب کمک کنند.
  • به موقعیت طبیعی لگن خود باز گردید
  • این حرکت را ۱۰ تا ۱۲ بار تکرار کنید.

تمرین این حرکت در حین ایستادن نیز برای فعال کردن عضلات ناحیه سرینی و بهبود تحرک لگن مفید است.

کشش عضلات چهار سر در وضعیت زانو زدن

کشش عضلات چهار سر در وضعیت زانو زدن

در افراد مبتلا به شیب قدامی لگن، عضلات گروه چهار سر ران بیش از حد فعال و منقبض هستند. تلاش برای شل کردن این عضلات، مانع کشیده شدن لگن توسط آنها می‌شود. انجام این کشش باعث شل شدن فلکسورهای ران نیز می‌گردد.

برای انجام کشش عضلات چهار سر در حالت زانو زده باید:

  • روی زمین زانو بزنید.
  • پای چپ را به جلو آورده و زانوی راست را خم کنید و کف پای چپ را روی زمین قرار دهد.
  • ران راست باید در موازات زمین و در زاویه ۹۰ درجه نسبت به ساق پا قرار داشته باشد.
  • عضلات باسن را فشرده کنید و لگن را به سمت جلو بکشید.
  • ۳۰ ثانیه در این وضعیت باقی بمانید و سپس همین حرکت را روی طرف دیگر بدن تکرار کنید.

برای آنکه فلکسورهای ران را بیشتر هدف قرار دهید، در کشش خود بیشتر به سمت جلو خم شوید. لازم است سعی کنید به درون لگن فشار بیاورید . معمولاً باید بخش اعظم کشش را در عضلات چهار سر ران و فلکسورهای مفصل ران احساس کنید.

کشش چهار سر ران در وضعیت ایستاده

این یکی دیگر از حرکات کشش عضلات چهار سر ران است که عضلات فلکسور مفصل ران را تحت تاثیر قرار می‌دهد. برای انجام این کشش باید:

  • صاف بایستید. زانوی چپ را خم کنید و پا یا مچ پا را از پشت نگه دارید.
  • مچ پا را تا حد امکان به سمت باسن بکشید؛ بدون آنکه باعث ایجاد ناراحتی شود.
  • عضلات باسن و شکم را فشرده کنید و لگن را به سمت داخل بکشید.
  • ۳۰ ثانیه در این وضعیت باقی بمانید و سپس همین کار را روی طرف دیگر بدن تکرار کنید.
  • فشار دادن زانو به سمت زمین می‌تواند کمک کند تا فرد کشش را با شدت بیشتری احساس کند.

اسکوات‌ها

اسکوات برای درمان گودی کمر

این ورزش باعث تقویت گروه عضلات گلوتئال می‌شود. در این حرکت، تمرکز روی فشرده کردن باسن در هنگام ایستادن ضرورت دارد.

  • در حالی که پاها را به عرض لگن باز کرده‌اید و انگشتان پای شما به سمت جلو قرار دارند، صاف بایستید.
  • بدن خود را به سمت پایین و به سوی یک موقعیت نشسته بکشید. باسن را به سمت عقب هل بدهید و تنه خود را صاف نگه دارید.
  • باید هدف شما موازی نگه داشتن ران ها با سطح زمین باشد .
  • باسن خود را فشرده کنید و به سمت بالا، به سوی یک موقعیت ایستاده حرکت کنید و لگن خود را اندکی به سمت داخل متمایل کنید.
  • این حرکت را ۱۲ تا ۱۵ بار تکرار کنید

حرکت پلانک

این ورزش باعث تقویت نیروی مرکزی می‌شود. شکم باید منقبض و فشرده شده به سمت ستون فقرات باقی بماند  منقبض کردن باسن نیز به ثبات بدن کمک می‌کند.

  • حرکت خود را چهار دست و پا آغاز کنید و سپس پاهای خود را به سمت عقب بکشید؛ در حالی که از انگشتان پا برای پشتیبانی از وزن بدن خود استفاده می‌کنید.
  • بقیه وزن بدن خود را روی آرنج ها و ساعدهای خود قرار دهید. اکنون باید بدن شما در یک خط طولانی صاف قرار داشته باشد.
  • کفل‌ها نباید پایین‌تر یا بالاتر از شانه‌ها قرار داشته باشند.
  • برای نگه داشتن پلانک در موقعیت صحیح، عضلات شکم و باسن را منقبض کنید. کشیدن لگن به سمت داخل بدن می‌تواند به درگیر کردن عضلات شکم کمک کند.
  • ۳۰ تا ۶۰ ثانیه در این وضعیت باقی بمانید.

حرکت پل

حرکت پل برای درمان گودی کمر

این تمرین در حین منبسط کردن فلکسورهای مفصل ران، باعث بهبود قدرت عضلات شکم و گلوتئوس می‌شود.

برای انجام حرکت پل باید:

  • در حالی که زانوهای خود را خم کرده و کف پاهای خود را روی زمین قرار داده‌اید و کفل ها از یکدیگر فاصله دارند، به پشت روی زمین دراز بکشید.
  • عضلات باسن را فشرده کرده و آن را به سمت جلو و به سوی سقف بکشید.
  • خود را به سمت بالا بکشید؛ تا جایی که کمر از زمین بلند شود. اکنون شانه‌ها باید از وزن بدن شما پشتیبانی کنند.
  • در حالی که روی فشرده کردن عضلات باسن تمرکز کرده اید، ۵ ثانیه در این وضعیت باقی بمانید.
  • به آرامی و در حالی که روی قرار دادن تک تک مهره‌های ستون فقرات خود روی زمین تمرکز کرده‌اید، به عقب و موقعیت اولیه خود بازگردید تا جایی که کمر شما مجدداً زمین را لمس کند.
  • این حرکت را ۱۲ تا ۱۵ بار و در ۳ مجموعه تکرار کنید.

حرکت قوس شکم

حرکت قوس شکم برای درمان گودی کمر

قوس شکم یا کرانچ با عضلات رکتوس شکمی کار می‌کند  لازم نیست حتماً حرکت، قابل توجه باشد؛ اما فعال کردن عضلات در یک موقعیت صحیح اهمیت بسیاری دارد.

قوس شکم شامل مجموعه‌ حرکات زیر است:

  • در حالی که زانوهای خود را خم کرده و کف پاها را روی زمین قرار داده‌اید و کفل‌ها را با فاصله از هم نگه داشته‌اید، به پشت روی زمین دراز بکشید.
  • دست‌ها را پشت سر خود قرار دهید و آرنج‌ها را با فاصله از هم نگه دارید.
  • در حالی که تمرکز شما روی فشرده کردن ماهیچه‌های شکمی است، قفسه سینه را به سمت جلو و به سوی لگن بکشید.
  • سر و شانه‌ها به طور طبیعی با این حرکت از زمین بلند می‌شوند.
  • چشم‌های خود را روی زانوها را متمرکز کنید تا سر خود را در یک موقعیت بی‌خطر و مناسب نگه دارید.
  • کمر خود را به سمت پایین کشیده و به سوی موقعیت اولیه بازگردانید.
  • این حرکت را در ۳ مجموعه ۱۲ تا ۱۵ تایی تکرار کنید.

پیشگیری از هایپر لوردوزیس

پیشگیری از ایجاد گودی کمر سخت نیست  انجام این کار بسیار ساده بوده و صرفاً شامل چند مورد تغییر منظم موقعیت جسمانی و ایستادن کوتاه مدت در حین انجام فعالیت‌های نشسته است؛ و اگر در حال انجام یک فعالیت ایستاده هستید، فقط لازم است هر چند وقت یکبار چند قدم بردارید. این اقدامات ساده می‌تواند بسیار موثر باشند و همچنین مهم است که اطمینان حاصل کنید در تمام مدت، در یک موقعیت ایستاده صحیح قرار دارید. شانه‌های شما باید در یک موقعیت ریلکس، پایین و عقب (با فاصله از گوش‌های شما) نگه داشته شوند؛ در حالی که عضلات شکم و باسن و کف لگن شما برای فراهم کردن ثبات ستون فقرات، منقبض شده باشند. هر کس که می‌خواهد درباره اینکه آیا موقعیت جسمانی صحیحی دارد یا خیر، اطمینان حاصل کند، می‌تواند در یک دوره آموزشی ویژه شرکت کند تا اطلاعات بیشتری درباره کمر کسب نماید. این دوره‌ها برای بهبود وضعیت قرارگیری بدن و کاهش درد طراحی شده‌اند.

اگر عضلات تنه شما به طور خاص قوی نیست، تمرین‌های خاص عضلات باسن، کمر و شکم می‌تواند به پیشگیری از هایپر لوردوزیس کمک کند. در هر صورت تنها ماهیچه‌های تمرین دیده می‌توانند ثبات ستون فقرات را فراهم کنند. تمرینات تناسب اندام، شنا و پیاده روی، همگی ورزش‌های ایده‌آلی برای تقویت عضلات هستند.

نکته

شیب لگن اقدامی می‌تواند بر کل بدن تاثیر گذاشته و باعث ایجاد ناراحتی یا درد در نواحی دیگر شود. ضرورت دارد که افراد قبل از انجام تمرینات شیب لگن قدامی، درباره اینکه آیا دچار گودی کمر هستند یا خیر اطمینان حاصل کنند. به محض آنکه بدانند دارای این مشکل هستند، می‌توانند برای کمک به کاهش این علائم، تمرینات خاصی را انجام دهند.

درد بالای کمر و نشانه‌هایی نگران کننده

درد در قسمت بالایی پشت بدن معمولا در نتیجه وضع اندامی ضعیف، استفاده بیش از حد از عضلات یا یک آسیب دیدگی شکل می گیرد.

درد بالای کمر و نشانه‌هایی نگران کننده

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از “د هلثی”، قسمت بالایی پشت بدن ناحیه بین گردن و زیر قفسه دنده در نظر گرفته می شود. احساس درد در پشت بدن می تواند شرایطی آزاردهنده باشد و در صورت شدت زیاد می تواند فعالیت های روزانه انسان را مختل کند.

اگرچه احساس درد در قسمت بالایی پشت بدن نسبت به کمر شیوع کمتری دارد اما مواجهه با آن می تواند به بروز مشکلی جدی اشاره داشته باشد.

ممکن است با پشت میز نشینی شما در ارتباط باشد

احساس درد در قسمت بالایی پشت بدن عمدتا از وضع اندامی ضعیف ناشی می شود. نشستن طولانی مدت و خیره شدن به نمایشگر رایانه می تواند موجب جمع شدن عضلات سینه و کشیده شدن عضلات قسمت بالایی پشت بدن شود. افراد بسیاری در نتیجه این شرایط یک اسپاسم عضلانی را بین تیغه های شانه خود تجربه می کنند.

می تواند ناشی از استرس باشد

در کنار وضع اندامی ضعیف و نامناسب، کشیدگی و فشار در عضلات اطراف گردن و شانه ها یا بین تیغه های شانه می تواند به واسطه دلایل مختلفی از جمله استرس، ورزش شدید و خوابیدن در وضعیتی نامناسب و عجیب شکل بگیرد.

می تواند به بروز تومور در ریه اشاره داشته باشد

اگر پس از درمان های خانگی، دریافت ماساژ یا حتی استفاده از بالش و تشک جدید، درد در قسمت بالایی پشت بدن همچنان پایدار و آزاردهنده باقی مانده است، در موارد بسیار نادر، این ممکن است نشانه ای از بروز یک تومور در ریه باشد. سرطان ریه پیشرفته ممکن است به استخوان درد منجر شود. کاهش وزن، سینه درد، و ضعف از دیگر نشانه های سرطان ریه هستند. اگر درد در پشت بدن از بین نمی رود و شما را شب ها از خواب بیدار می کند برای بررسی دقیق این شرایط به پزشک مراجعه کنید.

یک تصادف خودرو را تجربه کرده اید

اگر پس از یک تصادف خودرو همچنان می توانید راه بروید و به نظر نمی رسد آسیبی جدی دیده باشید، شاید از مراجعه به پزشک برای بررسی دقیق شرایط خود منصرف شوید. با این وجود، شدت تصادف و حرکات ناگهانی رو به جلو و عقب که طی این رویداد تجربه کرده اید می تواند موجب پارگی و التهاب در عضلات و رباط هایی شود که در ناحیه گردن و قسمت بالایی پشت قرار دارند. اگر به واخوردگی گردن مشکوک هستید، به ویژه اگر با علائم دیگر مانند سرگیجه، خستگی و گردن درد مواجه هستید برای بررسی دقیق شرایط به پزشک مراجعه کنید.

با احساس درد در پهلوهای خود مواجه هستید

سنگ های کلیه می توانند شرایطی بسیار آزاردهنده را ایجاد کنند و افزون بر احساس درد در پهلوها ممکن است موجب احساس درد در قسمت بالایی پشت بدن نیز شوند. احساس درد و ناراحتی هنگام دفع ادرار و رنگ قرمز یا قهوه ای ادرار از دیگر علائم احتمالی سنگ کلیه هستند. اگر درد پایدار و شدید است برای بررسی دقیق شرایط به پزشک مراجعه کنید. احساس درد در سمت راست زیر تیغه شانه نیز ممکن است به بروز مشکلی در کیسه صفرا اشاره داشته باشد.

تب دارید

در برخی موارد خاص، احساس درد در قسمت بالایی پشت بدن که با تب یا بی حسی یا گزگز در دست ها همراهی می شود می تواند به یک عفونت ستون فقرات اشاره داشته باشد. این شرایط بسیار نادر است اما برخی عوامل خطر در صورت ابتلا به سرطان، دیابت، چاقی مبتلا یا دارا بودن یک سیستم ایمنی ضعیف و سرکوب شده وجود دارند. آزمایش های تصویربرداری مانند پرتو اکس، سی‌تی‌ اسکن و ام‌آر‌آی می توانند به پزشک در تشخیص یک عفونت ستون فقرات کمک کنند. بیمار برای دریافت آنتی بیوتیک های درون وریدی به مراجعه به بیمارستان نیاز خواهد داشت.

درد به سینه نیز سرایت می کند

بی حسی یا ضعف در دست ها می تواند نشانه ای از یک سکته مغزی یا یک پارگی در دیواره سرخرگ آئورت، بزرگ‌ترین رگ خونی بدن انسان که در پشت سینه امتداد دارد باشد. فشار خون بالا در بلند مدت انسان را در معرض خطر این شرایط قرار می دهد. همانند سکته مغزی، پارگی سرخرگ آئورت نیز یک وضعیت اضطراری است و به مراقبت پزشکی فوری نیاز دارد.

به واقع خسته هستید

احساس فشار شدید در ناحیه سینه تنها علامت یک سکته قلبی نیست و باید به نشانه های ظریف‌تری مانند حالت تهوع، احساس درد در پشت بدن، تنگی نفس و خستگی شدید نیز توجه داشته باشید.

پاهای شما ضعیف هستند

بلند کردن اجسام سنگین و اعمال فشار بیش از حد بر کمر و پشت بدن به جای استفاده مناسب از پاها می تواند خطر ابتلا به بیرون‌زدگی دیسک که به نام فتق دیسک نیز شناخته می شود را افزایش دهد. اگر با احساس درد در قسمت بالای پشت بدن همراه با بی حسی یا ضعف در دست ها یا پاهای خود مواجه هستید، این ممکن است نشانه ای از یک آسیب نورولوژیک ناشی از فتق دیسک باشد.

تنفس عمیق با ایجاد درد همراه است

اگر تنفس عمیق شرایطی دردناک برای شما محسوب می شود باید در پی دریافت کمک پزشکی باشید. آمبولی ریوی، یک دلیل خطرناک برای این شرایط است. لخته های خون می توانند از مکان تشکیل در سیاهرگ دست یا پا جدا شده و وارد ریه شوند و با ایجاد گرفتگی در رگ های خونی این اندام موجب گردش خون ضعیف، التهاب و مرگ بافت شوند. درد شدید و تیز و دشواری در تنفس پس از یک مسافرت طولانی با خودرو یا هواپیما یا پس از عمل جراحی از نشانه های آشکار این شرایط هستند. اگر پشت درد شما با هر نفس عمیق بدتر می شود، با تنگی نفس مواجه هستید، سرفه خونی دارید یا احساس خستگی شدید دارید با مرکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

تنگی نفس دارید

به ندرت، احساس درد در قسمت بالایی پشت بدن به واسطه هواجنبی یا نوموتوراکس رخ دهد که می تواند در نتیجه یک آسیب دیدگی شکل گرفته باشد. در صورت احساس درد همراه با تنگی نفس یا احساس درد شدید هنگام تنفس عمیق باید در پی دریافت کمک پزشکی فوری باشید.

درد هنگام حرکت تشدید می شود

اگر یک آسیب تروماتیک مانند افتادن جسمی سنگین روی پشت یا زمین خوردن را تجربه کرده اید، ممکن است استخوان مهره یا یک دنده شما دچار شکستگی شده باشد. با توجه به مکان قرارگیری استخوان شکسته، ممکن است درد در قسمت بالای پشت بدن یا سمت راست خود را احساس کنید. شدت درد می تواند متوسط تا شدید باشد اما در صورت حرکت هرچه بیشتر تشدید شود. برای بررسی دقیق شرایط به پزشک مراجعه کنید.

چه کاری می توانید انجام دهید

موارد خفیف و عادی کشیدگی عضله معمولا تنها چند روز ادامه دارند. استراحت و عدم اعمال فشار بر قسمت تحت تاثیر قرار گرفته طی این دوره اهمیت دارد. در کنار استراحت، فرد می تواند از کمپرس یخ، مصرف داروهای ضد التهاب مانند ایبوپروفتن یا ناپروکسن، و یا برخی درمان های خانگی ساده برای تسکین کمر درد استفاده کند.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم

همواره نمی توان این گونه فرض کرد که احساس ناراحتی و درد در قسمت پشت بدن با مساله ای جدی ارتباط ندارد. اگر درد بیش از چند روز ادامه داشته است یا برای تسکین آن نیازمند مصرف داروهای مسکن هستید باید برای ارزیابی دقیق شرایط به پزشک مراجعه کنید. همچنین، اگر درد توانایی شما برای انجام فعالیت های عادی روزانه را محدود کرده است به پزشک مراجعه کنید.

درد پایین کمر نشانه چیست؟

درد پایین کمر

کمردرد یک درد بسیار شایع و گسترده در سرتاسر دنیا است. اگر چه کمردرد در هر سنی ممکن است ایجاد شود اما در بزرگسالان بالای ۳۵ سال بیشتر شایع است.

درد پایین کمر ممکن است مربوط به استخوانها (مهره های کمر)، دیسکهای بین مهره ها، رباط اطراف ستون فقرات و دیسکها، عصبها و طناب نخاعی، عضلات کمر، اندامهای داخلی لگن و یا پوست نواحی پایین کمر باشد.

 

دلایل، علائم و نشانه های کمردرد

شایعترین دلایل کمردرد عبارتند از :

  • کشیدگی عضلات
  • فشار زیاد بر کمر
  • کشیدگی رباطها
  • گرفتگی عضله
  • بد بودن تشک یا رختخواب (در صورتی که ستون فقرات بر روی تشک صاف نباشد احتمال کمردرد وجود دارد)

مهمترین عوامل کمردرد که نیازمند مراجعه به پزشک هستند:

پارگی دیسک هر مهره در ستون فقرات توسط دو دیسک بالا و پایین حمایت میشود. در صورتی که دیسک پاره شود ،فشار زیادی بر عصب ها وارد شده و کمردرد اتفاق می افتد. بیرون زدن دیسک (فتق دیسک) به همان شکلی که پارگی دیسک عمل میکند، باعث افزایش فشار بر عصبها و درد میشود.
سیاتیک درد تیز تیر کشنده که از پایین کمر یا باسن به پا میزند. ممکن است درد سیاتیک در اثر بیرون زدن دیسک اتفاق افتاده باشد که فشار زیادی بر عصب سیاتیک وارد میکند.
آرتروز بیماران آرتروز در مفاصل ران و کمر دچار مشکل میشوند. در برخی موارد تنگی کانال نخاع ممکن است وجود داشته باشد. در تنگی کانال نخاع فضای پیرامون طناب نخاعی باریک و تنگ است.

انحنای غیر طبیعی در ستون فقرات در صورتی که انحنای ستون فقرات غیر معمول باشد احتمال بروز کمردرد وجود دارد. از جمله موارد آن میتوان به اسکولیوز یا کج پشتی (scoliosis) اشاره کرد که در آن ستون فقرات به یک طرف انحنا دارد و کیفوزکه آن را به قوز یا گوژپشتی میشناسیم.
پوکی استخوان استخوانها از جمله استخوان مهره های کمر در پوکی استخوان شکننده و متخلخل میشوند و در نتیجه احتمال شکستگی های فشاری در آنها افزایش می یابد.

برخی عوامل کمردرد که نیازمند درمان فوری و اورژانسی هستند:

سندرم دم اسب در صورتی که احساس درد مبهم در پایین کمر و بالای باسن دارید و همچنین حس در نواحی باسن، اندام تناسلی و ران را از دست داده اید ممکن است دچار سندرم دم اسب (Cauda equina ) باشید. گاهی اوقات عملکرد مثانه و روده نیز دچار اختلال شده و بیمار در دفع ادرار و مدفوع کنترل خود را از دست میدهد.
سرطان ستون فقرات شروع ناگهانی کمردرد در افراد مسنتر به خصوص در صورتی که بدون زمین خوردن یا جراحت دیگری شروع شده باشد، ممکن است ناشی از سرطان باشد.
عفونت ستون فقرات در صورتی که بیمار دچار تب شده و در کمر ناحیه دردناک و گرم احساس شود احتمال عفونت وجود دارد.
ضعف در پاها و عدم توانایی ایستادن یا راه رفتن درست همراه با تجربه درد

عوامل زمینه ساز کمردرد

  • مشاغلی که از نظر هیجانی و روانی پر تنش هستند
  • نشستن به مدت طولانی یا سبک زندگی کم تحرک
  • سن (افراد میانسال و سالمند خیلی بیشتر از نوجوانان و کودکان دچار کمردرد میشوند)
  • اضطراب و افسردگی
  • اضافه وزن و چاقی
  • سیگار کشیدن
  • ورزشهای فیزیکی شدید در صورتی که به درستی انجام نشوند برای مثال بلند کردن وزنه بدون مربی
  • کارهای فیزیکی سخت
  • بیمارانی که چند ماه استروئید مصرف کرده اند

چگونه علت دقیق کمردرد مشخص می‌شود؟

عکس پرتوی ایکس وضعیت و راستای استخوانها را نشان داده و شکستگی یا آرتروز استخوان را شناسایی میکند
ام آر آی یا سی تی اسکن در این روشهای تصویر برداری، بیرون زدگی دیسک یا مشکلات مربوط به بافتها، تاندونها، عصب ها، رباطهایی، رگهای خونی، عضله ها و استخوانها شناسایی میشود.
اسکن استخوان در اسکن استخوان، سرطان یا شکستگیهای فشاری که براثر شکنندگی استخوان ( پوکی استخوان) ایجاد شده است شناسایی میشود.
هدایت عصبی یا نوار عصب و عضله (الکترومیوگرافی) در این روش تحت فشار گرفتن عصب که ممکن است در اثر بیرون زدگی دیسک یا تنگی نخاعی اتفاق افتاده باشد تایید میگردد.
آزمایش خون در صورتی که پزشک به عفونت شک داشته باشد آزمایش خون تجویز میکند.

سیاتیک یا دیسک کمر ؟

«دیسک کمر یا سیاتیک؟» سوالی است که اغلب مبتلایان به کمردرد، پادرد، بی حسی و گزگز در پاها با آن مواجه می شوند. حقیقت این است که دیسک و سیاتیک هر دو از اعضای مهم بدن انسان هستند و بیماری محسوب نمی شوند، بلکه درگیری آنهاست که باعث ایجاد علائم و درد برای بیمار می شود. بسیاری از مبتلایان به دردهای کمر به علت شباهت علائم اختلال در دیسک های بین مهره ای و عصب سیاستک مدت ها دچار سرگردانی می شوند و از مطبی به مطب دیگر مراجعه می کنند. این درگیری ها گاهی به هم مرتبط و گاهی کاملا از یکدیگر جدا هستند و تنها پزشک متخصص و حاذق است که می تواند این موضوع را تشخیص دهد.

از آنجایی که اغلب افراد تعریف دقیقی از این دو بیماری ندارند و نام آنها را جابجا استفاده می کنند. این مطلب را به دردهای کمر و ارتباط آنها با دیسک های بین مهره ای و عصب سیاتیک اختصاص دادهایم. بدن انسان دارای 24 مهر ستون فقرات است؛ 7 مهر در ناحیه گردن، 12 مهره متصل به دنده در ناحیه قفسه سینه و 5 مهره در ناحیه کمر. در امتداد مهره ها نیز استخوان خاجی و دنبالچه قرار گرفته است. میان هر یک از مهره های ستون فقرات، یک دیسک قرار دارد که مانند ضربه گیر، فشارهای وارد شده به ستون مهره ها را جذب و خنثی می کند. هر دیسک دارای یک هسته متحرک به نام «نوکلئوس پالپوزوس» است که حالت ژله مانند دارد.

دیسک یا سیاستیک؟ مساله این است؟

دیسک یا سیاتیک؟ مساله این است؟

این هسته با حلقه های فیبری غضروفی پوشیده شده و محافظت می شود درواقع دیسک مانند یک واشر ضخیم است که در مرکز آن یک عدسی متحرک قرار دارد. در زمان تولد تقریبا 80 درصد از محتوای دیسک را آب تشکیل می دهد، اما با بالارفتن سن به تدریج از آب موجود در دیسک کاسته می شود و خاصیت ارتجاعی آن کاهش می یابد. فشار عمودی نیروی جاذبه بر ستون فقرات و فعالیت هایی مانند بلندکردن اشیای سنگین، وضعیت های نادرست ایستادن، نشستن و خوابیدن و حوادث، تصادفات و… نیز احتمال درگیری و آسیب دیسک را بالا می برند.

درگیری دیسک 5 مرحله دارد

درگیری دیسک های بین مهره ای در 5 مرحله اتفاق می افتد؛ از جمله برجستگی خفیف (بالجینگ)، برجستگی شدید (پروتروژن)، بیرون زدگی متوسط (اکستروژن)، بیرون زدگی کامل (هرنیشن) و جداشدگی (سکوئستریشن)، در مرحله بالجینگ، هسته مرکزی دیسک دچار صدمه نشده و فیبر پوشاننده خود را پاره نکرده است. درواقع، فقط مقداری فشار به نخاع وارد می کند.

در مرحله پروتروژن، فشار هسته دیسک به بیرون بیشتر است، اما همچنان حلقه های فیبری پوشاننده خود را پاره نکرده و به بیرون راه نیافته است. در مرحله اکستروژن، هسته دیسک حلقه های فیبری دور خود را پاره کرده و تا حدودی بیرون زده است. در مرحله هرنیشن بیرون زدگی محتوای دیسک افزایش یافته است. در مرحله سکوئستریشن نیز بخشی از محتوای دیسک جدا و وارد کانال نخاع شده است.

دردی که از کمر به پا می زند

مهم ترین علامت درگیری دیسک کمر، درد در ناحیه کمر است که می تواند به عمق باسن، پشت ران و پشت زانو منتشر شود. خیلی اوقات نیز این درد از زانو رد می شود و به پشت پاشنه پا و انگشت های پا می رسد. درد ناشی از درگیری دیسک کمر عمیق است و در صورت تحریک سیستم عصبی با علائم کرخی، گزگز شدن و بی حسی پاها همراه می شود. بعضی از بیماران نیز علائم درگیری دیسک کمر را به صورت خشکی، سردی یا داغی در ناحیه پا یا خالی شدن پاها تجربه می کنند.

تفاوت سیاتیک و دیسک کمر

عصب سیاتیک طولانی ترین عصب بدن انسان است که از ناحیه کمری آغاز می شود و تا انتهای پا امتداد دارد. این عصب که خود از اتصال چند ریشه عصبی (S3-L4) تشکیل شده است از پشت باسن عبور کرده و نواحی مختلف پا را از لحاظ حسی و حرکتی، عصب دهی می کند. بیرون زدگی، پارگی یا ورود محتوای ژلاتینی دیسک های بین مهره ای به کانال نخاع می تواند با ایجاد فشار بر عصب سیاتیک باعث ایجاد درد و علائمی مانند گزگز و بی حسی در پاها و انگشتان پا شود.

دروافع 90 درصد از دردهای سیاتیک به دلیل بیرون زدگی دیسک های کمر ایجاد می شوند. با این حال، وجود علائم سیاتیک همیشه دلیل بر بیرون زدگی دیسک کمر نیست. عصب سیاتیک در حدود 17 درصد از افراد از داخل عضله پیریفورمیس (عضله ای کوچک در عمق لگن و باسن) عبور می کند، بنابراین گرفتگی یا کوتاه شدن این عضله می تواند با تحریک عصب سیاتیک باعث ایجاد درد و علائم درگیری عصب شود.

خیلی از این افراد هنگام نشستن روی باسن دچار تشدید درد می شوند. عدم تعادل در عضلات سمت چپ و راست کمر نیز در بعضی موارد می تواند با کشش مهره ها به سمت خود باعث تحریک عصب سیاتیک در ناحیه کمر و علائم ناشی از آن شود. حوادث، ضربه و تصادفات از دیگر دلایلی هستند که با آسیب به عصب سیاتیک می توانند درد و ناراحتی در نواحی پا ایجاد کنند. لازم به ذکر است بعضی از بیماری های متابولیک مثل دیابت هم می توانند باعث علائمی مانند گزگز و مورمور در پاها شوند، در حالی که هیچ ارتباطی با درگیری سیاتیک ندارند.

دیسک یا سیاستیک؟ مساله این است؟

عوامل درگیری دیسک کمر

عوامل مختلفی در بیرون زدگی و درگیری دیسک کمر دخیل هستند. چاقی، بلندکردن اشیای سنگین، شیوه نادرست خم شدن، وضعیت های نامناسب بدن هنگام نشستن، ایستادن و خوابیدن، ورزش نکردن، ورزش غیراصولی، تصادف و حوادث، ناهنجاری های مادرزادی، گودی بیش از حد یا کمتر از حد کمر، بارداری و جابجایی، سابلاکسیشن و سرخوردگی مهره ها روی یکدیگر همگی از عوامل موثر در درگیری دیسک های بین مهره ای و درد و ناراحتی ناشی از آن هستند. استرس و اضطراب نیز با افزایش ترشح هورمون کورتیزول و افزایش التهاب در بدن به طور غیرمستقیم باعث تشدید دردهای دیسک کمر می شوند. استعمال دخانیات از دیگر عواملی است که به طور غیرمستقیم بر دردهای ناشی از درگیری دیسک تاثیر می گذارد.

تشخیص از طریق معاینه و ام آر آی

مشکلات دیسک کمر معمولا با معاینه قابل تشخیص هستند، اما برای ارزیابی دقیق محل و میزان بیرون زدگی دیسک باید تصویربرداری ام آر آی یا رادیولوژی انجام شود. یکی دیگر از راه های تشخیص میزان درگیری دیسک و تاثیر آن بر سیستم عصبی، گرفتن نوار عصب و عضله است، به خصوص زمانی که تنگی کانال نخاعی ایجاد شده باشد. البته گرفتن عکس رادیولوژی و نوار عصب و عضله حتما باید بجا باشد. در غیر این صورت اطلاعات مهمی به پزشک نمی رساند. برای تشخیص میزان قدرت عضلانی بیمار و برابر بودن آن در سمت راست و چپ، معاینه کفایت می کند. اگر در معاینه مشخص شود قدرت عضلانی از حد لازم کمتر است، گرفتن نوار عصب و عضله ضروری خواهدبود.

 

پیشگیری از آسیب های دیسک کمر

حفظ وضعیت مناسب بدن حین راه رفتن، ایستادن، نشستن و خوابیدن، خودداری از خم و راست شدن به شیوه نادرست، تقویت عضلات و انعطاف پذیری آنها با ورزش اصولی منظم، انجام حرکات اصلاحی تجویزشده از سوی پزشک، استفاده از مایعات به اندازه کافی و اصلاح گودی بیش از حد یا کمتر از حد کمر و… به پیشگیری از درگیری دیسک کمر کمک می کنند.
خیلی اوقات افراد بعد از خم شدن به سمت زمین برای برداشتن اشیا یا بستن بند کفش و… دچار درد دیسک کمر می شوند، بنابراین آشنایی با شیوه درست خم شدن روی زمین از اهمیت ویژه ای برخوردار است. برای این منظور باید حتما به جای خم شدن از کمر، به شیوه اسکات از زانو خم شوید و خود را به زمین نزدیک کنید. اگر هم توانایی این حرکت را نداشته باشید باید حتما ضعف بدن را با کمک پزشک متخصص برطرف کنید.

دیسک یا سیاستیک؟ مساله این است؟

درگیری دیسک همیشه درد ندارد

کمردرد ناشی از درگیری دیسک اوایل معمولا قدری خفیف است که فرد به آن توجهی نمی کند. این درد اغلب با خواب و استراحت شبانه برطرف می شود و دوباره با انجام فعالیت های مختلف تا انتهای روز ظاهر خواهدشد. روند بهبود درد با خواب برای مدتی ادامه پیدا می کند تااینکه به تدریج درگیری دیسک افزایش می یابد. میزان درد ناشی از درگیری دیسک به آناتومی بدن فرد نیز بستگی دارد. برای مثال اگر کانال نخاع گشاد باشد، بیرون زدگی دیسک ممکن است دردی برای فرد ایجاد نکند، اما اگر این کانال تنگ باشد حتی یک بیرون زدگی خفیف دیسک هم می تواند باعث درد شدید شود. گاهی اوقات هم افراد مبتلا به درگیری دیسک کمر دچار درد نی شوند و آن را فقط با گزگز شدن و بی حسی در پا تجربه می کنند. درواقع، این موضوع به محل درگیری دیسک بستگی دارد.

 

دیسک یا سیاستیک؟ مساله این است؟

شاید این درد ناشی از دیسک یا سیاتیک نباشد

کمردرد همیشه بر اثر درگیری دیسک یا سیاتیک اتفاق نمی افتد. برای مثال «نشانگان فاست» یکی از عواملی است که با درگیری مفصل مهره کرم باعث ایجاد درد کمر می شود. گرفتگی های عضلانی کمر و بیماری هایی مثل سرطان پروستات و مشکلات کلیه نیز می توانند باعث انتشار درد به کمر شوند. قوس زیاد یا کم کمر از دیگر عوامل درد در این ناحیه است که می تواند در آینده خطر درگیری دیسک های بین مهره ای را افزایش دهد. تشخیص این موارد بسیار مهم است زیرا می توان با درمان به موقع از تبدیل شدن آنها به درگیری دیسک پیشگیری کرد.

دیسک یا سیاستیک؟ مساله این است؟

رابطه شغل و دیسک کمر

علاوه بر دیسک های بین مهره ای ناحیه کمر، درگیری دیسک های ناحیه گردن نیز می توانند برای افراد مشکل ساز شوند. درگیری دیسک گردن معمولا در خانم ها شایع تر است و درگیری دیسک کم در آقایان بیشتر دیده می شود. البته باید در نظر داشت که تقریبا 80 درصد از افراد جامعه کمردرد را در طول زندگی خود تجربه می کنند که اغلب به دنبال مشکلات دیسک ایجاد می شود. شغل های متفاوت نیز ممکن است درگیری های متفاوتی در دیسک های بین مهره ای ایجاد کنند.

برای مثال آرایشگران بیشتر دچار درگیری دیسک گردن و وزنه برداران و کارگران شاغل در مکان های کم ارتفاع مثل کانال کولر بیشتر دچار درگیری دیسک کمر می شوند. افزایش سن یکی دیگر از عوامل موثر بر درگیری دیسک است. به همین دلیل بیشتر افراد بالای 40 سال، علائم درگیری دیسک را تجربه می کنند.

 

مانیپولاسیون

Manipulation

روش مانیپولاسیون یک نوع درمان دستی است که برای درمان بیماری های ستون فقرات و مفاصل محیطی کاربرد فراوانی دارد. روش مانیولاسیون یک نوع روش غیر جراحی است و نقش موثری در درمان اکثر بیماری های مرتبط با ستون فقرات و مفاصل محیطی دارد. در این مقاله تمام اطلاعاتی که باید در خصوص روش مانیپولاسیون را بدانید را آماده کرده ایم. با ما همراه شوید.

 

ستون فقرات دارای ساختار و عملکرد متعدد و پیچیده ای است که چالش هایی را در مسیر درمان بیماری های این قسمت از بدن ایجاد می کند. اختلال در یک قسمت از ستون مهره ای، سایر نواحی آنرا متاثر می کند مثلا بیرون زدگی دیسک کمر باعث فشار به مهره ها، مفاصل بین مهره ای (مفاصل فاست) و لیگامان شده و باعث درد و تغییرات پاتولوژیک حاد و مزمن در این ساختارها می گردد به نحوی که گاهی این عوارض ثانویه مشکل اصلی بیمار را تشکیل می دهد. بنابراین ما در درمان دیسک کمر یا گردن نباید فقط به خود دیسک توجه کنیم بلکه ستون فقرات را بعنوان یک کلیت یکپارچه در نظر بگیریم و درمان را به صورت جامع طراحی کنیم تا عملکرد جزء به جزء و کلی ستون مهره ای را ارتقا دهیم.

Image result for ‫مانیپولاسیون‬‎

درمان های دستی مانیپولاسیون بر چه اساسی ایجاد شده اند و چه نتیجه ای دارند؟

 

درمان های دستی مانیپولاسیون بر اساس عملکرد و دامنه حرکتی طبیعی و نرمال ستون فقرات ایجاد شده است که نتیجه آن نه تنها کاهش درد بلکه بهبود عملکرد ستون مهره ای است. در حیطه درمان های دستی فقط به معلول توجه نمی شود بلکه شناسایی و رفع عامل ایجاد کننده ناهنجاری نیز اهمیت دارد. مثلا چرا فقط یکی از دو همکار که از نظر سنی و شرایط کار و زندگی مشابهند، دچار بیمار دیسک شده است؟ آیا به غیر از عوامل ژنتیک موارد قابل اصلاحی وجود دارد تا از بروز بیماری های ستون فقرات پیش گیری کرد؟ یک محدودیت حرکتی یا عدم تقارن ساختاری و عملکردی در مهره ها می تواند زمینه ساز بسیاری از موارد بیرون زدگی دیسک یا آرتروز کمر و گردن باشد.

 

درمان های دستی یا مانیپولاسیون

 

آگاهی متخصصین طب فیزیکی از بیومکانیک بدن انسان و نحوه بوجود آمدن اختلالات فیزیکی در سیستم اسکلتی بدن، راهکارهای درمانی آنها را نیز از طریق روشهای فیزیکی و حرکتی فراهم نموده است. یکی از این راهکارها استفاده از مانورهای حرکتی روی ستون فقرات توسط دستان ماهر پزشک متخصص طب فیزیکی است. این مانورها یا تکنیک های حرکتی را اصطلاحاٌ درمانهای دستی یا مانیپولاسیون می گوئیم.

 

درمانهای دستی یک روش فوق تخصصی در رشته طب فیزیکی و توانبخشی است. استفاده از این روش نه تنها می بایست بوسیله پزشکان متخصص صورت گیرد، بلکه گذراندن دوره های معتبر آموزشی تئوری و عملی درمانهای دستی نیز الزامی است. موفقیت در انجام این روش درمان علاوه بر دارا بودن شرایط ذکر شده نیازمند تجربه کافی نیز می باشد.

 

امروزه در دنیا مکاتب مختلفی از رشته های پزشکی در زمینه درمانهای دستی به فعالیت علمی و تحقیقاتی و معالجه بیماران مشغول هستند. از چند سال قبل که رشته تخصصی طب فیزیکی و توانبخشی بعنوان یکی از رشته های تخصصی بالینی پزشکی قدم به عرصه تشخیص و معالجه بیماران گذاشت، انقلابی در مداوای بیماران مبتلا به اختلالات سیستم عضلانی-اسکلتی بوجود آورد.

 

نتایج درمان از این طریق گاهی بسیار جالب و معجزه آساست. چرا که بدنبال انجام درمانهای دستی اغلب دردهایی که به وضوح دارای منشاء ستون فقرات هستند بصورت تماشایی بهبود می یابند و حتی برخی از اوقات دردهایی که ظاهراً هیچگونه ارتباطی با ستون فقرات ندارند نیز از بین می روند. در ستون فقرات انسان، مهره ها، دیسکهای بین مهره ای، مفاصل بین مهره ها، لیگامانها، تاندونها، عروق، اعصاب و … همگی با نظم بسیار شگرف و دقیقی در کنار یکدیگر قرار گرفته اند و توانمندی ایستایی انسان را فراهم می آورند. هرگونه بهم خوردگی این نظم ولو در حد خیلی کم موجب بروز اختلالاتی از جمله درد می گردد. این علامت یعنی درد ممکن است در همان منطقه از ستون فقرات احساس شود یا در یک ناحیه دیگر تحت عنوان دردهای راجعه بروز کند.

مانیپولاسیون چیست؟

علامت شایع دوم (بعد از درد) محدودیت حرکتی در آن منطقه از ستون فقرات است. بعبارتی دامنه حرکتی قطعات درگیر ستون فقرات در اثر بهم خوردگی نظم ما بین آنها از بین می رود و در بررسی بالینی متوجه علائم یا یافته هایی می شویم که دلالت کامل بر این تشخیص می کند و بعد از انجام مانیپولاسیون یا درمانهای دستی موفق این علائم برطرف می شوند. مهمترین این علائم وجود درد یا حساسیت موضعی در فشار مستقیم بر قطعه درگیر ستون فقرات است و نکته مهم همین دردناک بودن قطعه حرکتی ستون فقرات است (قطعه حرکتی مجموعه 2 مهره ستون فقرات بهمراه تمامی عناصر و ساختمانهای وابسته به آن دو مهره می باشد) و در مرحله بعد و با درجه اهمیت کمتر، محدودیت حرکتی مربوط به آن قطعه حرکتی می باشد.

 

بر اساس مجموعه این یافته ها، اصطلاح تشخیصی “اختلال عملکرد کوچک بین مهره ای دردناک” بکار میرود. این اختلال غالباً در نتیجه ضربه، فشار، حرکات نادرست، وضعیت های بدنی غلط حین کار و حتی نشستن و ایستادن و خوابیدن غلط ایجاد می گردند. اصطلاح کوچک برای این اختلال از این جهت بکار برده می شود که در رادیوگرافی معمولاً نشانه ای دیده نمی شود. در خیلی موارد نیز اختلالات متعدد و شدید جداگانه ای همچون بیرون زدگی دیسک ما بین مهره ها وجود دارد که در این مورد قطعاً اختلال عملکرد ما بین مهره ها نیز رخ داده است.

 

تجربیات ما نشان می دهند که اکثر دردهای ستون فقرات ناشی از اختلال عملکرد کوچک بین مهره ای است. سایر علائم یا نشانه های همراه با درد در این اختلال عبارتند از:

 

افزایش ضخامت پوست که توام با درد در هنگام گرفتن و غلتاندن پوست بوجود می آید (عصب دهی این ناحیه از پوست باید از همان قطعه مهره های دچار اختلال عملکرد باشد)

 

افزایش تونیسیته عضلانی موضعی (در عضلاتی که عصب گیری آنها از همان قطعه مهره ای دچار اختلال می باشد)

 

درد یا افزایش حساسیت موضعی در لمس محل اتصال رباط یا تاندون به عضله یا به استخوان

 

مجموعه نشانه های مذکور تحت نام دیگری بصورت سندرم پوستی رباطی ضریعی عضلانی دردناک قطعه ای یا (Segmental Cellulo-Teno-Periosteo-Myalgia Syndrome) نیز گفته می شود. بنابراین می تواند همه یا بخشی از علائم مربوطه بصورت علائم پوستی، علائم تاندونی، علائم ضریع استخوان یعنی درد یا حساسیت موضعی روی استخوان (ضریع یعنی هر پوست یا همان پرده پوشاننده استخوان) و علائم عضلانی بصورت ضعف یا خستگی یا درد عضلانی را دارا باشند و عامل ایجاد دردهای کاذب عصبی مفصلی و یا احشایی به حساب آیند.

 

تظاهر دردهای پوستی یا بی حسی و سوزن سوزن شدن پوستی در منطقه بخصوصی از پوست متعلق به همان قطعه ستون فقرات نشانه ای از آزار یا آسیب ریشه عصب نخاعی است و می تواند توجیه کننده دردهای پشتی با منشاء گردنی و یا کمر درد با منشاء ستون فقرات پشتی باشد. از اینروست که در بسیاری از مردم که نشانه های درد واقعی و علائم آزار دهنده همراه با درد را اظهار می کنند تصویر برداری ستون فقرات آنها کاملاً نرمال است و نشان دهنده ضایعاتی نیست که با درد بیمار مطابقت کند.

 

در چنین مواردی است که پیدا کردن اختلال عملکرد کوچک بین مهره ای یا سندرم پوستی ضریعی رباطی عضلانی دردناک قطعه ای با ارزش بوده و به ما اجازه می دهد بسیاری از دردهای عمومی ستون فقرات با علت نامشخص را که تا کنون معالجه نشده اند (علیرغم مراجعات مکرر به پزشکان و درمانهای گوناگون) به لطف خداوند تشخیص بدهیم و درمان نمائیم و یا بسیاری از حالاتی که تشخیص داده شده اند مانند فتق دیسک بین مهره ای و پیشنهاد اعمال جراحی برایشان داده شده است یا آرتروز مهره ها که درمان خاصی بر ایشان وجود ندارد می توانند از طریق روش درمانهای دستی توسط متخصص طب فیزیکی حاذق و مجرب معالجه شوند.

 

چه بیماری هایی با درمانهای دستی مانیپولاسیون قابل درمان هستند:

 

دردهای مزمن گردن

سردردهای با منشاء گردنی

میگرن گردنی

گردن درد حاد (ناگهانی و شدید)

گردن دردهای مکرر

دردهای تیرکشنده از گردن به پشت کتف، شانه یا بازوها و دستها

دردهای مزمن پشت ستون فقرات (پشت قفسه سینه)

دردهای حاد (ناگهانی و شدید) بین دو کتف

رگ به رگ شدن دنده ها

کمر درد مزمن

کمر درد با منشاء دیسک بین مهره ای کمری

کمر درد با منشاء ستون فقرات پشتی (پشت قفسه سینه ای)

کمر درد حاد (ناگهانی و شدید)

درد سیاتیک (پشت ران)

درد عصب رانی (جلوی ران)

بی حسی ناحیه کنار و جلوی ران (مرالژی)

درد دنبالچه

خواب رفتگی اندام های فوقانی

درد آرنج (با منشاء گردن)

درد زانو با منشاء ستون فقرات

 

درد کاذب احشائی با منشاء ستون فقرات (مانند دردهای جلوی قفسه سینه که با درد قلبی اشتباه می شوند یا دردهای شکمی که با دردهای روده ای، کیسه صفرا و … اشتباه می شوند)

 

هدف اصلی در درمان های دستی جا انداختن دیسک کمر و گردن

 

پس هدف اصلی در درمان های دستی برگرداندن ستون فقرات به وضعیت ساختاری و عملکردی طبیعی است که ممکن است بعلت فتق دیسک یا بیماری دیگری از دست رفته باشد. البته در نتیجه ی این اصلاح وضعیت، درد بیمار نیز به مقدار قابل توجهی کاهش می یابد حتی با یک جلسه درمان.

 

اگرچه دیسک بیرون زده با درمانهای مختلف کمی جمع می شود و اغلب در اولین جلسه درمان، بیمار بهبود قابل توجهی را تجربه می کند اما اصطلاح جااندازی دیسک را نمی توان به کار برد؛ جااندازی غالبا برای مفاصل محیطی بکار می رود. مانند هر روش درمانی دیگر، برای درمانهای دستی، عوارض، موارد ممنوعیت یا احتیاط وجود دارد که پزشک معالج باید به آنها توجه کند تا این درمان عوارضی را بدنبال نداشته باشد.

Image result for ‫مانیپولاسیون‬‎

موارد ممنوعیت انجام درمانهای دستی مانیپولاسیون:

 

پوکی استخوان شدید، روماتیسم مفصلی، سابقه شکستگی مهره، عفونت یا تومور ستون فقرات، شلی مفصلی شدید، نداشتن مهارت کافی فرد انجام دهنده ،..

 

تعداد جلسات مورد نیاز متغیر بوده و به نوع بیماری و شدت آن بستگی دارد و معمولا بین سه تا شش جلسه است. محدودیت سنی برای درمانهای دستی وجود ندارد اما در کودکان و افراد مسن با احتیاط انجام می شود.

 

بعد از انجام درمانهای دستی، ورزشهای مخصوص همان بیماری آموزش داده شده و سایر اقدامات توانبخشی باید صورت پذیرد تا نتیجه درمان طولانی مدت باشد.

انواع و شدت پیچ خوردگی مچ پا

پیچ خوردن ( رگ به رگ شدن و کشیدگی) مچ پا چیست و ایجاد میشود

 

 

پیچ خوردن یا رگ به رگ شدن مفصل مچ پا از جمله شایعترین آسیب های اندام تحتانی است. مفصل مچ پا بیش از هر مفصل دیگر بدن پیچ میخورد و این پیچ خوردگی بیشتر در جوانان و افراد میانسال دیده میشود.

این ضایعه معمولاً در حین ورزش اتفاق میافتد گرچه گاهی در حین راه رفتن روی زمین های ناهموار هم ایجاد میشود.

 پیچ خوردن مچ پا

آناتومی کاربردی مچ پا

ضایعه عمده در پیچ خوردگی مچ پا آسیب لیگامان یا رباط های اطراف مفصل مچ پا است. این لیگامان ها در دو طرف مفصل قرار داشته و مفصل را محکم و سرجای خود نگه میدارند.

لیگامان های مچ پا اجازه میدهند تا استخوان های دو طرف مفصل فقط در جهت های خاصی حرکت کنند و مانع از حرکت و جابجایی استخوان ها در جهات دیگر میشود.

لیگامان ها یا رباط ها بافتهای محکم ولی قابل انعطافی هستند که در موقع حرکت مفصل در جهات خاصی کش میایند و با برگشت وضعیت مفصل به حالت اولیه دوباره به طول اول خود برمیگردند.

وقتی که استخوان های دو طرف مفصل در جهاتی که اجازه حرکت ندارند بیش از حد جابجا شوند ممکن است لیگامان ها تحمل نیروهای وارده را نداشته و پاره شوند. مکانیسم اصلی پیچ خوردن یا رگ به رگ شدن مچ پا هم همین است.

مهمترین رباط های مچ پا در قسمت داخلی و خارجی آن قرار دارند. آسیب رباط خارجی مچ پا بر اثر انحراف شدید مچ پا به سمت داخل بوجود میاید. این آسیب بسیار شایع تر از آسیب رباط داخلی مچ پا است که بر اثر منحرف شدن و چرخش پا به سمت خارج ایجاد میشود.

برحسب شدت آسیب لیگامان ها، رگ به رگ شدن مچ پا را به سه درجه تقسیم میکنند.

  •  کشیده شدن خفیف لیگامان
  •  پاره شدن نسبی فیبر های لیگامان
  •  پارگی کامل لیگامان

 

تشخیص پیچ خوردگی مچ پا چگونه است

علائم پیچ خوردگی مچ پا شامل درد و تورم در قسمت خارجی مچ پا است. ممکن است کبودی و خونمردگی هم در این ناحیه دیده شود. حرکت دادن مچ پا بخصوص حرکان چرخشی مچ، چه به توسط خود بیمار و چه به توسط پزشک دردناک است.

چون این علائم ممکن است به علت شکستگی مچ پا هم بوجود آید پزشک معالج از مچ پای بیمار رادیوگرافی ساده به عمل آورده و از اینکه شکستگی در ناحیه وجود ندارد مطمئن میشود.

پارگی های شدید لیگامان های مچ پا ممکن است همراه با آسیب غضروف مفصلی سطح بالایی استخوان تالوس باشد به همین علت گاهی اوقات پزشک ارتوپد برای بررسی بیشتر سطح مفصلی استخوان تالوس از ام آر آی استفاده میکند.

پیچ خوردن مچ پا
پارگی رباط های قسمت خارجی مچ پا میتواند در یک یا چند تای آنها ایجاد شود

رگ به رگ شدن مچ پا با مکانیسم کشش رباط ها در بچه ها نادر است. بروز علائم شبیه رگ به رگ شدن مچ پا در بچه ها اغلب به علت آسیب صفحات رشد پایین درشت نی و نازک نی است.

آسیب این صفحات رشد ممکن است در رادیوگرافی ساده مچ پا بصورت شکستگی صفحه رشد دیده شود. با این حال در اکثر اوقات آسیب صفحات رشد انتهای پایینی درشت نی و نازک نی آثاری در رادیوگرافی مچ پا از خود نشان نمیدهند.

 

درمان پیچ خوردن ( رگ به رگ شدن و کشیدگی) مچ پا چیست

بعد از پیچ خوردن مچ پا درد و تورم معمولا ۳-۲ روز طول میکشد. درمان رگ به رگ شدن مچ پا معمولا غیر جراحی است.

درمان غیر جراحی

زمان بهبودی رگ به رگ شدن مچ پا معمولا ۶-۴ هفته است و تنها کاری که در این مدت باید انجام داد حمایت از مچ پا است. حتی پارگی های کامل لیگامان هم معمولا با مدتی حمایت از مچ پا بهبود میابند. اقداماتی که برای آسیب های نوع یک لازم است عبارتند از :

  •  پای آسیب دیده را به زمین نگذارید
  •  سرد کردن مچ پا با گذاشتن کیسه پلاستیکی حاوی خرده های یخ روزی ۴-۳ بار و هر بار ۳۰-۲۰ دقیقه
  •  پانسمان فشاری روی مچ پا با بانداژ کشی یا مچ بند کشی
  •  بالا نگه داشتن پا بالاتر از سطح قلب در ۴۸ ساعت اول

 

اقداماتی که برای آسیب های نوع دوم انجام میشود مانند اقدامات آسیب های نوع است به علاوه اینکه مچ پا باید مدتی با یک آتل بیحرکت شود. در آسیب های نوع سوم مچ پا باید بمدت ۳-۲ هفته به توسط گچ گیری بیحرکت شود.

بعد از انجام اقدامات فوق لازم است تا با انجام نرمش های طبی خاص زیر نظر متخصص ارتوپد یا فیزیوتراپ، دامنه حرکات مچ پا را بهبود داد، قدرت عضلات ساق را افزایش داد و مهمتر از همه اینها، نرمش های خاصی را برای افزایش حس درک وضعیت برای مچ پا انجام داد وگرنه احتمال زیادی دارد که بعد از مدتی این پیچ خوردگی دوباره تکرار شود.

در صورتیکه رگ به رگ شدن مچ پا درست تشخیص داده نشده و درمان نشود ممکن است در دراز مدت ایجاد درد مزمن و ناپایداری مچ پا بکند.

درمان جراحی پیچ خورگی مچ پا

بندرت نیاز میشود و فقط در مواردی که بعد از ماهها بازبروری، ناپایداری مچ پا باقی میماند انجام میشود. توسط عمل جراحی لیگامان های پاره شده بازسازی میشوند.

 

پیشگیری از رگ به رگ شدن مچ پا

 بهترین روش پیشگیری، حفظ قدرت و بالانس و هماهنگی عضلات ساق و کف پا و قابلیت انعطاف مفصل است. به این تکات باید توجه شود

  •  قبل از انجام هر ورزشی باید خود را با انجام نرمش های کششی مورد نیاز گرم کرد.
  •  روی زمین های صاف راه بروید و بدوید.
  •  کفش مناسب به پا کنید.
  •  وقتی در حین ورزش احساس خستگی و درد در ساق و مچ پا کردید به ورزش ادامه ندهید.

 

اگر قبلا یک بار مچ پای شما رگ به رگ شده است در صورتیکه لیگامان ها به خوبی بهبود نیابند ممکن است رگ به رگ شدن بعدها مکرراً تکرار شود. اگر درد بیش از شش هفته باقی بماند و مچ پای شما ناپایدار باشد وضعیت شما مزمن شده است.
در این صورت باید تا مدتی مچ پای خود را از اعمال فشار های نابجا محافظت کرده و با انجام نرمش های لازم انعطاف را به مفصل و قدرت را به عضلات اندام تحتانی خود برگردانید و مهمتر از اینها حس تعادل و بالانس Proprioception را که عموماً بعد از پیچ خوردگی مچ پا مختل میشود بهبود دهید.

این اقدامات باید با راهنمایی متخصص ارتوپدی و زیر نظر یک فیزیوتراپ متبحر انجام شوند. در این موارد گاهی اوقات استفاده از کفی خاصی در زیر کفش که قسمت خارجی پاشنه را چند میلیمتر بالاتر بیاورد Lateral heel wedge میتواند مشکلات بیمار را کمتر کند. در صورت عدم بهبودی ممکن است لازم شود تا لیگامان های مچ پا با عمل جراحی بازسازی شوند.

همچنین بخوانید :   پارگی تاندون آشیل. علل، علائم و درمان

پیچ خوردگی مزمن و مکرر مچ پا به چه علت ایجاد میشود

پیچ خوردگی مزمن مچ پا Chronic ankle sprain به مواردی گفته میشود که بعد از گذشت شش هفته از پیچ خوردگی مچ پا، درد همچنان در ناحیه مچ باقی مانده است و پیچ خوردگی مکرر مچ پا Recurrent ankle sprain وقتی است که مچ پا بعد از بهبودی نسبی از آسیب قبلی در ماه ها یا سال های بعد بطور مکرر پیچ میخورد.

این دو وضعیت بطور شایعی همراه یکدیگر دیده میشود. در این بیماران معمولا درد و تورم ناشی از پیچ خوردگی مچ پا بطور کامل از بین نرفته و مچ پای بیمار بعدها بطور مکرر پیچ خورده و تورم و درد آن برای چند روز تا چند هفته بیشتر میشود. در بسیاری از مواقع این ماندگاری درد یا تکرار پیچ خوردگی به علت شدت آسیب اولیه است.

علت پیچ خوردگی مکرر و مزمن مچ پا چیست

بعد از هر پیچ خوردگی مچ پا تعدادی از رباط های اطراف مچ پا پاره میشوند ولی با درمان مناسب (شامل مدتی بیحرکت کردن مچ پا) معمولا این رباط های پاره شده دوباره بهم متصل شده و جوش میخورند.

گاهی اوقات بخصوص اگر درمان مناسبی برای بیمار انجام نشده باشد رباط ها جوش میخورند ولی در وضعیت نامناسب. به این معنا که بعد از جوش خوردن طول اولیه خود را بدست نمیاورند. بلند شدن طول رباط موجب لق شدن مفصل و افزایش ناپایداری آن و در نتیجه پیچ خوردگی مکرر میشود.

در پیچ خوردگی مکرر مچ پا ممکن است رباط مچ دچار پارگی شدید و کامل شده باشد و یا ممکن است درمان به درستی صورت نگرفته باشد. علت هر چه باشد نتیجه آن ماندگاری درد و ناپایدار شدن مچ پا به علت از بین رفتن قدرت رباط جانبی است.

در این بیماران در اغلب اوقات دو مشکل دیگر هم وجود دارد. یکی این که عضلات ساق که تاندون آنها از اطراف مچ پا عبور کرده و در حفظ پایداری مفصل کمک میکنند ضعیف میشوند و دیگر اینکه بدنبال آسیب اولیه اعصاب حسی اطراف مفصل هم آسیب میبینند.

اعصاب حسی مفصل بطور دائم اطلاعات دقیقی از وضعیت مفصل به مغز ارسال میکنند. این اطلاعات بصورت غیر ارادی در مغز تحلیل شده و سپس مغز با ارسال دستوراتی به عضلات ساق، که آنهم غیر ارادی است موجب میشود تا بدن در هر لحظه موقعیت خود را بر روی مچ پا متعادل نگه دارد.

با آسیب دیدن این اعصاب مغز به درستی نمیداند وضعیت قرار گیری مفصل چیست و نمیتواند دستورات لازم را به عضلات ساق برای حفظ تعادل مچ پا بفرستد. از طرفی عضلات ساق هم ضعیف شده اند. در این شرایط مچ پا نمیتواند تعادل و پایداری خود را در موقع راه رفتن روی زمین های ناهموار حفظ کند و بطور مکرر دچار پیچ خوردگی میشود.

همچنین بخوانید :   کالکانئووالگوس چه نوع تغییر شکل مادرزادی مچ پا است

پیچ خوردن مزمن و مکرر مچ پا چگونه درمان میشود

اساس درمان پیچ خوردگی مکرر مچ پا بر سه پایه است. کنترل، اجتناب و بازپروری

کنترل

منظور از کنترل، کنترل درد است و از راه های زیر عملی میشود

  • سرما درمانی : با استفاده از کیسه پلاستیکی حاوی خرده های یخ که در یک پارچه کلفت پوشیده شده بر روی مچ پا میتوان پا را سرد کرد و سرما میتواند در کاهش درد موثر باشد. این روش بیشتر مناسب زمانی است که مچ پا متورم است.
  • بعد از ۲-۱ هفته که ورم مچ کم شد میتوان از گرمای موضعی یه توسط یک حوله برقی یا کیسه آب گرم برای کاهش درد استفاده کرد.

پیچ خوردگی مچ پا

  • استفاده از داروهای ضد درد مانند استامینوفن یا بروفن
  • استفاده از یک بریس مچ پا برای محدود کردن حرکات مچ پا مناسب است. همچنین بیمار میتواند برای مدتی بجای کفش از یک پوتین استفاده کند بطوریکه با بستن بند های آن مچ پا حرکت کمتری داشته باشد.

 اجتناب

منظور از اجتناب، دوری کردن از فعالیت هایی است که شدت درد را افزایش میدهند. از کفش های نامناسب استفاده نکنید. کفش های تنگ یا گشاد، کفش های پاشنه بلند، کفش های با اشکال نامتعارف مناسب نیستند. بهترین کفش آنست که ارتفاع پاشنه حدود دو سانتیمتر داشته و ساق بلند باشد بطوریکه مچ پا را محکم گرفته و تا مدتی مانع از حرکات زیاد آن شود.

استفاده از کفی داخل کفش یا زیر پاشنه کفش بطوریکه قسمت خارجی پاشنه حدود پنج میلیمتر بلندتر باشد Lateral heel wedge ممکن است بتواند با کم کردن کشش روی رباط های آسیب دیده در خارج مچ پا احتمال تکرار پیچ خوردگی را کم کند. سعی کنید روی زمین ناهموار راه نروید و از پله یا نردبان استفاده نکنید.

پیچ خوردگی مچ پا

پیچ خوردگی مچ پا

بازپروری

منظور از بازپروری انجام حرکات نرمشی مناسب است. مهمترین و اساسی ترین روش درمان این بیماری انجام نرمش های مناسب مچ با است. هدف از نرمش ها دو تا است.

  • کشش آرام و تدریجی رباط های اطراف مچ پا برای بدست آوردن حداکثر قابلیت انعطاف پذیری با استفاده از نرمش های خاص
  • تقویت عضلات ساق برای بدست آوردن حداکثر پایداری مچ پا . تقویت عضلاتی از ساق که موجب حرکت مچ میشوند بخصوص تقویت عضلاتی که مچ را به خارج میچرخانند ( آنها که موجب Eversion مچ پا میشوند) میتواند پایداری مچ پا را افزایش دهد. نرمش های خاصی هم وجود دارد که میتواند حس کنترل حرکتی مچ پا را تقویت کرده و کنترل مغز بر روی عضلات مچ را بیشتر کند.

در اکثریت قریب به اتفاق بیماران انجام درست اقدامات فوق به مدت کافی میتواند مشکل بمار را حل کند. در مواردی مقاوم به درمان ممکن است عمل جراحی بتواند به بیمار کمک کند. جراحی این بیماران بصورت بازسازی رباط های آسیب دیده اطراف مچ پا است.

پیچ خوردگی مچ پا و درمان و انواع آن

مراقبت و درمان پیچ خوردگی مچ پا از زبان دکتر مسعود اعتدالی

پیچ خوردگی مچ پا شایع‌ترین آسیب  پا محسوب می شود. این آسیب دیدگی زمانی رخ می دهد که یک یا تعداد بیشتری از رباط ها دچار کشیدگی، پیچ خوردگی یا پارگی شوند. در پیچ خوردگی جزئی، رباط کشیده می شود، اما در موارد جدی رباط ممکن است دچار پارگی شود.

آسیب دیدگی‌ مچ پا سه درجه  وجود دارد که عبارتند از :

درجه یک: کشیدگی یا پارگی خفیف رباط مچ پا رخ می دهد. در این نوع آسیب دیدگی‌ مفصل کار می‌کند و می‌توان روی پای آسیب دیده ایستاد. درد کمی در این ناحیه احساس می شود، مچ کمی ورم می‌کند و مفصل کمی سفت می‌شود.

درجه دو: پارگی وخیم‌تر رباط مچ پا دیده می شود. مفصل نیز تا حدودی نامتعادل می‌شود. درد متوسط تا شدیدی احساس می‌شود. ایستادن روی پای آسیب دیده بسیار دردناک است. در این حالت ورم و سفتی در مفصل مچ پا ایجاد می‌شود.

درجه سه: در این مرحله رباط پا کاملا پاره می‌شود و مفصل کاملا تعادل و ثبات خود را از دست می‌دهد. در آسیب دیدگی شدید مچ پا، قادر به ایستادن روی پای آسیب دیده نیستید. درد زیادی در مفصل مچ پا و اطراف آن احساس می شود. حتی ممکن است به واسطه درد دچار غش و ضعف شوید. ورم زیاد و بعدا کبودی در اطراف مفصل دیده می شود.

درمان پیچ خوردگی مچ پا

بیشتر پیچ خوردگی های جزئی مچ پا می توانند در خانه درمان شوند، اما موارد جدی‌تر نیازمند مراقبت پزشکی هستند و ممکن است به انجام عمل جراحی نیز نیاز باشد. اگر درباره شدت پیچ خوردگی دچار تردید هستید، باید برای انجام عکسبرداری از مچ پا به بیمارستان مراجعه کنید.

تا زمانی که ورم کمتر شود، باید باند پا را محکم ببندیم. اگر پا کبود و یا سرد و بی‌حس شد، آن را شل کنید. مچ پا نباید زیاد سفت و یا زیاد شل بسته شود

به محض این که دچار پیچ خوردگی مچ پا شدید، باید از روش استراحت، یخ گذاشتن، بستن محکم مچ پا و بالا بردن پا استفاده کنید. این روش از پیشرفت آسیب دیدگی‌ جلوگیری می کند.

به پا استراحت دهید.

شما باید بلافاصله فعالیتی را که موجب آسیب دیدگی شده است متوقف کنید. بنشینید و به مچ خود استراحت دهید. پا را بالاتر از سطح بدن قرار دهید.

از کمپرس سرد استفاده کنید.

مچ پای خود را با استفاده از کمپرس یخ خنک کنید تا درد و تورم کاهش یابد. یک کیسه یخ را در یک پارچه یا حوله پیچیده و آن را روی مچ پای خود قرار دهید. یخ را به صورت مستقیم روی پوست قرار ندهید، زیرا ممکن است موجب سوختگی پوست در اثر سرما شود.

مدت بیست دقیقه‌ بسته‌ی یخ را روی پا قرار دهید و این کار را سه تا پنج بار در سه روز اول آسیب انجام دهید.

مراقبت و درمان پیچ خوردگی مچ پا
مراقبت و درمان پیچ خوردگی مچ پا

با باند کشی ببندید .

در صورتی که کمپرس کوچک است اجازه دهید در همان مکان باقی بماند یا با استفاده از یک پارچه نرم مچ پای خود را ببندید. با استفاده از یک باند کشی مقداری فشار روی ناحیه آسیب دیده اعمال کنید تا به محدود کردن تورم کمک کند. این کار باید از انگشتان پا تا بالای مچ و نزدیک زانو انجام شود.

تا زمانی که ورم کمتر شود، باید باند پا را محکم ببندیم. اگر پا کبود و یا سرد و بی‌حس شد، آن را شل کنید. مچ پا نباید زیاد سفت و یا زیاد شل بسته شود.

مچ پا را بالا نگه دارید

قرار دادن مچ پا در سطحی بالاتر از کفل به پیشگیری از تورم و حصول اطمینان از استراحت پا کمک می کند. اگر آسیب دیدگی جدی به نظر می رسد به بیمارستان مراجعه کنید.

گردش خون را بررسی کنید

اطمینان حاصل کنید که بانداژ بیش از اندازه سفت نباشد. ناخن یکی از انگشت های پا را تا زمانی که سفید شود، فشار دهید، سپس آن را رها کنید. رنگ ناخن باید بلافاصله به حالت عادی بازگردد. اگر اینطور نشد، بانداژ بیش از اندازه سفت بسته شده است. آن را باز کرده و باندپیچی را دوباره انجام دهید. هر ۱۰ دقیقه یک بار شرایط را بررسی کنید.

هر دو تا سه ساعت یک بار از کمپرس سرد استفاده کنی


تمرین و تقویت مچ پا

اگر احساس کردید که می‌توانید پا را حرکت دهید، با مچ پا دایره بزنید یا حروف الفبا را با انگشتان پای خود بنویسید. بدین شکل توانایی حرکت را بالا می‌برید. این کار را می‌توانید از روز دوم شروع کنید.

معمولا بعد از آسیب‌ مچ پا ، ماهیچه‌های ساق پا سفت می‌شوند. باید این ماهیچه‌ها را بکشید تا توانایی حرکت را بازیابید. اگر این کار را نکنید دوباره ممکن است آسیب ببیند. مطمئن شوید برای انجام این حرکات کششی آمادگی دارید. سپس آن را انجام دهید.

پس از درمان سعی کنید مچ پای خود را قوی کنید تا دوباره دچار این نوع پیچ خوردگی نشوید. بر روی تعادل خود کار کنید. برای این کار می‌توانید از تخته های تعادل نیز استفاده کنید. پیچ خوردگی معمولا بر روی تعادل تاثیر می‌گذارد و اگر برای تقویت آن تلاش نکنید، دوباره پیچ خوردگی تکرار می‌شود.

توصیه‌ها

– می‌توانید از داروخانه کمپرس سرد تهیه کنید.

– برای نگهداری از مچ پا از آتل یا باند استفاده کنید و از هر گونه حرکتی که باعث درد می‌شود خودداری کنید.

– برای راه رفتن از چوب زیر بغل استفاده کنید.

– می‌توانید از مچ بند به جای باند کشی استفاده کنید. استفاده از مچ بند بسیار به شما کمک می‌کند و احساس راحتی خواهید کرد، اما این راحتی باعث نشود که درباره فعالیت عادی خود را از سر بگیرند. این مچ بندها قابل تنظیم هستند و می‌توانند محکم و یا آزاد شوند.

هشدار

– قبل از تمرین دادن دوباره مچ پا، سعی کنید به پزشک مراجعه کنید ، زیرا ممکن است نیاز به عمل وجود داشته باشد.

– اگر پیچ خوردگی مچ پا از نوع دو یا سه باشد، سریعا به پزشک مراجعه کنید.

– با عکسبرداری از مچ پا می‌توانید مطمئن شوید که شکستگی وجود نداشته باشد. معمولا همراه پیچ خوردگی شکستگی نیز ایجاد می‌شود.

انواع پیچ خوردگی و درجاتی که به آن داده می‌شود عبارتند از:

  • پیچ خوردگی متداول و عادی مچ پا: هنگامی که رباط‌های بیرونی مچ پا یا رباط جلویی ساق پا صدمه ببیند، یک پیچ خوردگی عادی رخ می‌دهد. این رباط‌ها برای برقراری ثبات در مچ پا مهم هستند و تاب خوردن یا غلتیدن مچ پا اغلب دلیل این نوع پیچ خوردگی است. پیچ خوردگی عادی معمولاً زمان نسبتاً کوتاهی برای توان‌بخشی و درمان نیاز دارد.
  • پیچ خوردگی بالای مچ پا: این نوع پیچ خوردگی هنگامی اتفاق می‌افتد که رباط بالای مفصل مچ پا، مجموعه‌ای که به آن «پیوند رباطی» می‌گویند، آسیب ببیند.
  • پیچ خوردگی درجه ۱: کشش خفیف و وارد آمدن برخی آسیب‌‌ها به رشته و الیاف رباط مچ پا باعث این نوع پیچ خوردگی می‌شود؛ در اینجا مقدار کمی حساسیت و تورم و مقدار کمی ناتوانی در حرکت مفصل مچ پا به وجود می‌آید. در این نوع پیچ خوردگی راه رفتن دردناک، اما ممکن است.
  • پیچ خوردگی درجه ۲: پاره شدن بخشی از رباط مچ پا دلیل این نوع پیچ خوردگی است. اگر مفصل مچ پا موردبررسی قرار گرفت و در جهت مشخصی حرکت داده شد، یک لقی و حرکت غیرطبیعی در مفصل آن احساس می‌شود. تورم و حساسیت متوسط، کاهش دامنه حرکت و بی‌ثباتی در مفصل مچ پا در پیچ خوردگی درجه ۲ دیده می‌شود. راه رفتن دردناک است اما غیرممکن نیست.
  • پیچ خوردگی درجه ۳: پارگی کامل رباط مچ پا باعث این نوع پیچ خوردگی می‌شود. اگر مفصل مچ پا در حرکات مشخصی کشیده یا هل داده شد، یک حرکت و لقی شدیدی در آن احساس می‌شود. در پیچ خوردگی درجه ۳، تورم و درد زیاد و همچنین بی‌ثباتی قابل‌توجهی در مفصل مچ پا دیده می‌شود. در این نوع راه رفتن غیرممکن است.

اگر در زمینه مطلب انواع و شدت پیچ خوردگی مچ پا سوالی دارید در قسمت دیدگاه ها ارسال نمایید.

نقاط ماشه‌ای عضلانی

Image result for ‫تریگر پوینت‬‎

 

نقاط ماشه‌ای عضلانی یا همان تریگر پوینت های عضلانی ( Myofascial trigger points) یکی از اصلی ترین دلایل ایجاد دردهای حاد و مزمن هستند که اغلب در پزشکی امروز مورد بی‌توجهی قرار می گیرند و در عین حال جزو شایع ترین مشکلات سیستم عضلانی اسکلتی محسوب می شوند . شواهد بسیار معتبری بیانگر این است که وجود درد عضلانی خود یک مشکل شایع و اولیه محسوب می شود و لزوما ثانویه به تشخیص های دیگر نمی‌باشد. درد ناشی از نقاط ماشه ای عضلانی در دردهای حاد و مزمن خود یک علت مجزا و مستقل محسوب می شود که ممکن است با نشانه های مشکلات دیگر ترکیب شود و حتی به مدت طولانی بعد از رفع شدن مشکل اولیه ادامه یابد . اگرچه در مکاتب مختلف تعاریف گوناگونی در مورد نقاط ماشه ای عضلانی وجود دارد ولی رایج ترین تعریف که مورد قبول اکثریت باشد عبارتست از : ” نقطه ماشه ای نقطه ای است بسیار حساس درون یک باند سفت عضله اسکلتی که در اثر فشار ، کشش ، انقباض و بارگذاری بیش از حد دردناک می شود و اغلب درد راجعه را در نقطه ای دورتر از خود ایجاد میکند ” . از نقطه نظر کلینیکی ما می توانیم نقاط ماشه ای فعال و غیر فعال را از هم متمایز کنیم . نقاط ماشه ای فعال در هنگام لمس  ، درد موضعی و ارجاعی دارند به طوری که بیمار همان درد آشنا و همیشگی خود را گزارش می کند اما در مورد نقاط ماشه ای غیر فعال ، درد موضعی و ارجاعی ایجاد شده برای بیمار آشنا نیست . علایم بالینی و انواع نقاط ماشه ای : دکتر سیمون شرایط اصلی نقاط ماشه ای عضلانی را چنین مطرح نمود: 1. وجود باند سفت در عضله ی اسکلتی 2. وجود نقطه ای با حساسیت بالا در طول باند سفت موجود در عضله ی اسکلتی 3. ایجاد پاسخ انقباض موضعی ( LTR ) حین لمس و فشردن نقطه ی ماشه ای 4. تولید درد انتشاری در پاسخ به فشار 5. حضور پیوسته‌ی درد انتشاری بر اساس الگوی خاص دکتر سیمون بر این اساس نقاط ماشه ای عضلانی را به دو نوع تقسیم نمود: نقطه ی ماشه ای فعال : افرادی که هر 5 شرط فوق را دارند. نقطه ی ماشه ای غیر فعال : افرادی که فقط چهار شرط اول را دارند. عوامل دخیل در ایجاد نقاط ماشه ای : 1. استفاده‌ی بیش از حد 2. عدم استفاده و یا استفاده نامناسب ( مثلا ورزش نکردن یا نادرست ورزش کردن ) 3. اختلالات روانی مزمن 4. عدم تعادل در مواد شیمیایی بدن 5. اختلالات مادرزادی نظیر کوتاهی اندام ، بی ثباتی های مفصلی ( مثلا هایپر موبیلیتی ) نقاط ماشه اي فعال در 85 درصد از بيماران مبتلا به درد سيستم عضلاني اسکلتي به عنوان علت اصلي درد ذکر شده اند . مطالعات اپیدمیولوژیک درآمریکا نشان داده اند که بین 30 الی 80 درصد علت مراجعات به کلینیک های درد و مراکز مراقبت های اولیه را نقاط ماشه ای عضلانی تشکیل می دهند . سندروم درد ميوفاشيال يک اختلال شايع، غيرمفصلي و عضلاني- اسکلتي مي باشد که مشخصه مهم آن وجود نقاط ماشه اي است . از ديگر علائم اين سندروم درد انتشاري، ایجاد پاسخ انقباض موضعی (LTR) حين فشار ، کاهش دامنه حرکتي و نيز نشانه هاي سيستم اتونوميک مي باشد . سندروم درد ميوفاشيال چه در زمينه تشخيصي و چه در زمينه درماني چالش بزرگي است . بسياري از رويکرد هاي درماني، عضله و يا فاشيا را به تنهائي و يا به صورت موضعي مورد توجه قرار مي دهند . به نظر مي رسد سندروم درد ميوفاشيال در تمامي انواع دردهاي عضلاني- اسکلتي و نيز دردهاي مکانيکي عضلاني وجود داشته باشد . از طرفي سندروم درد ميوفاشيال به علت وجود نقاط ماشه اي ممکن است حاد، مزمن، موضعي يا عمومي باشد . مطالعات اخير بيانگر نقش نقاط ماشه اي فعال در ايجاد و حفظ درد موضعي مانند سردرد، کمردرد، اختلالات مفصل فکي گيجگاهي، سندرم درد مزمن لگن و نيز درد عمومي مانند فيبرومالژيا يا سندرم ويپلش مي‌باشد . اين نتايج نشان مي دهند که ممکن است نقاط ماشه اي فعال به نوعي زمينه ساز تبديل درد موضعي به درد عمومي باشند. روش های غیر تهاجمی متعددی مثل کشش ، ماساژ ، فشار ایسکمیک ، لیزر درمانی ، گرما ، طب سوزنی ، اولتراسوند ، TENS، بیوفیدبک و درمان های دارویی برای بهبود سندروم درد میوفاشیال و نقاط ماشه ای استفاده می شوند . یکی از بهترین روشهای درمانی درد میوفاشیال ، ” سوزن خشک ” ( یا درای نیدلینگ DN یا درمان دستی داخل عضلانی یا همان Medical Acupuncture یا Western Acupuncture ) است . در این روش از سوزن طب سوزنی استفاده می شود که به سمت نقطه ماشه ای هدایت می شود. اگر چه از سوزن طب سوزنی استفاده می شود اما درمان بر پایه دلایل طب غربی استوار است . در طب سوزنی مدرن بر خلاف طب سوزنی کلاسیک شرقی و سنتی ، ارزیابی ها و تشخیص های پزشکی و کایروپکتیکوارد می شوند و اغلب یک دلیل نوروآناتومیک برای اتنخاب محل ورود سوزن و یک دلیل نوروفیزولوژیک برای توجیه اثرات درمان مطرح می شود . معتبرترین ملاک تشخیصی نقطه ماشه ای حساسیت موضعی و درد است . در واقع سوزن زدن به محل های حساس عضلات هایپرتون یک توصیه رایج در شرایط وجود درد در هر دو سیستم طب سوزنی مدرن و کلاسیک است که البته بایستی حتما توسط فیزیوتراپیست هایی انجام شود که با گذراندن دوره های آموزشی بلند مدت ، مدرک درمان های دستی و درمان سوزن خشک را دریافت کرده  باشند

تونل کارپال

 

علل بروز سندرم تونل کارپال, پیشگیری از سندرم تونل کارپال

احتباس مایع در دوران بارداری یا یائسگی یکی از علل ابتلا به سندرم تونل کارپال است

 

سندرم تونل کارپال(CTS) شرایط مرتبط با عصب است که باعث ایجاد درد و بی حسی در مچ دست و دست‌ها می‌شود. این بیماری بیشتر در زنان دیده می‌شود. این بیماری بیشتر در بزرگسالانی رخ می‌دهد که کارهایی همچون مونتاژ را انجام می‌دهند. چنین کارگرانی سه برابر بیشتر از سایر افراد در خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند.

 

علل ایجاد بیماری سندرم تونل کارپال چیست؟

تونل کارپال گذرگاهی در مچ دست است که عصب مدیان (عصب اصلی دست)، تاندون فلکسور(که انگشت را خم می‌کند) و سایر بافت‌های نرم همچون رباط‌ها و رگ‌های خونی را محافظت می‌کند. بر اساس گفته‌های آکادمی جراحان ارتوپدی در آمریکا؛ سندرم تونل کارپال زمانی اتفاق می‌افتد که بافت‌های احاطه کننده تاندون فلکسور متورم می‌شوند و فشاری بر روی عصب مدیان وارد می‌کنند.

 

این فشار می‌تواند باعث ایجاد درد در مچ دست و دست شود. سندرم تونل کارپال می‌تواند دلایل بسیار زیادی داشته باشد. برخی از افراد تونل کارپال کوچک تری دارند و این موضوع در کل خانواده دیده می‌شود.

 

سایر فاکتورهایی که باعث ایجاد این سندرم می‌شود عبارت است از:

تروما یا اسیب به مچ دست که باعث ایجاد تورم شود.

بیش فعالی غده هیپوفیز

کم کاری تیروئید

آرتریت روماتوئید

فشارهای کاری

استفاده مکرر از ابزارهای مرتعش کننده دست

احتباس مایع در دوران بارداری یا یائسگی

توسعه کیست یا تومور در کانال

 

هنوز شواهد محکمی وجود ندارد که ثابت کند حرکات تکراری و مداوم دست و مچ دست در طول کار می‌تواند باعث بروز این سندرم شود. حرکات تکراری که در کارهای مختلف انجام می‌شود ممکن است با سایر بیماری‌ها همچون بورسیت و التهاب تاندون در ارتباط باشد. فعالیت‌های تکراری همچنین ممکن است در نویسندگان نیز باعث ایجاد درد در دست شود.

 

نشانه‌ها و علائم سندرم تونل کارپال:

نشانه‌های این سندرم معمولا با آغاز بی حسی در شب به همراه درد در دست آغاز شود. معمولا بیماران با چنین نشانه‌هایی از خواب بیدار می‌شوند و باید دست خود را تکان دهند تا درد تسکین یابد. نشانه‌ها می‌تواند در طول روز نیز وجود داشته باشد. افرادی که نشانه‌هایی همچون بی حسی و درد در این ناحیه را تجربه می‌کنند باید به یک پزشک متخصص مراجعه نمایند. این موارد ممکن است به هنگام برداشتن یا در دست گرفتن یک شیء نیز ظاهر شود. با بدتر شدن شرایط، درد به مچ دست کشیده می‌شود و تا شانه یا داخل دست نیز ادامه پیدا می‌کند. زمانی که این شرایط حاد شود، بیمار ضعیف شدن دست را شاهد خواهد بود.

 

تشخیص و آزمون سندرم تونل کارپال:

برای تشخیص سندرم تونل کارپل پزشک ممکن است یک معاینه بدنی انجام دهد. بعد از بررسی احساس و قدرت دست، پزشک می‌تواند ازمون‌های بیشتری برای تشخیص انجام دهد. این آزمون‌ها شامل EMG یا ازمون سرعت هدایت عصبی است. یک EMG که الکترومیوگرافی نیز نامیده می‌شود در این شرایط انجام خواهد شد. این آزمون خروجی الکتریکی عضلات را اندازه گیری می‌کند. پزشک یک سوزن کوچک داخل عضلات خاصی قرار می‌دهد. این سوزن‌ها می‌تواند جریان الکتریکی عضلات را شناسایی کند.

 

ازمون سرعت هدایت عصبی نیز سرعت تکانه‌های الکتریکی در اعصاب را بررسی می‌کند. برای انجام اینکار دو الکترود بر روی سطح پوست قرار می‌گیرد و شوکی به اعصاب فرستاده می‌شود. سرعت بر اساس مسافتی که تکانه طی می‌کند سنجیده می‌شود. این آزمون electroneurography یا EneG نیز نامیده می شود.

 

مفاصل دست, نشانه‌های سندرم تونل کارپال

تونل کارپال گذرگاهی در مچ دست است که عصب اصلی دست را محافظت می‌کند

 

 

 

پیشگیری از سندرم تونل کارپال:

روش‌های متعددی برای کاهش خطر ابتلا به این بیماری وجود دارد. نکات زیر را همیشه به خاطر داشته باشید:

زمانی که در حال انجام فعالیت‌هایی هستید که بر روی مچ دست فشار می‌اورد، بهتر است کمی استراحت کنید.

محیط کاری خود را به گونه ای تنظیم کنید که کمترین فشار بر روی مفاصل وارد شود. افرادی که کارهای تایپی را انجام می‌دهند باید کیبورد خود را به گونه ای قرار دهند که مچ دست به هنگام کار با آن دچار فشار نشود.

به حالت بدنی خود در هنگام کار کردن دقت کنید. از خم کردن گردن و عضلات شانه پرهیز کنید. این کار به تدریج اثر بسیار بدی بر روی مچ دست و دست خواهد داشت.

مفاصل خود را ورزش دهید. اینکار از ایجاد سندرم پیشگیری می‌کند.

زمانی که در حال انجام فعالیت‌هایی همچون نویسندگی و تایپ کردن هستید، از نیروی مناسب استفاده کنید. یعنی سعی کنید فشار زیادی بر روی دست یا مچ دست وارد نکنید.

از ابزارهای ارگونومیک استفاده کنید که فشار کمتری به مفاصل وارد می‌کند.

طراحی سایت ، طراح وب سایت